เจ้าชายผู้เพรียบพร้อม นอนทั้งวัน ชีวิตพลิกผันมาเป็นจอมเวทย์ ไล่เขกกระหม่อมเหล่ากีกี้ ขยี้ทั้งกองทัพ ขยับขึ้นไปสู่จุดสูงสุด ด้วยการปลุกพลังระดับฟ้าประทาน

เขาและเธอแต่งงานด้วยข้อตกลง 1 ปี เพื่อรักษาเสถียรภาพบริษัทที่ทั้งสองตระกูลร่วมกันสร้างมา เกมธุรกิจเป็นแค่เงื่อนไข แต่ความรู้สึกและหัวใจ ถลำลึกเกินกว่าจะปล่อยเธอไปเมื่อครบสัญญา

“ที่ผ่านมาเฮียเคยรักอัยย์บ้างไหม” “อย่าถามหาคำตอบที่เธอเองก็รู้ดี” “...” “ความรู้สึกของเธอ เธอควรจัดการมันเอง ไม่ใช่มาเรียกร้องเอาจากเฮีย” “งั้นก็ปล่อยผมไป ผมจะเป็นจะตายยังไงคุณก็ไม่ต้องมาย

"ได้ข่าวว่าตัวร้ายแห่งห้องAมีแฟนล่ะ" 'ห๋า?' "บาคุโกกำลังคบกับโทโดโรกิ" 'ห๋า??'

นางมิอาจลงสู่ปรโลก ทว่ากลับตื่นขึ้นในร่างหญิงสาวที่มีชื่อแซ่และใบหน้าคล้ายกับตนไม่ผิดเพี้ยน ต่างกันที่หญิงสาวคนนี้ช่างร่างกายอ่อนแอไร้กำลังยิ่ง ในเมื่อปรโลกขับส่ง นางจะขอฝืนชีวิตลิขิตชะตาใหม่อีกครั้ง

ฮูหยินจวนขุนนางใหญ่ผู้งดงามได้ข้ามเวลามายังยุคอนาคตมาอยู่ในร่างของหญิงสาวขี้เหร่ซ้ำยังติดเหล้าถูกสามีเกลียดจนขอหย่าแล้วอย่างนี้นางจะต้องทำยังไงถึงจะอยู่รอดในยุคนี้ได้กันนะ

“ไม่ต้องห่วง สาวน้อย ข้าจะทำให้เจ้าเป็นมัมมี่ที่สวยที่สุด...ให้สมกับความงามของเจ้า”

"คุณนายฟองนวลบอกผมเป็นรอบที่ร้อยแล้วนะครับ ผมจะดูแลลูกหนี้ VIP คนนี้ให้ดีที่สุด ไม่ต้องห่วงหล่อนหรอก" อัคคีเน้นคำว่า ลูกหนี้ VIP ให้คนที่นั่งอยู่เก้าอี้ตรงกันข้ามกับเขาได้ยินชัดๆ

นางจะหนีรอดจากเงื้อมมือของเขาได้หรือไม่ เมื่อพันธะร้ายๆมันผูกนางไว้ซะขนาดนี้ แถมตอนเด็กๆนางยังเผลอลืมตัวกระโดดถีบเขาไปเต็มๆตีนเลยด้วย เราตามมาดูกันนะคะว่านางจะรอดหรือไม่

“สามีของข้า...ตายไปนานแล้วเจ้าค่ะ” “แล้วความรู้สึกที่เจ้ามีต่อเขา...ตอนนี้ยังคงมีอยู่หรือไม่” ไม่รู้ว่าเหตุใดดลใจให้คนที่ไม่เคยสนใจใคร่รู้เรื่องราวของผู้อื่นเช่นเขา เอ่ยปากถามนางออกไป

ปานชีวันจากยุคปัจจุบัน เมื่อสิ้นชีวิตลงขณะหลับ ...เธอได้ย้อนเวลาไปอยู่ในร่างของเด็กสาวชาวจีนวัย ๑๔ หนาว ผู้มีชื่อเดียวกับเธอในยุคพันปีก่อนหน้า...

ผมทำอาหารอร่อยนะครับ คุณไม่คิดจะกินจริงๆ เหรอ ปอเหวินมองหญิงสาวที่คีบอาหารเพียงสองคำก็วางทิ้งหรือว่าเขาทำอาหารไม่หร่อยก็ไม่นะ เพราะร้านอาหารเขาก็ขายดีอยู่ แบบนี้ไม่ได้เขาต้องทำอาหารอร่อยมาให้เธอกินอีก

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

จู่ๆซุปตาร์เบอร์ 1 ต้องกลายมาเป็นตัวประกอบไร้บทบาท ไร้ออร่า…ใครมันจะไปยอมได้ล่ะ เพราะฉันต้องเด่นกว่าใคร ยุทธวิธีแย่งซีนนางเอกของซีรีย์ต้องมาแล้วล่ะ

จางลี่ พนักงานบริษัทชื่อดังแห่งหนึ่ง เธอได้เกิดใหม่มาอยู่ในร่างของหญิงสาวที่มีชื่อเดียวกับเธอหลังจากที่เธอประสบอุบัติเหตุบนท้องถนน มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ แล้วทีนี้เธอจะทำอย่างไร

เจ้าชายอัคนัส เสือร้ายแห่งผืนทะเลทรายยกยิ้มชั่วร้ายให้กับท่าทางพยศของลัลน์ลลิต เลือดในกายพลันเดือดพล่านไม่เคยมีใครมองเขาด้วยสายตาเช่นนี้แล้วรอดชีวิตไปได้ ยิ่งเธอพยศเขาก็ยิ่งอยากจะปราบให้เธอศิโรราบ

เมื่อได้หลุดเข้ามาอยู่ในร่างพระสนมที่ถูกไล่ให้ไปอยู่ตำหนักเย็น หญิงสาวจึงคิดหนีจากไปแต่กลับพบกับบุรุษผู้ที่สั่งขังเธอโดยบังเอิญอีกทั้งเธอกับเขายังแซ่บกันจนถึงเช้า..ให้ตายสิ เช่นนี้แล้วจะทำอย่างไรต่อไป

“อ้าวไม่โหยหาแล้วเหรอ” อี้หยางพูดพร้อมหัวเราะอย่างสนุกสนาน หญิงสาวหันไปมองตัวเองในกระจกอีกครั้งอย่างรังเกียจ เธอตอนนี้ในสภาพเปลือยท่อนบนเสื้อในหลุดรุ่ย ร่างกายกลับโหยหาคนแปลกหน้าคนนั้นไม่สิ้นสุด

“ปล่อยในได้ไหม” เธอเอ่ยถามเขาด้วยน้ำเสียงกระเส่า...เมื่อสะโพกสอบเริ่มเร่งเร้าหนักขึ้น “ฮื้อ...ทำไม” เขากัดฟันถามกลับเชิงแปลกใจ “ฉันอยากลอง...เคยได้ยินมาว่า มันฟินมาก”

“ฉันไม่ชอบเธอ! อย่าเข้ามายุ่งกับฉันอีก” “ชะเอมก็ไม่เคยคิดที่จะชอบคนอย่างพี่เหมือนกัน แต่ที่ทำก็เพราะ..”