[รามเกียรติ์] : น้ำตายักษา
จากยักษ์ล้างเท้าสู่จอมราชันย์ยักษาผู้เปื้อนมลทิน....จากเทพเทวดาสู่กษัตริย์ที่ผู้คนว่าไร้หัวใจ.... แม้จะอยากหนีไปให้ไกลแค่ไหน แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายก็จะจับเขามากักขังไว้ให้นานที่สุดเช่นกัน
- 10
- 20.89K
- 267
- 7 ต.ค. 65 / 16:01 น.
จากยักษ์ล้างเท้าสู่จอมราชันย์ยักษาผู้เปื้อนมลทิน....จากเทพเทวดาสู่กษัตริย์ที่ผู้คนว่าไร้หัวใจ.... แม้จะอยากหนีไปให้ไกลแค่ไหน แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายก็จะจับเขามากักขังไว้ให้นานที่สุดเช่นกัน
‘อลัน’เป็นหนุ่มลูกครึ่งเชื้อสายไทยและแอฟริกาซึ่งเป็นคนตาบอดตั้งแต่กำเนิด วันหนึ่งเพื่อนเขาได้นำหุ่นแอนดรอย์รุ่นที่ตกรอบมาเป็นของขวัญวันเกิดให้เขา อลันได้ตั้งชื่อให้มันว่า”เดต้า”
เป็นฟิคแปลของฝรั่งจ้า ส่วนใหญ่ก็จะเป็นคนแรร์ที่ไม่ค่อยมีใครชิบกัน รับรีเควสนะ
อยากอยู่ให้ซ่อน... อยากรอดให้หา... อย่าให้สายเกินไป!!!
รับรีเควส์ทุกคู่ ทุกซีซั่นจ้า~~~~
เมื่อ'หน้ากากจิงโจ้'และ'หน้ากาทุเรียน'มารักคนๆเดียวกัน คือ 'หน้ากากอีกาดำ' เมื่อความรักนี้มีท้งความสวยงามและความเศร้า อีกาจะเลือกใคร ใครจะเป็นผู้ครอบครองหัวใจของอีกา ละครฉากใหญ่ได้ถูกเปิดม่านแล้ว.....
"รัก"ไม่ใช่เหรอที่ทำให้เรายิ้มได้ "รัก"ไม่ใช่เหรอที่ทำให้เราร้องไห้ 'รัก' เหมือนกันแต่ทำไม"ผลลัพธ์"ต่างกัน
ปกติเราจะพูดว่า'จะชนะไปด้วยกัน'ใช่ไหมล่ะ? แต่นี้ผมขอพูดว่า'เราจะแพ้และร้องไห้ไปด้วยกัน'........ ทำไมน่ะเหรอ? ก็ผมรู้...รู้แล้วว่า......เขาคงไม่ชนะคนนั้นไปได้หรอก.... ดังนั้นผม....ก็จะ'แพ้ไปด้วยกัน'
ฉัน...นาย...เราเหมือนกันสินะ สูญเสีย...ทุกสิ่งทุกอย่าง....แต่นายยังดี นายยังมีคนรับมาเข้ามาเป็นครอบครัว แต่ฉัน...ไม่เหลือใครอีกแล้ว...ขอร้องล่ะ...ฉันไม่อยากจะสูญเสียใครไปอีกแล้ว -แมงมุม(ไม่ได้กล่าวไว้)-
เมื่อความเชื่อใจของ'โดรน'ที่มีต่อ'ระฆัง'ได้ถูกตัดขาดลง เรื่องราวจะเป็นอย่างไรนั้น ไม่มีใครรู้ได้นอกจากเจ้าตัวเอง.....
กักขัง......ทรมาณ......อย่างนี้มัน....เรียกว่า'รัก'เหรอ?...#มีเนื้อเรื่องต่อมาจาก'รักนี้ต้องกักขัง ( อีกา x ระฆัง )
ขอแค่คุณ'ปลอดภัย'.... ขอแค่ให้ผมได้'ปกป้อง'คุณ.... ผมขอแค่เพียงนี้.... เพราะ....'ผมรักคุณ'ยังไงล่ะ
ก็แค่'กักขัง'เพื่อให้ได้ตัวเจ้า ก็แค่อยากจะ'ครอบครอง'เจ้าไว้เพียงผู้เดียว..... จะได้ไหม?....
ผมกับคุณก็เป็นเพียงได้แค่'คุณครูกับลูกศิษย์'..... การที่ผมรักคุณนั้นมันคงจะผิดมหันต์มาก...... แต่ความรักที่บริสุทธิ์มันคงไม่มีอะไรมาขวางทางของเราได้หรอก....
คุณคือ'แสงสว่าง'ของผม.... คุณคือ'ดวงอทัย'ของผม.... คุณคือ'สิ่งมีค่า'ของผม.... and.... you are my sunflower....
'ความรัก'ใช่ความรู้สึกที่หัวใจมันบอกเราเหรอ? แล้วมันบอกว่ายังไงล่ะ? .....ผมก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน แต่ผมบอกได้อย่างหนึ่ง...... ผม'รัก'คุณเข้าให้แล้ว.....
เมื่อ'ความรัก'จืดจางลงก็ต้องมี'สิ่งใหม่'มาทดแทน แต่.....คุณจะรับสิ่งนั้นเข้ามาไหม ก็....เรื่องของคุณ แต่ได้โปรด....อย่าร้องไห้ให้ผมเห็นเถอะ
ความทรงในวัยเด็กเหรอ.......คุณยังจำได้ไหม?....คงจำได้สินะ ว่ามันมี'ค่า'มากแค่ไหน....สำหรับผมน่ะนะ
ยังจำได้ไหม..ว่าเรา'เคยยิ้ม'ให้กัน ยังจำได้ไหม.....ว่าคุณ'มีค่า'สำหรับผมมากแค่ไหน ยังจำได้ไหม......ว่าเรา'เคยรัก'กัน....
'ความรัก'ไม่ได้สวยงามเหมือนกลีบดอกไม้..... เมื่อมี'ได้มา'ก็ต้องมี'สูญเสีย'....