ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

น้ำตาและความดีงาม มิอาจชะล้างไฟแค้นแผดเผาในดวงใจ

ผู้อื่นทะลุมิติมาในนิยาย ได้เป็นนางร้าย เป็นตัวประกอบก็ยังดี ไฉนถึงทีนางกลับต้องกลายเป็นก้อนหินด้วยเล่า!

การแต่งงานที่มีการกำหนดการหย่าเอาไว้แล้ว กฏคือห้ามรัก แล้วหากอีกฝ่ายเผลอใจพลั้งรักอีกฝ่ายไปแล้วเล่า สัญญาหย่าร้างในครั้งนี้จะสร้างความเจ็บปวดเพียงใด

คอยดูเถอะ...วันสิ้นโลกแบบนี้ฉันจะยืนด้วยด้วยลำแข้งของตัวเองให้ได้!

“รู้ตัวใจตัวเองในวันที่เธอนั้นได้เดินออกจากชีวิตพร้อมลูกที่อยู่ในท้อง”

ดิน นักแกะสลักไร้ชื่อเสียงคนหนึ่ง ที่ได้หลวมตัวเข้าไปเล่นเกมออนไลน์เสมือนเพราะหมดกำลังใจในการแกะสลักวัตถุต่างๆเพื่อขายประทังชีวิต ได้เพื่อนสนิทของเขามอบเครื่องเกมให้กับเขา จากนั้นทุกๆอย่างก็เปลี่ยนไป

จากสตรีไร้ค่าที่ไม่มีใครเหลียวแลแต่เมื่อเทพเซียนเข้าครอบครองร่างแถมได้เจ้าก้อนแป้งตัวน้อยติดมาอีก ความปรารถนาอันสูงสุดก็คือการเปิดโรงเตี๊ยมให้รุ่งเรืองเพื่อพิสูจน์คุณค่าตนเองต่อผู้ที่เคยดูถูก

ซูโย๋วอี่เพิ่งถูกสามีที่เป็นทั้งชีวิตนอกใจ แต่แล้วกลับมีระบบสุดยอดเทพธิดาปรากฏขึ้นตรงหน้า แถมบอกอีกว่าเธอจะต้องกลายเป็นดาราสุดฮอตได้แน่!

ช่วงเวลามืดมิดของชีวิตทำให้ม่านฟ้าตัดสินใจเป็นเมียจำเป็นของภาคภูมิ ทว่าหลังจากทำหน้าที่เมียจำเป็นได้ไม่ถึงปี ชีวิตของเธอต้องมืดมิดมากกว่าที่เคยเป็นมา “ผู้หญิงอย่างเธอมันน่ารังเกียจและน่าขยะแขยงที่สุด”

แม้จะเป็นนางร้ายแต่หัวใจก็ยังคงโหยหาความรักแต่เมื่อสามีผู้เป็นดั่งดวงใจแปรเปลี่ยน นางร้ายเช่นข้าก็จะไม่ยอมทนให้ความรักต้องพังทลายซํ้าแล้วซํ้าเล่าเช่นนี้อีกต่อไป

มิว และ รินสาวน้อยตาบอด เมื่อโชคชะตาได้นำพาพวกเขาไปยังโลกที่เผ่าพันธุ์ที่นั่น ยังใช้เครื่องมือที่ทำจากหิน ในโลกที่แร่โลหะและเวทมนตร์ ได้ถูกนับว่าเป็นวิทยาการขั้นสูง พวกเขาจะหาทางเอาตัวรอดกันได้อย่างไร

บุคคลสุดประหลาดที่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ แต่หมอนั่น— “เป็นนักเลง”

แพรวาสาวแว่นหน้าเห่ยรวบรวมความกล้าสารภาพรักกับหนุ่มหล่ออย่างเตชินท์ ทว่าถูกปฏิเสธพร้อมกับคำดูแคลนว่าคนอย่างเขาไม่มีวันชายตาแลเธอ ด้วยความเจ็บใจหล่อนจึงเปลี่ยนตัวเอง เพื่อกลับมาเอาคืนคนปากดี...

เราอยากได้ใจ แต่เขาแค่อยากได้เรา

'ไม่รู้ล่ะ ทำให้ผมกลับมาเป็นมนุษย์เลยนะ ไม่งั้นใครจะไปซื้ออาหารมาให้คุณนั่งกินนอนกิน' แมวดำหรี่ตาบ่นพลางพุ่งเข้ามาให้อุ้งเท้านุ่มนิ่มตะปบหน้าแมวส้มส่ายไปมาอย่างดุเดือด ปุ้ง.. "ทำไมเธอขามะอ่อนโยน"

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เมื่อภาษาญี่ปุ่นไม่มีวรรณยุกต์ วิธีแก้ปัญหาของคณะประพันธกรจึงเป็นการนำชื่อแมลงรอบ ๆ มาใช้เรียกแทนเสียเลย ... ได้เหรอฟระ?

“แล้วก็รู้เอาไว้ ฉันไม่เคยปรารถนาเมียแต่งที่ถูกยัดเยียดอย่างเธอมาให้เลยสักนิด น่ารำคาญชะมัด”

ก็ดีอยู่หรอกที่มีคนมาสมัครงานใหม่... แต่คนนั้นดันเป็นหัวหน้ามาเฟียเนี่ยสิ แล้วผมที่เป็นเจ้าของร้านกาแฟต้องทำยังไงล่ะเนี่ย?!!