“ปะ เปล่าจ้ะยาย ขะ ข้าหลงมาจากที่ไกลแสนไกลจ้า” กล่าวพลาง สาวเท้าไปข้างหน้า ในขณะที่เว้นระยะห่างระหว่างเธอและหญิงชรา “ไกลขนาดนั้นเชียวรึ อีกอย่างอาภรณ์ของเจ้าก็ไม่คุ้นตา กลับไปที่เรือนข้าจะหาอาภรณ์ให้

ด้วยรู้ว่ากำลังจะถูกอวิ๋นหลิงพระรองตัวร้ายสังหาร จิ้งถิงเลยวิ่งไปหาคนมาคุ้มครอง และองครักษ์คนนั้นก็หล่อเหลามากนางจึงแวะเต๊าะเขาเล่น ทว่าสุดท้ายเขากลับเผยตัวว่าคือ อวิ๋นหลิง! จิ้งถิงวิ่งหนีแทบไม่ทัน!

"ชาติที่แล้ว ฉันอาจจะ...ไม่ และแสนจะรังเกียจ.....แต่ในชาตินี้ ฉันไม่ปล่อยเธอไปแน่!!"

ตั้งแต่สูญเสียเพื่อนร่วมทีมเก่าไป 'ซารุโทบิ ซายูริ' จึงตัดสินใจเลิกเป็นนินจา แต่ปู่ของเธอกลับยื่นข้อเสนอให้ทำงานกับพวกเกะนินใหม่อย่าง 'ทีม 7' โดยไม่รู้เลยว่าพวกเขาจะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล [??? x OC]

ผกาย อดีตบุตรสาวขุนนาง ที่กลับกลายมาเป็นหลานสาวแม่ค้าขายข้าวแกง เธอจำใจต้องแต่งงานกับ อรุณ อาเสี่ยโพยก๊วน หลานเจ้าสัวโรงสี ท่ามกลางปัญหาแรงงานจีนอพยพสมัย ร.5

หญิงสาวที่ต้องตายเพราะโดนลูกหลงได้ย้อนกลับไปในยุคที่คล้ายกรุงเก่าแต่ก็มีบางอย่างที่ไม่เหมือนถูกเรียกว่าเด็กปัญญาอ่อนแม่ที่ควรเป็นเมียเอกก็โดนลดเป็นเมียรองขอไม่สนใจผู้ชายชั่วช้าคนเดียวมีเงินก็อยู่ได้

ยามราตรีจันทร์เจ้าลับอับแสงฟ้า...แต่จันทราดวงนี้ใช่หนีหาย เพราะข้างแรมเดือนแรมร้างให้ห่างไกล...ราตรีใหม่จันทร์จักฟื้นคืนแสงนวล

แท้จริงแล้วเพ็ตทูเนียร์ก็เป็นแม่มดเหมือนกับน้องสาวของเธอ เก่งกาจกว่าด้วยซ้ำ ที่แน่นอนคือเธอมักจะกลายเป็น 'ยัยตัวร้าย' ของใครหลาย ๆ คนเสมอ

เมื่อถูกใส่ความจนต้องหลบหนีโทษกบฏ จากผู้ดีจึงตกเป็นไพร่ พอได้คืนฐานะเดิม คนเคยรักก็แต่งสตรีอื่นเป็นเมียเอก ส่วนญาติก็โลภในทรัพย์สมบัติของนาง หญิงสาวจะรักษาหัวใจที่ชอกช้ำและชีวิตที่ถูกปองร้ายได้อย่างไร

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

บุษยาถูกส่งตัวย้อนเวลากลับมายังอดีต ก่อนหน้าที่ตระกูลของเธอจะโดนห่าก้อมกินทั้งโคตร แต่ไม่รู้ย้อนกลับมาอีท่าไหน ถึงได้ย้อนเลยกลับมายังยุคสมัยเริ่มต้นที่ปอบตนนั้นยังเป็นเพียงแค่หมอผี

They say "All good boys go to heaven, but bad boys bring heaven to you" หัวใจมีเอาไว้สูบฉีดโลหิต แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่กับมัลฟอย

เธอ…คือแม่ค้าขนมหวานแห่งตลาดบ้านจีนลูกของสตรีที่ผู้คนในกรุงศรีอยุธยาต่างตราหน้าว่าเป็นหญิงแพศยาในโรงรับชำเราแก่บุรุษ และเขา…คือบุตรชายหัวแก้วหัวแหวนแห่งเจ้ากรมท่าซ้าย แล้วบทสรุปแห่งรัก..จะจบลงเช่นไร

‘สุดท้ายเราก็จะวนกลับมาหากันอยู่ดี หรือไม่อย่างนั้นก็กรนี่แหละ ที่จะทำให้ดาต้องคลานกลับมา’ เขาพ่นประโยคนั้นกับเธอตอนเลิกกัน นิดาก็ว่าจะไม่ร้ายแล้ว แต่เจอแบบนี้เข้าไป เดี๋ยวก็ได้รู้ ว่าใครจะคลานกลับมา!

จะไปไหนเล่า ดึกแล้วไยมิเข้าหอนอน

พี่ชายบุญธรรมของนางเป็นคนอ่อนโยนและน่าหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน บทบาทของเขาในนิยายคือตัวร้ายที่แท้จริง...ทว่าในชีวิตของนางแล้ว เขาคือพี่ชายธรรมดาผู้หนึ่งที่กระหายอำนาจและลุ่มหลงในความหลอกลวง

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ไอ้เสืออย่าห้าว ชุมเสือไม่ใช่ที่ลูกเสือสำรองมาเดินเล่น นักเรียนนักเลงรุ่นหลานจะสู้รุ่นเก๋ารุ่นบุกเบิกได้ยังไง "เอ็งยังอ่อนหัดกลับตัวกลับใจซะ"

การขยายอาณาเขตของมองโกล สู่อาณาจักรต้าหลี่ ตำนานแห่งการต่อสู้และความกล้าหาญถูกทักทอมาเป็น นวนิยายอิงประวัติศาสตร์ ที่เล่าถึงเดินทางของ “รุ่ง” ผู้นำชนเผ่าไท จากโซ่ตรวนแห่งการเป็นทาส สู่แสงแห่งความหวัง

เมื่อบุพเพสันนิวาสนำพาให้เราได้พบพาน ขอเพียงวาสนานำเราสืบสานต่อไป ก็ย่อมไม่มีสิ่งใดในโลกนี้จะพรากเราจากกันได้อีกแล้ว