ปัญญารัตน์กำแท่งตรวจการตั้งครรภ์ จนเหงื่อชุ่มเต็มมือ วันนี้เธอมาเพื่อบอกเขาว่าท้อง แต่นายแพทย์อนล กลับเอ่ยปากบอกเลิกความสัมพันธ์ที่มีต่อกัน เพื่อกลับไปคบกับแฟนเก่าของเขา

เพื่อรักษาแผลใจและจบปัญหา ญาสุมินทร์จึงเลือกจากไปพร้อมกับลูกในท้อง ทิ้งความเจ็บปวดทั้งหมดไว้เบื้องหลังจนเวลาล่วงเลยเธอต้องกลับมาเผชิญหน้ากับธีร์ พ่อของลูกและทุกคนที่มีส่วนร่วมสร้างบาดแผลให้เธออีกครั้ง

คุณนายเศรษฐีเสนอให้จันทรชาออกไปจากชีวิตลูกชายของหล่อน จันทรชาจึงตอบกลับไปทันทีว่า “ขอสักร้อยล้านแล้วกันค่ะ!” โดยคิดไม่ถึงเลยว่าการตัดสินใจของเธอ จะทำให้ใครบางคนต้องใช้เวลาถึงสองปีในการตามหาเธอและลูก

“ห้ามกอดฉัน ห้ามจูบฉัน ห้ามแตะเนื้อต้องตัวฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต” เมื่อก่อนคุณชายอย่างเขาเป็นพูดคำนี้กับสาวใช้พ่วงตำแหน่งนางบำเรออย่างพิกุล แต่ทำไมตอนที่เธอหายไป เขากลับเป็นคนที่ทุรนทุรายเสียเอง

ยิ่งรักมาก เธอก็ยิ่งเลือนหาย ความรักของเธอเต็มหัวใจ แต่ความรักของเขากำลังอิ่มตัวและตัวตนของเธอกำลังจางหายลงไปทุกที

ในวันวิวาห์ของพ่อของลูกในท้อง 'ทานตะวัน' กล้ำกลืนฝืนทนเป็นดีไซน์เนอร์ตัดชุดให้เจ้าสาวของเขาทั้งน้ำตา

เขาคือหมอเจ้าของไข้ของเธอ ฉายาหมอเสือของแผนกสูติ-นารีเวช ส่วนเธอคือผู้ที่นึกว่าตัวเองเป็นเสือ(ชั่วคราว)ที่ไหนได้กลายเป็นกระต่ายป่าหางฟูที่วิ่งหูลู่เข้ากรงเสือ ทันทีที่เธอออกวิ่งเขาก็เตรียมขย้ำ!

'ลูก' ที่เขาไม่ต้องการนั่งอยู่ตรงหน้า 'ดิฐากร' ไม่แม้แต่สงสัย ทั้งๆ ที่ประวัติการรักษาอยู่ในมือกุมารแพทย์อย่างเขา หรือเขาต้องการทอดทิ้งราวกับตายจากจริงๆ รักในครั้งนั้นไม่เคยหวาน แต่ขมจนต้องหลั่งน้ำตา

พยายามจนสุดแรงจะยื้อ...อย่างไรเขาก็ไม่รัก วิวาห์รอหย่านี้เธอขอไปเองเสียยังดีกว่าให้เขามาพรากลูกไปจากอก...

"ธะ...ธาร อย่า..." รสรินพยายามเปล่งเสียงห้ามเมื่อกลีบปากนุ่มนิ่มเป็นอิสระ แต่เสียงที่ผ่านลอดริมฝีปากออกมามันกระท่อนกระแท่นเต็มที มือน้อยพยายามปัดป่ายผลักใสจมูกเรียวโด่ง

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

“เราห่างกันสักพักเถอะ” ไม่ใช่ประโยคบอกเล่า แต่เป็นประโยคบอกเลิก

เมื่อถูกลดสถานะจากคู่หมั้น เหลือแค่ 'คนเคยคุ้น' ทำให้การอยู่ต่อไม่น่าจดจำเท่าการจากไป ผกายดาวจึงเลือกยืนมองเขาจากที่ของเธอ กับลูกที่เขาไม่เคยรู้ว่ากำลังจะเกิดมา

เพราะแรกเจอก็ถึงเนื้อถึงตัวชวนใจสั่น ทำให้สาวสวยอย่างอริสาที่เสียหายหลายแสน มีอคติต่อกวินภพ ชายหนุ่มสุดหล่อเพื่อนของพี่ชาย ทว่า เขากลับสนใจแม่สาวปากแซ่บอย่างเธอขึ้นมาตั้งแต่ครั้งแรกที่พบหน้า

ผู้ชายที่ฉันนัดเยเย่มารูโกะในคืนนั้น กลายมาเป็นพี่'เดนต์ในโรงพยาบาลเดียวกัน...ได้ไง?!

บิดาลุ่มหลงอนุภรรยา สินเดิมมารดาเหลือเพียงร้านค้าเก่าๆ แห่งหนึ่ง นางไร้เงินทุน ไร้กำลัง มีเพียงหนึ่งสมองและสองมือที่สามารถสร้างความรุ่งเรืองแก่ชีวิต และชายหนุ่มไร้ที่มาที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

ความสัมพันธ์ของเราควรจบลงด้วยใบหย่าสักที เศษรักที่เขามองว่าไร้ค่าจากนี้เธอก็ไม่ต้องการอีกเช่นกัน เมื่อชายหนุ่มกำลังเริ่มต้นใหม่กับผู้หญิงคนอื่น ดังนั้นเธอและลูกหายไปจากชีวิตเขาย่อมดีที่สุด...

หัวใจที่มอบให้ไปกลายเป็นสิ่งไร้ค่าที่ถูกเมิน การเดินหันหลังจากลาในวันนั้น เป็นคำตอบที่ชัดเจนว่าเขาไม่ต้องการทั้ง ‘เธอ’ และ ‘ลูก’

ในวันที่เขาแม่ง...โคตรจะรักเธอฉิบหายเลย

ในวันที่ปภังกรและคู่หมั้นสาวไปแจกข้าวสารที่โรงเจ ได้มีผู้หญิงท้องแก่ใกล้คลอดมารับของแจกด้วย เขาคงจะไม่หัวใจเต้นแรงขนาดนี้ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่อดีตนางบำเรอที่เขาเลี้ยงไว้… ตกอับขนาดนี้เลยเหรอ