ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

"ลูก ยัยภัสลูกรักของพ่อ ลูกพ่อนี่เยี่ยมจริงๆ แบบนี้สิ เขาถึงจะเรียกว่า น้ำขึ้นให้รีบตัก" "หนูไม่ได้นึกถึงเรื่องนั้นหรอกค่ะ"

บนตึกสูงเสียดฟ้าความรักได้ผลิบานระหว่างหญิงสาวลึกลับที่ใช้ชีวิตผ่านโดรน และชายหนุ่มผู้พิการที่โชคชะตาเล่นตลก เมื่อเหตุการณ์ลักพาตัวนำพาให้ทั้งคู่ได้พบกัน ความช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ กลายเป็นจุดเริ่มต้น

เพราะความรักและความเชื่อใจที่มีต่างทำให้ 'ฟากฟ้า' ต้องเสียทั้งลูกและสามีไป เมื่อได้โอกาสย้อนเวลากลับมา เขาจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่กับลูกและหย่ากับสามี

โอคตสึ ยูตะ ตัวของเขาคือผู้เกิดใหม่นั้นเองโดยที่บังเอิญ ชายผู้นี้มีชื่อเหมือนกับตัวละครในอนิเมะแต่ไม่ใช่เพียงแค่ชื่อเท่านั้นที่เหมือนแม้แต่หน้าตาของเขาก็ยังเหมือนเช่นกัน

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

นี่แหละสุดยอดตัวร้ายที่ระบบต้องการ “โธ่โว้ย ระบบข้าบอกว่าไม่ใช่ตัวร้ายไง”

ดวงดีใครก็หยุดไม่ได้

ชาติที่แล้วโง่งมจนตนเองถูกวางยาปลุกกำหนัดจากฝีมือของเชื้อพระวงศ์ที่มีใจต่ำช้าราวกับสัตว์ร้าย เมื่อมีโอกาสได้หวนย้อนเวลากลับมาอีกครา ‘เฉิงหรัน’ จึงต้องหลีกหนีจากสถานการณ์ที่มิควรเกิดขึ้น!

อย่าหาว่าข้าร้ายเลย ในเมื่อพวกเจ้าทำร้ายข้าก่อน ท่านพี่ท่านช่างเลือดเย็นนั้น ท่านทำกับข้าและลูกได้อย่างไรกัน ดีเมื่อชาตินี้ข้ามีโอกาสได้กับมา เราสิ้นสุดกันเสียที

ผีเปรตปะทะเด็กแว้น

“กัน...ไปนอนกันเถอะ ผมเมาแล้ว คุณต้องดูแลผมนะ” “คุณเมาแล้วอ้วกเหรอ” “เปล่า ผมเมาแล้ว...หื่น”

จากหญิงสาวโรงงานต้องกลายมาเป็นเด็กเสิร์ฟจำเป็น มาปิ้งรักกับนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่รวยอันดับต้นๆของประเทศ และแล้วเธอก็ต้องกลายเป็นแม่เลี้ยงเดียวลูกสอง

กะเทยก็ต้องเป็น ผู้ก็ต้องหาอีกเหรอ เป็นกะเทยช่างเหนื่อยมากหนา

เขาจับตะกรุดวนรอบศีรษะเธอสามรอบพร้อมกับบริกรรมคาถา "อมคาถา อมยอดคาถา กูสิผาบผีหลวงให้หนีพอร้อย กูสิผาบผีน้อยให้หนีพอมัน"