ชีวิตก่อน เพราะข้าโง่เขลาเบาปัญญา เอาแต่ประทินโฉมวิ่งไล่ตามบุรุษ ชีวิตถึงได้มีจุดจบอย่างน่าอนาถ เมื่อสวรรค์ประทานโอกาสที่สองมาให้ ข้าจะไม่ปล่อยให้ตนเองโง่เขลาเช่นเดิมอีก

ซูหนี่ว์สูญเสียความทรงจำ ทั้งยังมีลูกติดท้องมาด้วย บิดามารดากล่าวว่าสามีของนางตายไปแล้ว แต่เหตุใดคนผู้นี้ถึงได้ยืนกรานหนักแน่นว่าเขาคือสามีของนาง ทั้งยังจะยึดเอาลูกชายที่เลี้ยงมาห้าปีไปเป็นของตนอีก!

ยังไม่ทันได้ใช้เงินจากการทำงานหามรุ่งหามค่ำ ไข่มุกก็ทะลุมิติมาอยู่ในนิยายพร้อมกับมีระบบนางร้ายไร้สมองเสียแล้ว แต่เพราะมีมนุษยธรรมเกินไป พระเอกที่ควรจะเกลียดนาง กลับมองว่านางเป็นคนมีเมตตาเสียอย่างนั้น

“เฮอะ เป็นสามีของฉันก็ทำหน้าจะเป็นจะตาย รักแฟนเก่ามาก ลืมไม่ลงขนาดนี้งั้นเราก็หย่ากันเลย ลูกในท้องหากเขาเกิดมาฉันก็ไม่ได้ห้ามหากคุณจะมาขอพบเขา ฉันก็เบื่อเต็มที มีผัวทั้งกับเขาทั้งทีก็ได้ผัวงี่เง่า“

ชีวิตก่อนนางร้ายกาจเพราะต้องการแย่งชิงความรักของบิดาจากพี่สาว ทว่าท้ายที่สุดสิ่งที่นางทำกลับช่างไร้ค่าสิ้นดี จวบจนลมหายใจสุดท้าย บิดาก็ไม่เคยเหลียวแลนาง เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้ง ชีวิตนี้นางพอแล้ว...

ชาติที่แล้วทำผิดต่อภรรยาและบุตรสาวหลงกลดอกบัวขาวใจโฉดจนต้องตายทิ้งลูกเมียให้ทรมานแสนสาหัส เมื่อได้โอกาสกลับมา...ข้าจะชดใช้ให้เจ้าและลูก ข้าจะแก้แค้นตอบแทนคนพวกนั้นให้สาสมกับสิ่งที่พวกมันทำ

เธอเป็นแค่หลานม่าแล้วทำไมต้องทะลุมิติมาพัวพันกับมาเฟียตัวร้ายจนต้องหนีตายหัวซุกหัวซุนด้วย ส่วนเขา ให้อภัยในความหล่อแต่ช่างขยันสร้างเรื่องเสียจริง ขอให้เธออยู่อย่างสงบไม่ได้หรือ

วิญญาณนางมารขอกลับใจอยากจะใช้ชีวิตที่ได้มาใหม่อย่างสงบ แต่ทำไมสวรรค์ต้องส่งเจ้าเด็กแฝดสองคนนี้มาป่วนนางด้วยนะ ใครก็ได้ช่วยข้าที ข้าเกลียดเด็ก

เขาคือหัวหน้าที่นางเคารพมากที่สุดในชาติที่แล้ว แต่ชาตินี้เขาคือผู้ที่ทำหน้าที่สามีได้แย่ที่สุด! ฮูหยินจำเป็นเช่นนางจึงต้องหาหนทางหย่าเพื่อไปใช้ชีวิตอย่างที่ชาติอื่นไม่มีโอกาสใช้ให้ได้!

เจียงกุ้ยฟางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอไม่ได้หวาดกลัวสิ่งที่ยากลำบากที่รออยู่เบื้องหน้า แต่กำลังพยายามรวบรวมสติเพื่อค้นหาบางสิ่งในห้วงวิญญาณของเธอ ก่อนจะยิ้มมุมปากเงียบๆคนเดียว ยังดีที่พลังมิติตามเธอมาด้วย

รั่วหลันตื่นขึ้นมาในร่างบุตรสาวอดีตแม่ทัพพิการ ถูกขับไล่ออกจากตระกูลให้มาอาศัยอยู่นอกกำแพงเมือง เผชิญอันตรายจากสัตว์อสูรและความอดอยาก แล้วแบบนี้นางจะมีชีวิตรอดไปได้อย่างไร

หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย

ถูกเนรเทศไปยังดินแดนทางเหนืองั้นหรือ? ก็ไม่เลวนี่ สำหรับสตรีที่มีความทรงจำในชีวิตก่อนอย่างนางดินแดนทางเหนือที่ผู้คนมองว่าโหดร้ายคงเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจได้อย่างดี "ในที่สุดก็จะได้พักแล้วสินะ"

จากเทพธิดาผู้สูงศักดิ์แห่งสวรรค์เก้าชั้นฟ้า สู่มารร้ายที่สั่นสะเทือนทั้งสามภพ!

"ผมเป็นสามีคุณ" ...เป็นประโยคที่เลือดเย็นและโหดเหี้ยมมากนะที่บอกสาวยังเวอร์จิ้นว่ามีผัวแล้วเนี่ย ในเมื่อแม้แต่ขาอ่อนผู้ชายเธอยังไม่เคยได้จับ แล้วนับประสาอะไรกับการมีผัวเป็นตัวเป็นตนแบบนี้กันเล่า!

ชีวิตก่อนพวกตระกูลรองไร้ค่ากล้าหลอกเธอให้ไปเป็นอะไหล่มนุษย์สำหรับลูกสาวของมัน ทว่าสวรรค์ก็ยังเห็นใจส่งเธอย้อนเวลากลับมาอีกครั้ง และชาตินี้เธอก็ขอสาบานเลยว่าเธอจะเกาะขาป๊ะป๋าและจัดการคิดบัญชีให้หมด!

นางคือบุตรสาวของอนุที่ไร้สิทธิ์ไร้เสียง อยู่เรือนท้ายคฤหาสน์หลังใหญ่ ทว่าหลังฟื้นขึ้นมาจากความตายนางก็เปลี่ยนไป จนยากที่ผู้ใดจะต่อกรได้อีก

หลิวเยว่ซินมาอาศัยร่างของนางรองของเรื่อง ซ้ำยังถูกพระเอกถอนหมั้นไปหมั้นกับน้องสาวต่างมารดา ทว่าเรื่องอะไรจะแย่งชิงพระเอกกลับคืน พระรองของเรื่องยังว่างอยู่มิใช่หรือ

ชาติก่อน นางแสนโง่เขลา ถูกพี่สาวที่เคารพรัก วางแผนชั่วให้ต้องตบแต่งกับบุตรชายตระกูลคู่อริ ใบหน้าเสียโฉม ดวงตามืดมิด อีกทั้งในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต ยังต้องถูกบังคับให้กินยาพิษจนตายอย่างน่าอนาถ!

ทะลุมิติเข้ามาในนิยายที่อ่านไม่จบ ซ้ำเป็นตัวประกอบยากจนให้นางเอกใช้เป็นเครื่องมือยกหางตัวเอง เมื่อจงเลี่ยงลี่มาอยู่ในร่างนี้แล้ว ฝันไปเถอะว่าจะสำเร็จ