'เราหย่ากันแล้วนะคะสิทธิเลี้ยงลูกจึงเป็นของยิ้มแต่เพียงผู้เดียว' 'ต่อจากนี้ไปลูกจะอยู่ในความดูแลของฉันทั้งหมด ไม่ว่าจะเรื่องอะไรฉันจะเป็นคนตัดสินใจแต่เพียงผู้เดียว'

เฟิงเหยานั่นหิวอาหารแต่ท่านพ่อครัวจอมมารจำแลงนั่นหิวอะไรหรือ?

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เมื่อคุณหนูท้ายจวนอย่างอินซู่ซู่ผู้ไม่เป็นที่รักต้องแต่งออกไปกับท่านแม่ทัพตกอับที่ถูกเนรเทศมาอยู่ชานเมืองโดยไม่เต็มใจ นางจะทำอย่างไรหากไม่ยอมแต่งออกไปก็อาจจะไม่เหลือชีวิตรอดจนถึงวันพรุ่งนี้…

โชคชะตาที่แสนธรรมดาของเขาได้แปรเปลี่ยนไป เมื่อเขาได้รับดวงตาซ้ายข้างใหม่มา!

เกิดใหม่!? เหตุใดจึงกลายเป็นหมีแพนด้า... ในยุคสมัยที่เจ้าปุกปุยนี่ยังไม่ได้เป็นสมบัติของชาติด้วยซ้ำ! ทั้งถูกล่า โดนจับไปต้ม! ศิษย์พี่เจ้าขา… แพนดี้น้อยจะรับมือไม่ไหวแล้วนะเจ้าค้าาา~

ณ หุบเขาที่เป็นดั่งสมรภูมิรบ แพทย์แห่งโรงหมอหุยชุนได้เก็บชายหนุ่มปริศนามาดูแลจนก่อเกิดเป็นความรัก กระทั่งการมาถึงของจอมทัพผู้ยิ่งใหญ่ ชะตาชีวิตของทั้งสามจะเป็นอย่างไรต่อไป!?

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เหอเยี่ยนกิน ๆ นอน ๆ อย่างสุขสบายมาหลายสิบปี ไม่คาดคิดว่าภารกิจแรกที่ได้รับจะต้องแลกชีวิต ความหวังเดียวของเขาคือท่านเทพ...เหตุใดร่างจำแลงเทพถึงน่ารักนัก มือไม่รักดีหยุดลูบได้แล้ว!

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

โชคชะตาเล่นตลกกับเธอ ในวันที่เธอกำลังจะบอกข่าวดีกับเขา เรื่องลูก แต่เขาบอกเลิกเธอก่อนด้วยเหตุผลว่า “เขายังรักแฟนเก่า “

อุบัติเหตุทำให้ฉันเสียชีวิต ลมหายใจสุดท้าย ฉันคิดถึงแม่สุดหัวใจ หวังว่าแม่จะเข้มแข็งและผ่านมันไปให้ได้ แม่หนูอยากบอกว่า"หนูรักแม่"ลาก่อนแม่จ๋า แต่..อยู่ดีๆฉันตื่นขึ้นมาในวัย8ขวบวันที่พ่อขอหย่าแม่

เพียงเพราะรักมันแน่นอก ทยกร ไตรวิชญ์สกุล จึงต้องยอมเสี่ยง ดึงเอา กันเกรา โอภาโพธิวัฒน์ มาไว้ใกล้ตัว วิธีง่ายๆและรวดเร็ว ก็แค่ใช้เงินฟาดหัว...

ผมเปล่าร้ายนะ ออกจะเรียบร้อย ไม่มีประวัติด่างพลอยด้วย ใสใส^_^

ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งพบว่านางยังเป็นเพียงเด็กสาวอายุ 13 เส้นทางการก้าวเข้าสู่วังหลวงของนางยังไม่ได้เริ่มต้น และในหัวของนางก็มีแค่เพียงหนึ่งประโยคที่ดังขึ้นมาว่า"ไม่แล้ว! ข้าผู้นี้จะไม่เป็นแล้วฮองเฮา"