เพื่อนแล้วไง…กูจะเอา

ทิวา หญิงสาวดวงซวยที่ถูกคู่แต่งงานทรยศฆ่าพี่ชายของเธอ พอเธอย้อนเวลากลับไปได้ สิ่งแรกที่จะทำก็คือการยัดลูกตะกั่วใส่คนทรยศ ปกป้องพี่ชาย และสุดท้ายสร้างทีมสุดแกร่งที่ไว้ใจได้ในวันสิ้นโลกแบบนี้

ซิงเยียนตื่นขึ้นมาก็พบตนเองนั่นมาอยู่ในยุคอดีตเข้าเสียแล้ว และยิ่งได้รับความทรงจำของร่างเก่าก็ยิ่งเครียดเพราะไปก่อวีรกรรมจนกลายเป็นแม่ทัพกบฎ แถมมารู้ความจริงทีหลังอีกว่าร่างนี้ในอนาคตเป็นถึงลาสบอส

ตอนมีอยู่ไม่เห็นค่า ตอนที่จากลา จึงทำได้แค่เรียกหาและคร่ำครวญ

เธอรักเขาด้วยความจริงจัง แต่เขากลับมอบความเกลียดชังให้กับเธอ รวมทั้งย่ำยีทั้งกายและใจของเธออย่างแสนสาหัส กลับมาคราวนี้เธอจะเอาคืนคนอย่างเขาให้สำนึกในสิ่งที่ตัวเองทำ

เธอหลงคิดว่ารักนั้นคือ 'รักแท้' จากใจเขา แต่แท้จริงแล้ว...เธอได้มาแค่เพียง 'เศษละอองรัก'

“ฉันเป็นแบบนี้แค่กับเธอ จำเอาไว้ด้วย”

ผู้หญิงอะไรชื่อวันพระ อยากดูหน้าคนตั้งชื่อนัก คิดยังไงถึงตั้งชื่อลูกหลานกันแบบนี้ อย่าหาทำ ดูรูปร่างหน้าตาก็ดี ทำม๊าย น่าน น่าน ทำโก๊ะอะไรอีกละนั่น

อาจเพราะ 'เจมส์' มีประสบการณ์ลึกลับเหนือธรรมชาติในช่วงครึ่งหลับครึ่งตื่น ที่ไม่สามารถหาคำตอบได้ด้วยคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ จึงเป็นเรื่องยากที่ใครจะเข้าใจ ทว่า กลับมีคนหนึ่งที่คอยห่วงใยใส่ใจเขาเสมอมา...

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

!!โลกลมปราณนะเหรอก็แค่ปากซอย!!!

นันท์รดาไม่คิดเลยว่าหนุ่มบาร์โฮสตัวท็อปหล่อแซ่บลืมโลกที่เธอหลงรักและมีสัมพันธ์ด้วยจะเป็นคนๆเดียวกับหมอพสิษฐ์ ว่าที่เจ้าบ่าวที่เธอต้องเข้าพิธีวิวาห์

เธอก็แค่คนรับใช้ที่ควบตำแหน่งนางบำเรอ เปรียบเสมือนของเล่นชั่วคราว ที่เขาเอาไว้เล่นแก้เหงาในตอนที่คู่หมั้นแสนสวยไม่อยู่เท่านั้น

"ฉันรวยมากพอ...ที่จะซื้อเธอ เอาคนอย่างเธอมากระแทกเล่นๆ ได้" ใบหน้าอันหล่อเหลาเอ่ยมาด้วยสีหน้าอันดุดัน "เงินนายอาจจะซื้อคนอื่นได้ แต่...ซื้อคนอย่างฉัน...ไม่ได้" "คำพูดเธอแม่งโครตจะดูแพงเลยวะ..

กลไกของความเย็นชาที่ผมสร้างขึ้นมาเป็นเกราะกำบังให้ตัวเองและคิดว่าแข็งแกร่งพอที่จะไม่อ่อนไหวให้กับใครคนไหนอีกกลับต้องพังทลายลงเพราะคนที่ไม่ควรจะเผลอใจอย่างเธอ

สตรีอ้วนวัย30ปีในยุคปัจจุบัน สู่ร่างสตรีผอมบางอายุ14ในยุคโบราณ จากคุณหนูใหญ่ในเมืองหลวง กลับถูกตัดออกจากวงค์ตระกูล เพียงเพราะแผนร้ายของน้องสาวตัวเอง

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

"อย่าเล่นกับไฟ สายไหม" "เปลวก็แค่ไฟอ่อนๆ ไม่ร้อนเท่าไหร่"

"ในเมื่อเราต่างก็พอใจกัน ถ้าอย่างนั้นเราลองเป็นเพื่อนนอนกันก่อนดีไหมคะ ส่วนความสัมพันธ์จะสิ้นสุดที่ตรงไหนก็ให้มันเป็นเรื่องของอนาคต"

เขาเป็นอดีตแม่ทัพที่ได้รับบาดเจ็บจนไม่อาจทำหน้าที่ได้ รักษาอย่างไรก็ไม่หาย จนได้พบกับสตรีประหลาดผู้มีผมสีทอง เขาจำต้องพานางเข้าจวนเป็นอนุ เพื่อจะได้รักษาอาการบาดเจ็บและอาการนกเขาไม่ขันได้ตลอดเวลา