ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ทั้งที่อยากแก้แค้นให้ร่างเดิมเพราะถูกหักหลังจนทำให้เป็นบ้า แต่มาเจอความหล่อเหลายั่ว ๆ เข้าให้ ...เดี๋ยวนะ ๆ ภารกิจอันใดกันเนี่ย! ทำไมระบบต้องส่งข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขาอยู่ตลอดเวลา

เมื่อโชคชะตาไม่เข้าข้างแม้แต่สวรรค์ยังละเลยหน้าที่ ผู้ที่นางเฝ้ารอคอยพบเจอกับผู้ที่แสนชิงชังนาง ไฉนเลยจึงกลายมาเป็นคนคนเดียวกัน

เขาเคยพลาดพลั้งจนต้องสูญเสียนางไป หากมีโอกาสอีกหนจะรักนางยิ่งกว่าสิ่งใดในโลกหล้า

“พี่น่ะเป็นบุรุษถือพรหมจรรย์ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับสตรีใด หวังเก็บเอาไว้ให้สตรีที่พึงใจ” เขากล่าวพลางมองนางด้วยสายตาหวานซึ้ง เอิ่ม...พี่ชาย ท่านพูดถึงเช่นนี้ กำลังล่อลวงข้าอยู่ใช่หรือไม่

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

นางทะลุมิติมาอยู่ในร่างของหญิงสาวที่ถูกคนทั้งหมู่บ้านต่อว่าว่าเป็นนางร้าย ทั้งที่ความจริงไม่ใช่เลยสักนิด! แต่ยังดีที่นางมีระบบ ในเมื่อบ้านนี้ไม่ดีเธอเลยหอบหลานชายผู้น่ารักหนีไปใช้ชีวิตใหม่ซะเลย!

เซฟสาวยุคปัจจุบัน สู่การทะลุมิติมาเป็นเด็กกำพร้า ไม่เพียงเท่านั้นชีวิตยังพลิกผันได้อีกจากเด็กกำพร้าสู่การเป็นบุตรสาวจวิ่นอ๋อง และกลายเป็นจวิ่นกงจู่ผู้สูงศักดิ์

“หากต้องการเช่นนั้นข้าคงต้องทำให้เจ้าได้รู้ถึงความผิดหวังเสียบ้าง พอถึงเวลาขึ้นมาจริง ๆ หวังว่าเจ้าจะยอมรับมันได้” เช่นที่ข้าเคยได้รับ... ในเมื่อเกิดมาเป็นนางร้ายก็ต้องทำหน้าที่ให้สมบทบาทกันสักหน่อย

เหล่าสตรีล้วนอยากเป็นภรรยาท่านแม่ทัพแสนหล่อเหลา แต่เขาไม่สนใจ จึงถามว่า "เหตุใดท่านไม่มองพวกข้าบ้าง!" ท่านแม่ทัพเหยียดยิ้มหยันตอบกลับ "เพราะพวกเจ้าไม่อาจเด็ดหัวข้าศึก แบบที่ฮูหยินของข้าทำได้น่ะสิ"

จะทำยังไงเมื่อชาติก่อนก็มีชีวิตครอบครัวที่บัดซบถูกสามีนอกใจ มาภพนี้กลับมาอยู่ร่างของผู้หญิงที่หนีไปชู้อีก ทั้งที่เธอมีลูกที่แสนน่ารักและสามีที่แสนน่ากิน!!

บิดาลุ่มหลงอนุภรรยา สินเดิมมารดาเหลือเพียงร้านค้าเก่าๆ แห่งหนึ่ง นางไร้เงินทุน ไร้กำลัง มีเพียงหนึ่งสมองและสองมือที่สามารถสร้างความรุ่งเรืองแก่ชีวิต และชายหนุ่มไร้ที่มาที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

หน้าที่ของข้าคือตั้งครรภ์ทายาทสกุลโจว ทว่าสามีรูปงามของข้ากลับพิการมิหนำซ้ำยังเป็นใบ้ ข้าจึงต้องยั่วยวนขึ้นคร่อมสามีอย่างด้อยประสบการณ์ โดยหารู้ไม่ว่าแท้จริงแล้วสามีคือเสือร้ายที่เสแสร้งเป็นชายพิการ!

นางคือบุตรสาวของอนุที่ไร้สิทธิ์ไร้เสียง อยู่เรือนท้ายคฤหาสน์หลังใหญ่ ทว่าหลังฟื้นขึ้นมาจากความตายนางก็เปลี่ยนไป จนยากที่ผู้ใดจะต่อกรได้อีก

ผู้อื่นทะลุมิติมาเป็นนางเอกในนิยาย แต่ฉันกลับกลายเป็นนางร้ายในนิยายไปเสียได้ สามีหนีไปรบ ตระกูลสามีคิดกำจัด ซ้ำยังมีลูกอีกหนึ่งคน ชีวิตช่างดีเหลือเกิน

โอ้โหแม่เจ้า! ใครจะไปคิดว่าแค่ไปดูดวงกับคุณยายเพราะสงสารกลัวว่าท่านจะไม่มีเงินกินข้าว กลับได้ของตอบแทนมาจนทำให้นางตายแถมต้องทะลุมิติไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ตั้งสองพันปีก่อนแบบนี้!

เมื่อนักเขียน..ต้องเข้ามาใช้ชีวิตในนิยายแนวทะลุมิติที่เกิดดังเปรี้ยงปร้างขึ้นมาในชั่วข้ามคืนของตัวเอง ทางรอดนั้นง่ายมาก แต่ดันพลาดตั้งแต่ต้นเรื่อง !

แอบรักข้างเดียว ถูกเขาผลักไสราวกับเป็นสตรีไร้ค่า จนข้ายอมแพ้ที่จะรัก.. ทว่าจู่ๆ โหวใจร้ายผู้นั้นกลับตามติดออดอ้อนราวกับเป็นคนละคน ดวงตาที่จ้องมองมาหวานซึ้งราวกับจะกลืนกินข้า คะ..คลั่งรักข้าเกินไปแล้ว!

เธอเป็นราวกับปาฏิหาริย์ของเขา.. แต่มันคือเมื่อ 13 ปีก่อน ตอนนี้ผู้ชายที่เคยคุกเข่ากอดขาขอร้องเธอไว้ มันได้ตายลงไปแล้ว

เมื่อสวรรค์มีตามอบโอกาสให้หวนคืน นางจึงคิดเลือกเส้นทางใหม่ แต่เหตุใดทางเลือกใหม่ของนางถึงได้กลายเป็นบุรุษรูปงามที่เอาแต่เรียกนางว่า ‘ฮูหยิน’ กันเล่า