ปลาทู ชายหนุ่มที่สูญเสียทั้งแม่ คู่หมั้น และสูญเสียทุกอย่าง รวมไปถึงเสียชีวิต ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในห้องนอนแสนคุ้นตา ในวันเดียวกันกับวันที่เสียชีวิต ปลาทูจึงหมายมั่นว่าครั้งนี้เขาจะต้องรอด

'วารี' เด็กรับใช้ผู้อาจเอื้อมหลงรัก 'อัสนี' ทายาทคนเล็กของตระกูลการันตินันท์ แต่สุดท้ายกลับถูกมองเป็นเพียงเมียรับใช้เท่านั้น จนกระทั่ง...มีคุณลุงคนหนึ่งบอกว่าเขาเป็นตัวร้ายในนิยายที่ต้องตายตอนจบ!?

ความรักที่เคยผ่านมามันทำให้หัวใจเจ็บปวดและปิดตายกับเรื่องความรัก ถ้าถามหาคนรักยากมากที่จะมี เลยเลือกอยู่แบบโหดๆและโสดไปวันๆ หรือจะอยู่แบบโสดๆและโหดไปวันๆดีละ

เมื่อพระเจ้าไม่รัก เเต่มอบผัวโหดแบบลุงมาให้แทน เพี๊ย!! เพี๊ย!! เจ็บ เฮียตีเพราะหนูดื้อ โกรธเฮีย?

ชีวิตเลขาไม่ง่าย โดยเฉพาะเลขาของผัวโบ้ที่คัฟเวอร์เป็นหมาบ้าเมาน้ำลาย “ใครก็ได้เอาไอ้สันดานนี่ไปเก็บที”

คุณครามน่ะเป็นคนดี ไม่ใช่คนร้ายกาจเหมือนที่คนอื่นคิดหรอกนะ “เราท้อง” “...แน่ใจได้ยังไงว่าลูกฉัน” “...ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เลยมาบอกว่าท้องเฉย ๆ ไม่ได้บอกว่าคุณครามเป็นพ่อไง” ถึงบางทีจะน่าตีไปบ้างก็เถอะ

เมื่อคุณชายต้องทะลุมิติไปเป็นเจ้าชายที่ถูกพระบิดาหมางเมิน ถูกน้องชายต่างมารดาแย่งคู่หมั้น แต่เขาก็โนสนโนแคร์ เพราะขยะไม่ออกไป ขาทองคำจะเข้ามาได้อย่างไร!

"เราจะเป็นอะไรกันได้อีกในเมื่อคุณกับผม เราหย่ากันแล้ว" "ในเชิงกฎหมาย ใช่ แต่เธอก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าในทางพฤตินัยเราเป็นผัวเมียกัน

'ไฮโซคุณอิง' โอเมก้าคุณหนูชื่อดังถูกคู่หมั้นที่หมั้นหมายมาแต่เด็กถอนหมั้นในปีที่ 20 เพราะอีกฝ่ายไปแอบซุกเมียซุกลูกไว้ลับหลัง "ก็อิงไม่ได้อยากเป็นเมียพี่ อิงอยากเป็นแม่เลี้ยง...เรียกแม่สิครับลูก :) "

เจียวจินจากคนยุคปี พ.ศ. 2567 ผู้ที่เป็นทหารหน่วยรบพิเศษอันดับหนึ่งของค่ายที่ขึ้นชื่อว่าลงมือเหี้ยมโหด ลงมือแต่ล่ะครั้งไม่เคยทำภารกิจพลาด แต่แล้ววันหนึ่งก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น~

เซเวอร์รัสถูกจอมมารสังหาร แต่ความตายไม่ใช่จุดสิ้นสุด เมื่อเขาได้ย้อนเวลากลับมาในอดีตอีกครั้ง

พ่อมดต้องมาอยู่ในร่างพระชายา อีกทั้งยังไม่ทันร่วมค่ำคืนมงคล สามีก็ถูกเรียกตัวด่วน ทิ้งร้างพระชายาให้ต้องลำบาก เพื่อเส้นทางโรยด้วยทองคำจึงต้องงัดวิชาหลอมยาเข้าสู้ และครอบครองดวงใจชินอ๋อง!

แค่พูดว่าสงสารตัวประกอบคนนี้ที่ยังไม่ได้ทำอะไรผิดก็ถูกนักเขียนเขียนบทให้ตายตั้งแต่เปิดเรื่อง อินซูซิ่น จึงถูกดึงเข้ามาในนิยายด้วยแรงปราถนาของตัวประกอบในนิยายที่ต้องการล้างแค้นคนที่ทำผิดต่อเธอ

ใครๆ ก็พูดว่ามาเฟียน่ากลัวแล้วที่เห็นอยู่ตอนนี้คืออะไร "ตามตื๊อจนเริ่มจะรำคาญแล้วนะครับ" "ไม่ยากเลยก็ยอมพี่สิครับคนเก่ง พี่จะเลิกตามแต่จะไปสู่ขอแทน"

เกิดเป็นประธานระพีต้องอดทนเจอเด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มพุ่งชนต้องห้ามหวั่น เอ๊า! คีพลุคสิเฮ้ย เด็กมันก็อ่อยซะจริง เห็นแบบนี้เล่นเอาประธานหนุ่มอย่างเขาชักใจเต้นตึกตักแล้วสิ ใครจะไปห้ามใจยังไงไหว!!

เธอผู้ทำได้ทุกอย่างเพื่อเขา ทุ่มเททุกสิ่งเพื่อความรักของสองเรา แต่...สุดท้ายกลายเป็นสิ่งไร้ค่าที่เขาอยากเขี่ยทิ้ง

"ฮึก หม่ามี้คะ พ่อหนูอยู่ไหน ทำไมหนูไม่มีพ่อเหมือนกับพวกเขาบ้าง"อลันแหงนหน้าขึ้นมองไปด้านหน้าอย่างเลื่อนลอย(แม่จะบอกพวกหนูได้อย่างไร ว่าตอนนี้พ่อของหนูคงยังไม่รู้หรอกว่ามีพวกหนูอยู่บนโลกใบหนี้)

"ท่านชอบของสวยๆ งามๆ ชมชอบอยู่กับบุรุษทุกวัน ท่านมิใช่บุรุษตัดแขนเสื้อหรอกหรือเจ้าคะ…" "หากอยากรู้ ไยเจ้าไม่ลองมาพิสูจน์ดูเองเล่า"

ใครๆ ก็คิดว่านพ.ปวริศช่างแสนดีและอ่อนโยน แต่ดูเหมือนว่าตำรวจคนนี้จะเป็นเพียงข้อยกเว้นเดียว ... "เฮียคริสออกไป! เดี๋ยวเฮียจะโดนข้อหาบุกรุก" "กูก็ทำตามจรรยาบรรณแพทย์อะ ช่วยคนไข้อาบน้ำผิดตรงไหนวะ?"

เกิดใหม่มาเป็นลูกผู้อาภัพ พ่อไม่รัก แม่ก็ตายจากได้รับมรดกจากคุณปู่เป็นที่ดินรกร้างแห้งแล้ง ใช้การไม่ได้ ตัดสินใจย้ายออกกับสามีจำเป็นที่แต่งกันได้เพียงไม่กี่วัน...