ต่อให้คนทั้งโลกประณานว่าเธอร้าย ยังไม่เท่าสายตาของสามีที่แสดงออกว่า 'รังเกียจ' อย่างไม่ปิดบัง!! เพราะรักจึงหวง... เพราะรักจึงครอบครอง... และเพราะรัก...เธอเลยต้องร้าย!

ฟื้นชีพคืนกลับมาในวัยเด็กอีกครั้ง ในชีวิตนี้มู่จิ่นไม่คิดจะต้องอับจนอยู่ใต้เงาจันทร์อีกแล้ว แต่เลือกที่จะอยู่กับครอบครัวที่แสนอบอุ่นคอยปกป้องพวกเขาเพื่อชดเชยความผิดในชีวิตที่ทำพลาดไปแล้วของตนเอง

ในชีวิตนี้อาร์เมลไม่คิดมาก่อนว่าตนเองจะมาโดนเด็กชี้หน้าแล้วเรียกว่า คุณป๊า ถึงจะเคยโดนถามถึงเรื่องแต่งงานบ่อยแค่ไหนเขาก็ทำเป็นไม่สนใจ หรือถ้าเป็นเรื่องการมีครอบครัวมันก็ยิ่งไม่อยู่ในความคิดเขาเลย

เขายอมแต่งงานกับเธอเพื่อทดแทนบุญคุณ ส่วนเธอยอมแต่งงานกับเขาเพื่อมรดก

เขาได้ขโมยจูบแรกของเธอไป ยิ่งอยากลืมเท่าไร ยิ่งรู้สึกคิดถึงรสสัมผัส ที่ดุดันแต่แฝงไปด้วยความหวานฉ่ำ “จูบแรกของเธอ” ไม่เคยมีใครเคยกล้าทำแบบนี้ เขาเป็นใคร กล้าดีมาจากไหน!

เธอหลงคิดว่ารักนั้นคือ 'รักแท้' จากใจเขา แต่แท้จริงแล้ว...เธอได้มาแค่เพียง 'เศษละอองรัก'

‘หนูไม่มีพ่อจ๋าค่ะ แม่จ๋าบอกว่าพ่อจ๋าไปทำงาน ไปหาเงินเยอะ ๆ ตอนนี้พ่อจ๋ายังไม่กลับมาเลยค่ะ’

เมื่อเขาขอให้เธอไปจากชีวิต 'อันดา' จึงเก็บเรื่องลูกไว้เป็น 'ความลับ' แต่โชคชะตากลับเล่นตลก ให้พ่อของลูกกลับมาเพื่อทวงคืนพันธะจากสายใยเดียวที่เขาผูกพัน

หลงรักแทบตาย ทำดีถวายหัว แต่เธอกลับบอกเขาไม่ใช่สเปค งั้นกูเปิด ค***ให้ดูแม่งซะเลยไอ้สัตว์ ทำขนาดนี้แล้วพอจะเป็นสเปคของเธอได้หรือยัง?

"เศรษฐีที่พ่อคุณเลือกให้เขาดีนักไม่ใช่เหรอครับ"

“ภัทรชอบเมนะครับ ชอบมากเหลือเกิน ฟังเสียงหัวใจของภัทรสิ” เขาถอนริมฝีปากออกแล้วเอ่ยบอกเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่า ความต้องการในกายกำลังก่อตัวจนเขาหายใจถี่รัวมากขึ้น

"คนปกติเขาไม่ได้มีประจำเดือนกันทุกอาทิตย์หรอกนะ หรือเธออยากขาดประจำเดือนสัก 9 เดือนดีไหม" (สมภารย่อมไม่กินไก่วัดเดี๋ยวจะเสียการปกครอง)

เกิดใหม่ในยุคโบราณเอาตัวรอดได้จนเติบโต นางตั้งใจแต่งสามีเพื่อความสุขสบายทว่ากลับฝันเห็นอนาคตว่าบุรุษที่ตนต้องแต่งด้วยจะหยิบยื่นความตายมาให้ สามีภรรยาร่วมเป็นตายกับผีน่ะสิ ต้องรีบแยกบ้านกันเท่านั้น!

หนูเลิกเชื่อหมอดูเถอะ มาเชื่อพี่ดีกว่า แล้วหนูจะได้ทุกอย่างที่หนูอยากได้

เพื่อกอบกู้บริษัทของเพื่อนรักพ่อ ที่กำลังจะล้มละลาย ทำให้ พีรวิชญ์ นักธุรกิจหนุ่มหล่อวัย 30 ปี ต้องเข้ามาซื้อหุ้นเพื่อสร้างความน่าเชื่อถือให้กับบริษัท แถมยังต้องจดทะเบียนสมรสเป็นสามีในนามของ น้ำอิง

ฉันหิวกระหายในความรัก คุณมีความรักมากพอจะเติมเต็มในตัวฉันหรือเปล่า ?

ครอบครัวเธอติดหนี้เขา เขาจะใช้สอยหาความสุขจากเรือนร่างเธอในฐานะหลักประกัน มันจะเป็นไรไป โดยไม่ทันรู้ตัว ในค่ำคืนอันรื่นรมย์กรรมสิทธิ์ในหัวใจของเขากลับถูกเธอจับจองเป็นการแลกเปลี่ยนด้วยเช่นกัน

"ผมยอมแต่งงานกับคุณก็เพราะตำแหน่งประธานบริษัท ส่วนคุณก็ได้เงินสินสอดเอาไปใช้หนี้สมใจ...หนึ่งปีต่อจากนี้ หลังจากที่คุณมีลูกให้ผม เราจะหย่ากันและสิทธิ์ทุกอย่างในตัวเด็กคนนั้นต้องเป็นของผมเท่านั้น"

- ไหนๆ ก็จะหย่ากันแล้ว ไม่คิดจะทำหน้าที่ ‘ภรรยา’ ให้สมบูรณ์หน่อยหรือ -