ค้นหานิยาย: ตลกขบขัน | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 2

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อจิตรกรทะลุไปอยู่ในร่างคนอีกยุค พร้อมกับ “ระบบพู่กันเทพเจ้า” ที่สามารถวาดอะไรก็ได้ขึ้นมาเป็นของจริงทั้งหมด

แฟนตาซี ออนไลน์ ขำขัน และที่สำคัญ พระเอกเพี้ยนไม่เป็นรองใคร

ตั้งแต่เด็กจนโต สิ่งที่เยี่ยโจวเกลียดที่สุดก็คงเป็น “เลขสอง” ทำไมเขาถึงไม่ได้ที่หนึ่งบ้างกัน! หลังจากที่ความพยายามอันแรงกล้าของเขาถูกปลุก ผลก็คือ… เจ้าที่หนึ่งนั่นกลายมาเป็นแฟนของเขา

เมื่อพวกเธอ5คนที่อยู่ในองค์กรนักฆ่าได้พลาดกับดักของศัตรู แต่แทนที่จะได้ตายไปแล้วกลับเจอเทพทั้งสามองค์ก้มหัวขอโทษเพราะรับดวงวิญญาณผิดดวง จึงให้กลับไปมีชีวิตอีกครั้งในโลกจีนโบราณ!

"ไบรอัน"ผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องความรัก แต่ก็มามีใครคนนึงทำให้หัวใจเค้าว้าวุ้นและสับสน จนไม่อาจจะทนไหว

นี่มันอะไรกันทำไมผมไปที่ไหนที่นั่นมันก็มีแต่เรื่อง สวรรค์ หรือ นรก ที่คอยแอบลงทัน จึงทำให้มือสองข้างนี้ ประดุจดั่งมัจจุราช

เด็กหนุมกลับชาติมาเกิดมาเป็น มนุษย์สัตว์ มีนามว่า เบียคโกะ เบียคโกะเป็นเด็กหนุ่มราเรองเป็นเด็กดีชอบช้วยเหลือผู้อื่น แต่อยู่มาวันกนึง เด็กหนุ่ม ไปขีจักกระยานแม่บ้านไปชมวิวทิวทัต แลวเจอเด็กผู้หญิงจะ..

เรื่องวุ่นของช่างทำกุญแจ

"พี่แท๊กซี่ มีแฟนรึยังคะ" เด็กสาวถามด้วยเสียงงัวเงียฟังแทบไม่ได้ความ พร้อมกันนั้นก็ส่งขวดเบียร์ให้ผม "ใจเย็นนะ พี่แท๊กซี่ต้องขับรถก่อน" ผมตอบพยายามมองถนนตรงหน้าก่อนจะรีบเหยียบเบรกกระทันหัน --- พลันผมได้ยินเสียดัง ป้อก!

บางครั้งความซวยก็ไม่เข้าใครออกใคร ก็คนมันจะซวยนี่นา

เรื่องสั้นที่จะทำให้ผู้อ่าน อ่านไปยิ้มไป

เป็นองค์หญิงมันยาก ... อยากหนีไปขายเต้าฮวยแล้วครับ

นิศาไม่ชอบทิวา ทิวาก็ไม่ชอบนิศา แค่ชื่อก็รู้ว่าคนละขั้ว นิศากับทิวาไม่มีทางโคจรมาบรรจบ โบราณ​ว่าเกลียดอะไรได้อย่างนั้น แต่นิศากับทีวาไม่ได้เกลียดกัน แค่เหม็นขี้หน้าต่างหาก!!!

สวัสดี ข้าชื่อวาเรียส เพนเดลรอน ข้าเป็นจ้าวปีศาจนะ ไหนใครว่าข้าโหด ข้าไม่ได้น่ากลัว (?) สักหน่อย แล้วก็...เอ่อ...อาจจะเพี้ยนนิดหน่อยมั้งนะ!

เรื่องราวของเด็กหนุ่มที่ชื่อว่า มิกซ์ ที่เข้าได้สมัครเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมสอนทำอาหาร โรงเรียนสรรพพัญญู ได้พบเจอเพื่อนใหม่ และคู่แข่ง โรงเรียนที่มีคนเรียนจบน้อยมาก เขาจะสามารถเรียนจนจบได้หรือไม่

เรื่องราวของหนุ่มขี้เหงาที่เข้ามาทำงานเป็นเลขานุการให้กับสมาชิกของสถาบันวิทยาศาสตร์ และได้รับประสบการณ์ใหม่ที่คาดไม่ถึง...

ตั้งแต่ลืมตาตื่นขึ้นจากการหลับใหลที่ไม่อาจทราบได้ว่าผ่านมากี่ปีกลับพบว่าตนเองอยู่ภพมนุษย์ความทรงจำของตนคือสิ่งมีชีวิตที่มิใช่เทพมิใช่มารและมนุษย์แม้แต่นามของตนเองก็ไม่ทราบ