–ใครที่มองว่าเด็กแฝดมันน่ารัก เป็นเด็กดี ให้ควักตาแล้วเอาไปล้างซะ เพราะสองคำนี้ไม่ใกล้เคียงเลยซักนิด -Gojo Satoru-

คนดังมักพูดว่าเก็บคำดูถูกเหล่านั้นมาพัฒนาตัวเอง ส่วนเราจะชี้หน้าและด่าแม่มันกลับแล้วเราก็จะไปแข่งระดับประเทศให้พวกมันดูด้วย!

แม้ใครจะบอกว่าโทเงะ ‘ใจดี’ มาก แต่ศัพท์สุดแปลกอย่างชื่อไส้ข้าวปั้นที่ใช้แทนคำพูดก็ทำให้ซาสะไม่ค่อยเข้าใจตัวตนของเขานัก แต่การที่มาใจดีกับเธอมากเกินไปแบบนี้มันก็ใช่ว่าดีหรอกนะ

เงาเป็นตัวตนที่แสนจืดจาง ขณะเดียวกันมันก็เจิดจรัสจนรู้สึกแสบตา เหมือนกับตัวตนของเขา ผู้เป็นดั่งหัวใจหลักของบลูล็อค

เราไม่เคยใส่แหวน คนอื่นเลยไม่รู้ว่าเธอกับเขา เราสองคนแต่งงานกัน

พวกนายแน่ใจนะว่าตัวเองเป็นนักล่า ทำไมชอบทำตัวเสื่อมเสียกันจังเลยวะ!

ตัวจริงอาจไม่เคยเจอ แต่สัญญากับตัวเองเสมอ ว่าสักวันต้องไปเจอแน่นอน....แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้มาเกิดใหม่ไง!!!

เครื่องจักรสังหารของรัฐบาลอย่างเธอจู่ๆก็กลายเป็นเด็กมัธยมปลายโรงเรียนฟูรินซะงั้น ให้ตามหาความสุขของตัวเองงั้นหรอ ของแบบนั้นมันมีจริงที่ไหน ทั้งที่คิดแบบนั้นแต่เธอกลับได้เจอเขาอีกครั้งกันล่ะ...!

ซาโต้ซังน่ะใจดี -- จริงๆนะ?

ชาติก่อนถูกครอบครัวทิ้งให้ตาย กลับชาติมาเกิดใหม่ยังถูกบิดาทอดทิ้งให้ตายอีก ท่านแม่ ท่านจะทนอยู่ไปเพื่ออันใด!

วิญญาณเธอมาเข้าร่างสตรีที่แย่งตำแหน่งฮูหยินจวนโหวมาจากน้องสาวต่างมารดา วางยาปลุกกำหนัดเขาในคืนแต่งงาน ถูกสามีและแม่สามีชิงชัง เธอจึงยินดีจะคืนตำแหน่งฮูหยินให้ ส่วนเจ้าก้อนแป้งนี้ เธอจะเลี้ยงเขาเอง!

ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้โผล่มากลางสนามฟุตบอลแบบนี้ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาหลัก ปัญหาหลักคือทำไมเขาต้องมาเล่นละครเป็นเด็ก 17 ด้วยเนี่ย!! แถมยังต้องมาเล่นฟุตบอลอีก เอาเขาออกไป!!!!

"ฉันไม่ใช่สุนัข... ที่จะมาดีใจเวลาถูกนายลูบหัวนะ"

เมื่อพูดถึงคุโระโยไคภาพจำของชายหนุ่มรูปร่างบึกบึน นิสัยแข็งกร้าวดุดันก็คงจะฉายชัดขึ้นมาทันที แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าแท้จริงแล้วอีกฝ่ายก็เป็นแค่เด็กหนุ่มตัวเล็กจ้อย เจ้าของร้านแฟชั่นสุดโด่งดังคนนั้น

ช่วยเลิกรังควานกันสักทีเถอะ ทั้งคุณผมหงอกกับคุณพระจีน!! ฉันคนนี้รำคาญจนกัดลิ้นตัวเองตายแล้วนะ - มิโกะ

อยู่ดี ๆ ก็ทะลุมิติมาเป็นสะใภ้ของบ้านหลี่ที่ใครต่างก็เบือนหน้าหนีเพราะเธอนั้นสุดแสนจะร้ายกาจ นิสัยยังเห็นแก่ตัวและน่ารังเกียจ ทำให้นีรชแทบอยากจะตายอีกครั้ง หากไม่มีสองแฝดที่น่ารักน่าเอ็นดูคอยยิ้มให้!!

หากได้ขอพรหนึ่งข้อ ผมก็อยากจะมีความสุขสักครั้งในชีวิตนี้

โตแล้วไม่คิดเรื่องหยุมหยิมหรอก หยุมหัวกันไปเลย :P

"คุโระ ฮิเมะโกะ" คือเด็กสาวธรรมดาที่อยู่ในสังคมการใช้ความรุนเเรงตั้งเเต่เด็กจนเธอได้พบเข้ากับผู้นำเเห่งโบฟูรินที่มีนิสัยเเปลกประหลาดเเละยังคอยเดินตามเธอเหมือนสุนัขเดินขอความรักจากเจ้าของ

โอซามุ ยูสุเกะ ผู้ที่ได้ใช้โอกาศในครั้งที่สองแต่ว่า... "เลฟ ยาชิน, คาซิยาส,บุฟฟอน เองล้อเล่นปะเนี่ยผู้รักษาประตูหมดเลยนะเห้ย!!! ไหนกองหน้าฟร่ะ"