ถ้าจะอยู่ด้วยกัน อย่าแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ อย่าแสดงตัวออกนอกหน้าว่าเป็นอะไรกัน อย่างี่เง่าเพราะฉันไม่ชอบ คำพูดของฉันถือว่าเป็นสิทธิ์ขาด ห้ามแย้ง ห้ามเถียง ห้ามดื้อ

ชีวิตคู่ที่เกิดจากการคลุมถุงชนเพิ่งจบลง แต่กลับมีอีกหนึ่งชีวิต กำลังเติบโตอยู่ในครรภ์ของเธอ

หนึ่งหมัดแลกหนึ่งจูบ

‘ปุลวัชร์’ เจ้านายจอมเฮี้ยบที่ทำให้เธออกสั่นขวัญแขวนมาเสมอ เผลอใจไปแค่ครั้งเดียว บอสหน้าโหดกลับเปิดโหมดคลั่งรัก

วันเลี้ยงฉลองเรียนจบมัธยมปลาย ทับทิมได้รับรู้ว่าพี่สาวต่างมารดามีอะไรกับว่าที่คู่หมั้นของเธอ จึงได้สาบานกับตนเองไว้ว่า จะแย่งคนที่พี่สาวรักเพื่อแก้แค้นคืน แนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนนะคะ

จู่ๆ ความสัมพันธ์ระหว่างเลขาและเจ้านายก็เปลี่ยนไป เมื่อ ‘อัทธ์’ รู้ว่า ‘คีตามน’ จะแต่งงานกับชายอื่น เขาล่อลวงเธอ เข้ามาปลอบในวันที่เสียใจ ก่อนจะ ‘แซ่บ‘ กันก่อนเธอจะแต่งงาน...ในอีกไม่กี่วัน

คนหนึ่งอยู่อย่างรักเต็มหัวใจ อีกคนต้องการแต่จะไปเพราะหัวใจไม่เคยรัก "ถ้าสามปีของเราไม่มีค่า ขวัญจะหย่าให้"

จากนักแสดงจอเงินผู้ขาดความรักสู่ร่างของสะใภ้ใหญ่ผู้เห็นแก่ตัวในเมืองชนบท 'ในขณะที่ฉันต้องการความรักแทบตายผู้หญิงคนนี้กลับไม่เคยเห็นค่า เอาเถอะวันนี้ฉันมาอยู่ที่นี่แล้ว ฉันจะทำให้ทุกคนมีความสุขเอง!'

"จำไว้มะปราง อย่าล้ำเส้น" เขาบอกเธอว่าอย่าล้ำเส้น แต่เป็นเขาที่พยายามล้ำเส้นมาตลอด!

'คนเขาไม่รัก' ทุ่มเทหัวใจให้ไปก็ไร้ค่า เสวียนอีจึงได้เลือกจบชีวิตของตนเองลง เพราะไม่อยากเป็นขวากหนามความรักของชายที่รัก ทว่าเมื่อนางฟื้นตื่นขึ้นมาอีกครั้ง กลับพบว่านางกลับมายังร่างตัวเองในวัยสิบห้า

กะเทยก็ต้องเป็น ผู้ก็ต้องหาอีกเหรอ เป็นกะเทยช่างเหนื่อยมากหนา

ไปเจรจาซื้อที่แบบไหนถึงได้เจ้าของไร่มาแทน ด่ากันไป ตีกันมา เธอด่าฉันจูบ เธอต่อยฉันปล้ำ ชุลมุนวุ่นรักไปหมด

แค่ทำงานวันแรกเธอก็จะโดนไล่ออก เมื่อรองประธานบริษัทคือคนเดียวกันกับคนที่เธอไปมีเรื่องที่บาร์เมื่อวันก่อน...

เป็นบอดี้การ์ดมือหนึ่งของมาเฟียระดับประเทศแต่ต้องมาตายเพราะแฟนตัวเองกับเพื่อนร่วมงานร่วมมือกันสังหารเธอ อันเป็นเหตุทำให้เธอต้องย้อนเวลามาเป็นฮูหยินของทนแม่ทัพ ที่เขาไม่ต้องการ หึ ไม่ต้องการแล้วใครจะสน

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

“ลองคบผู้ชายที่ไม่ตรงสเป็กแบบพี่ดูสักครั้งไหม บางทีมันอาจจะเวิร์กกว่าก็ได้”

หลง เทียน เด็กชายผู้มีความฝัน.................... เหล่าสัตว์..........รอพบกับความยิ่งใหญ่

ชาติที่แล้วโง่งมจนตนเองถูกวางยาปลุกกำหนัดจากฝีมือของเชื้อพระวงศ์ที่มีใจต่ำช้าราวกับสัตว์ร้าย เมื่อมีโอกาสได้หวนย้อนเวลากลับมาอีกครา ‘เฉิงหรัน’ จึงต้องหลีกหนีจากสถานการณ์ที่มิควรเกิดขึ้น!

เมื่อวิศวะตกงานต้องกลับมาดูแลกิจการที่บ้านเกิด ... เห็นแบบนี้ พี่ไม่ได้เก่งแค่เรื่องสอยมะม่วงนะ!

“ปล่อยฉันไปนะ ไม่งั้นนายจะต้องเสียใจ” “ทำไม คุณจะทำอะไรผมงั้นเหรอ แรงน้อยพูดมาก ดีแต่ปาก ผมจับแขนคุณหักได้สบายๆ อย่ามาทำซ่ากับผม”