เกิดใหม่ไม่ได้รับพรจากพระเจ้าแถมตายังบอดตั้งแต่เกิดอีกช่างเป็นชีวิตที่สุขสันต์จริงๆ

เมื่อต้องตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กน้อยและในทุกๆ วันเธอต้องออกไปทำไร่ทำสวนกับมารดา

“อยากได้เงินไม่ใช่เหรอมิจจี้ งั้นก็แลกมาดิ ใครจะแจกฟรีไม่ได้เป็นอะไรกัน“ ”แต่เฮียจูบหนูแล้ว“ “อย่ามาเคลม ลิ้นไม่ได้สอดเท่ากับไม่ได้จูบ

แม่เขาจ้างเธอให้แต่งงาน ส่วนเขาจ้างเธอให้หย่า การแต่งงานที่มากด้วยเงื่อนไข แต่เธอกับไร้ทางเลือก การอยู่ด้วยกันฉันท์สามีภรรยาที่ไร้ซึ่งใจ ทว่าได้สร้างสิ่งที่มีค่ามหาศาลให้กับเธอ...

จากการมาเกิดใหม่ฉันควรได้ชีวิตที่สบายๆสิ ทำไมต้องมาในเรื่องโคนันด้วย แล้วที่สำคัญเป็นสมาชิกระดับสูงขององค์กรชุดดำด้วยสิ ให้ตายเถอะ!!!

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เกิดใหม่มาเป็นท่านพ่อ งั้นก็ต้องเปิดบ้านแสนอบอุ่นยังไงล่ะ แถมยังเป็นผู้ใช้ซิมโฟเกียร์ด้วย!!

ผู้หญิงมีเกียร์ = เมียวิศวะ “….ถ้าพริ้งไม่ดื้อเฮียจะไม่ดุ….เฮียว่ามั้ย ตอนนี้เราเหมือนคนเป็นแฟนกันเลยอ่ะ….”

พ่อหนุ่มข้างห้องคนใหม่ของเธอ แค่เพียงแรกเห็นก็ทำให้นันท์นลินถึงกลับตาค้าง ทำไมถึงได้มีคนที่เหมือนพระเอกนิยายสักเรื่องหลุดออกมาได้ขนาดนี้

จากนางร้ายสุดมั่นไปเป็นคุณแม่ในยุคที่ประชาชนอดอยาก คนหนุ่มสาวถูกเกณฑ์ไปเป็นยุวปัญญาชนต้องทำงานแลกแต้ม เธอจะเอาตัวรอดอย่างไร พ่วงมาด้วยสามีทหารหน้าเงียบขรึมกับเจ้าหัวผักกาดสุดน่ารักทั้งสี่

เขาหึง เขาหวง เขาจูบ เขากอด แต่เขาบอก 'เฮียไม่ชอบเด็ก'

ไรอันได้ตื่นขึ้นมาในโลกของ Marvel ที่ไม่คุ้นเคย เขาพบว่าตัวเองมีระบบที่ให้การ์ดตัวละครแก่เขา ซึ่งทำให้เขาสามารถแปลงร่างหรือรับความสามารถของตัวละครได้ เอาล่ะ อะไรกำลังจะรอเขาอยู่กันนะ!?

“แค่น้อง ไม่ได้คิดอะไร” >>>>> “ผู้ชายคนนี้ใครเหรอครับ” “ พี่ชายข้างบ้านค่ะ” แล้วทำไมไอ้คนที่ถูกแนะนำว่าเป็นพี่ชายข้างบ้าน ไอ้คนที่บอกว่าไม่ได้คิดอะไรต้องหงุดหงิด ทำไมต้องโมโห ไม่พอใจ

ฉันหิวกระหายในความรัก คุณมีความรักมากพอจะเติมเต็มในตัวฉันหรือเปล่า ?

แค่เผลอหลับไป เหอหว่านถิง ก็ได้ทะลุมิติมาอยู่ในยุค 70 แล้ว สวัสดิการผู้สวมร่างก็ไม่มี มิติเอย พลังพิเศษเอย ไม่มีสักอย่าง มีแต่ชายขาพิการมาขอแต่งงาน นี่มันอะไรกันเนี่ย!?

แดเนียลลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าตนเองตายไปแล้วสามปี แต่อะไรก็ไม่น่าเศร้าเท่าพบว่าตนเองกลายเป็นแมวพัลลัสที่มีเพศรองเป็นโอเมก้า ไม่ใช่เสือดาวเพศรองอัลฟ่าเหมือนอย่างในอดีต

"อย่าเล่นกับไฟ สายไหม" "เปลวก็แค่ไฟอ่อนๆ ไม่ร้อนเท่าไหร่"

“แม่คิณณ์โสดนะ” ผินหน้าไปสบตากันครู่หนึ่ง คณินก็หันกลับไปมองถนนพลางพยักหน้ารับรู้แต่ไม่ได้ต่อความยาวสาวความยืด “บอกไว้เฉย ๆ เผื่ออยากจีบ”

แค่หมั้นกันเพราะคำสัญญาของผู้ใหญ่ ถึงจะต้องใกล้ชิดกันก็อย่าหวังว่าฉันจะชอบเธอ ...แล้วทำไมไม่มองหน้ากัน? ถ้าไม่มองจะจูบนะ!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง