คุณเคยเห็น 'อัญมณี' ซึ่งเปล่งประกายท่ามกลางฝูงกาดำหรือเปล่า...? แม้โชคชะตาจะลิขิตให้มณีเม็ดนี้มีต้นกำเนิดมาจากความมืดมิด แต่ 'เขา' จะเป็นผู้คว้ามันขึ้นมาสู่แสงสว่างเอง!

โรซาเลีย เฟาสต์ คือบุคคลที่แสดงบทบาทสมมติได้อย่างยอดเยี่ยม ไม่ว่าจะเป็นฉากหน้าท่ามกลางแสงสีใต้ราตรีสีมืด หรือแม้แต่ฉากหลังที่อาบย้อมด้วยโลหิตแห่งความตาย

เธอเป็นคนเดียวที่เขายอมก้มหัวให้ เธอเป็นคนเดียวที่เขาจะวิ่งไล่ตาม และเธอ..เป็นคนเดียวที่เขาสามารถตายแทนได้

แฟนฟิคเยียวยาจิตใจ มาเพื่อขายความฟิลกู๊ดล้วนๆ โนดราม่าเพราะไรท์ไม่ชอบของขม..

ฉันมีหลายชื่อ งูแห่งการสร้างสรรค์ งูแห่งการเสียสละ งูแห่งพิธีกรรม งูแห่งโลก... แต่ฉันเดินทางผ่านความโกลาหลและมาถึงป่ารกร้าง มีชื่อเทพเพียงชื่อเดียว - งูโบราณดั้งเดิม ต้นกำเนิดของทุกสิ่ง

แผ่นดินใหญ่ทุกเผ่าอาศัยรวมกัน ก่อตั้งแคว้นเมืองปกครองตัวเอง สานสัมพันธ์ไมตรีทำให้เกิดลูกครึ่งลูกเสี้ยว แม้ปากพูดว่าอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขแต่ยังมีการดูหมิ่นดูแคลน โดยเฉพาะมนุษย์ที่ขัดแย้งก่อสงครามกัน

"มึงจะกินดี ๆ หรือจะกินด้วยน้ำตา" "อย่าปากดีให้มันมาก วันไหนกูเป็นอิสระจากมึงเมื่อไหร่ วันนั้นแหละ" "ทำไม!" "กูจะเอาผัวใหม่มาเย้ยมึงเลย!" "ผัวใหม่มึงได้แดกตีนกูแน่ รวมถึงมึงด้วย!"

‘พระเจ้าครับ ถ้าจะให้ผมไปเกิดใหม่ในโลกไททันล่ะก็ขอผมเกิดเป็นตัวประกอบได้ไหมครับ แบบว่าไม่ต้องมาสนใจผมมากมาย เอาธรรมดาแบบสุดๆ เป็นไปได้ก็ไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยวกับตัวละครหลักเลยยิ่งดีครับ!!'

ความบังเอิญ..ทำให้เขาและเธอเจอกันในวันรับน้อง

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ร่างสูงใหญ่ดั่งปราการเหล็กยักษ์ ร่มสีแดงชาดถูกกางออกจนส่งเสียงพรึบใหญ่ ท่อนแขนล่ำสันยื่นออกไปบดบังหยดน้ำฝนให้กับเด็กชายตัวเล็กผู้เฉลียวฉลาด "เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก" [Oc x Shinichi]

เธอเข้ามาอยู่ในร่างนางร้ายในนิยาย ที่จะต้อง(ตาย)ในตอนจบ...

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

จากคุณชายตระกูลใหญ่ กลายเป็นบุตรกบฏที่ถูกขับไล่

ในตอนที่คิดว่าชีวิตนี้ได้จบลงแล้ว ตัวผมที่รู้ดีว่าสุดท้ายยังไงก็คงไม่รอดแน่ กลับได้ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งในฐานะของ ‘คุโรซาวะ เรกิ’ ภรรยาของ ‘คุโรซาวะ จิน’ หรือที่รู้จักกันในนามของ ยินแห่งองค์กรชุดดำ

“ข้าสามารถเสกสรรให้เจ้าเป็นไปได้ดั่งใจหมาย เจ้าปรารถนาให้ข้าเนรมิตเจ้าให้เป็นเช่นใด” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนลง ก่อนจะปัดปอยผมที่ระใบแก้มของนาง “อย่าบอกนะว่า... เจ้าคิดว่าข้าจะจริงใจกับคนชั้น.

“อาลักษณ์หญิง ยามที่เจ้ามองนางกำนัลบุปผาไร้อาภรณ์ โปรดใช้สายตาเช่นนั้นมองข้า!”

“หม่าม๊าเรย์เพนหม่าม๊าของเลา! หยั่มมาเจ๊าะแจ๊ะหม่าม๊าเลานะ! ไอ่เจ้าปู้จายเจ้าจู้!” ฟุรุยะ เรย์ ควรจะทำอย่างไรกับความกระอักกระอ่วนนี้เมื่อลูกชายตัวน้อยดันไปชี้หน้าด่าไรย์ว่าเป็นผู้ชายเจ้าชู้

ท่ามกลางสงครามที่ดุเดือดใบหน้าหวานเสมองไปยังทิศทางตรงหน้า เท้าขนาดมหึมาของไททันกำลังก้าวเข้ามาหาเธออย่างช้าๆก่อนที่จะ...เหยียบลงมา