ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ซือซือ พยายามหนีจากหลิวฉางเย่ แต่พอจะหนีเขาก็ขู่จะฆ่ากัน 'ถ้าไม่รักก็ปล่อยข้าไปเถอะ คุณชายเจ้าขา'

เมื่อหวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง เธอมีลูกตัวน้อยที่ต้องเลี้ยงดู ส่วนเขากลับมาทวงสิทธิความเป็นพ่อ "ทำไมเธอถึงไม่บอกว่าท้อง?"

"ยัยบ้า! ยัยซาร่าบ้า...นี่เธอคิดจะทำอะไรฉัน หรือเธอคิดจะปล้ำฉัน" "โอ้ย...จะบ้าตาย ปล้ำบ้าปล้ำบออะไรกันเล่า นี่เรา..."

นักวิจัยยุคโบราณจากโลกอนาคตทะลุมิติมาสู่ยุค 80 ในร่างคุณแม่ลูกแฝดที่ถูกหย่าหมาดๆ ! ดีหน่อยมีไอเท็มบ็อกซ์ติดตัว เห้อมม

อยากจะบ้าตาย!! อยู่ๆ ก็ทะลุมิติมาเกิดใหม่อยู่ในร่างเด็กสามขวบ ให้ตายเถอะ! จะเกิดใหม่ทั้งที ดันมาเป็นลูกของท่านพ่อทรราชคนนี้อีก แล้วอย่างนี้นางจะใช้ชีวิตอย่างไรให้พ้นเนื้อมือปีศาจคนนี้

ปณิธียอมตกเป็นนางบำเรอของอดีตเพื่อนร่วมรุ่น เพื่อแลกกับความรัก แต่สิ่งที่เธอได้รับกลับมาไม่ใช่ความรัก แต่เป็นลูกในท้องกับหัวใจที่บอบช้ำของตัวเอง

เกาฟางเฟย ผู้สืบทองคันฉ่องทองแดงแห่งปัญจธาตุ ถูกลิขิตให้ข้ามเวลาไปแดนสวรรค์ทำหน้าที่แทนคุณสวรรค์ต่อสกุลเกา ต้องเข้าสู้ห้วงฝันของเทพทั้งห้าที่หลับใหล ให้ฟื้นกลับมาคืนสมดุลแห่งธาตุทั้งห้าแก่สามโลก

นักสืบโจรนาเริ่มออกไขคดีปริศนา หลังจากที่ว่างงานมาเป็นเวลานาน เขาจึงใช้ทักษะไหวพริบตามหาตัวคนร้าย เขามักเข้าไปพัวพันกับอันตรายจนต้องพิสูจน์ความสามารถว่านักสืบไม่ได้ใช้เพียงแค่ความฉลาดหาตัวคนร้าย

“ยิ่งกว่าสมภารกินไก่วัด ก็หมอที่จัดกับคนไข้ตัวเองอย่างมึงนี่แหละไอ้ฟ้า”

เธอเคยคิดว่าเขาคบกับเธอเพราะว่า 'รัก' จนกระทั่งเธอ 'ท้อง' จึงได้รู้ว่าเขา 'ไม่เคยรัก' ไม่รักเธอ และไม่คิดจะรักลูกของเธอด้วย

เขา:ไม่ต้องการเธออีกแล้วเมื่อมีคนใหม่เข้ามาแทนที่ เธอ:เดินออกมาพร้อมฝากแผลลึกไว้กลางใจเขาอย่างไม่รู้ตัว ทว่าวันนี้เขากลับมาทำทุกอย่างเพื่อทวงหัวใจเธอคืนอีกครั้ง

“พี่ว่าเรา หย่ากันเถอะ”แม้จะพอรู้ว่ายังไงวันนี้ก็ต้องมาถึง แต่มันกลับไม่ง่ายเลยกับการเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้

‘สัญญากับน้อยนะ ถ้าพี่เธียรไม่รักน้อยแล้ว ขอให้บอกกันตรงๆ อย่าโกหกหรือปิดบัง แค่บอกมาคำเดียวน้อยจะเป็นฝ่ายไปเอง ไม่อยู่ให้พี่เธียรต้องลำบากใจเลยสักนิด...’

ความยุติธรรมเป็นคำที่สังคมศรัทธานับถือมาก แต่สังคมบางกลุ่มความยุติธรรมแค่คำที่ไม่มีความหมายสำหรับพวกเขาเลย

วาสนาเอื้อยแนแหม! ติดคุกเอื้อยกะยอม...

“ คุณไม้คะทานข้าวเช้าด้วยกันค่ะ” “ ผมไม่สะดวกขวัญทานเถอะครับ” เป็นประโยคที่สามีใช้ปฏิเสธภรรยาอย่างเธอมาเกือบหนึ่งปีสินะ

แค่ผูกพัน มันไม่ใช่ความรัก

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

นางทะลุมิติมาอยู่ในร่างของหญิงสาวที่ถูกคนทั้งหมู่บ้านต่อว่าว่าเป็นนางร้าย ทั้งที่ความจริงไม่ใช่เลยสักนิด! แต่ยังดีที่นางมีระบบ ในเมื่อบ้านนี้ไม่ดีเธอเลยหอบหลานชายผู้น่ารักหนีไปใช้ชีวิตใหม่ซะเลย!