ค้นหา

เวลาอาจเยียวยาจิตใจคนอกหักแต่ไม่ใช่สำหรับ ‘ภาวัชร’ รอยยิ้มแสนสวยและความเหลือร้ายของ 'ไลลาลิณ’ ยังคงสลักลึกอยู่ในความทรงจำของเขา เพื่อให้ได้เธอมาอยู่บนเตียงต่อให้ต้องใช้ทั้งชีวิตเป็นเดิมพันเขาก็ยอม

การพยายามอยู่ต่อไปในโลกที่ไม่มีคนรักข้างกาย มันเป็นภาระที่เกินรับไหว และยิ่งเขาพยายามก้าวเดินต่อไป ความทรงจำและความเสียใจกลับยิ่งรัดแน่นเหมือนบ่วงที่ทำให้เขาจมลงไปเรื่อย ๆ

เมื่อความสัมพันธ์เดินทางมาถึงจุดเปลี่ยนยากจะไปต่อ! ทางออกเดียวของเรื่องราวนี้ก็คือ.. "อยากเลิกมากนักก็เชิญเล้ยยย ไปเลยนะ ไปแต่ตัวด้วยส่วนหัวใจทิ้งไว้ที่นี่!!"

“ถ้าใช่ ผมก็เป็นพ่อไง เขาก็เป็นลูกของผม” “แล้วคุณเชฟล่ะ เป็นไรกับคุณ” “จะเป็นไรได้ ก็เป็น..แค่แม่ของลูกผมไง!!"

เมื่อกามอารมณ์มันคืออาหารสำหรับเขา เมื่อรู้สึกหิว เขาก็กินมันอยู่เรื่อยๆ จนได้มาเจอกับผู้หญิงที่แสนจะธรรมดา แต่เขากลับรู้อิ่มขึ้นมา จนไม่อยากกินอาหารที่รสชาติจัดจ้านอีกเลย ****************************

พัฒน์นายสัตวแพทย์หนุ่มผู้อุทิศตนให้แก่สัตว์ป่า รักธรรมชาติ เพิ่งย้ายกลับมาประจำการใกล้บ้านเกิดตามคำขอร้องของมารดา และนั่นทำให้เขาได้พบ...ใครบางคน ความบังเอิญจนเกิดเป็นความรัก

นวนิยายรัก(ของคนห่างไกล) มีทั้งความสุข ซึ้ง คิดถึง เหงา ปะปนในเนื้อเรื่อง เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มที่ลองเล่นแอปพลิเคชันหาคู่

ความแปลกใจในระดับหนึ่ง ก่อนเพิ่มเป็นสอง...สาม สี่ ห้า จนเต็ม 100 เหมือนไม่ใช่เรื่องบังเอิญ กับบางคนในรั้วโรงพยาบาลที่วนเวียนอยู่ในสายตามาตลอดระยะเวลาหลายปี และวันนี้วรพลก็ยังเฝ้ามองด้วยความแปลกในหัวใจ

เรื่องราวในอดีตของฉัน

จะเกิดอะไรขึ้นกับเด็กหญิง!! เด็กหญิงบ้านๆที่มาจากต่างจังหวัด มาเพื่อศึกษาต่อในเมือง แล้วพบรักกับเด็กหนุ่มไฮโซที่ดูไม่เป็นมิตรกับเธอแต่เด็กหนุ่ม ทำให้เธอหวั่นไหวตกหลุมรักเข้าซะแล้ว

ไม่ว่าจะกี่พบกี่ชาติ ผมก็จะตามหาคุณจนพบ และทำให้คุณรักผมให้ได้

ณ เมืองใชยล้านนา ชาวบ้านต่างก็พากันลำลือมาว่าลูกชายของชัยยะลารย์ ชั่งรูปงานยิ่งนัก โปรดติดได้ในแต่ละตอน☺️🍓🌸(_💮_)

รักมิอาจคงอยู่ เหลือไว้เพียงภาพมายาสักหนเเห่ง

ฉันและธอเรารักกันแต่ทำไมทางของเราถึงมีใครและคนอีกคนเข้ามาอยู่ตลอด ทำไมคนอื่นที่ไม่ใช่เราถึงเข้ามาแทรกได้อย่างง่ายดาย

เจ็บจากรักครั้งเก่ามานาน

คิดถึงคือคำที่เอาไว้บอกคนที่เรารักแต่เขาอยู่ห่างไกล แต่ในอีกมุมคือคำที่มันโผล่มาตอนที่เรานึกถึงใครบางคนที่เราไม่สามารถมีเขาในชีวิตได้อีกต่อไปเหมือนที่ฉันกำลังรู้สึกอยู่ตอนนี้

"พี่ลองมาคบกับผมไหม?" น้ำฝนสาบานได้ว่าตอนถามเขาก็เเค่เฮิร์ทจนสติเเตก เเต่ไม่คิดว่าพี่เเทนคุณจะบ้าจี้ตอบตกลงจริงๆน่ะซิ!

“แล้วทำไมซีต้องคิดถึงพี่ปราบด้วยล่ะ” หญิงสาวปดคำโต ปล่อยให้เข้าใจแบบนี้ก็ดี คนอะไร เรียนจบตั้งดอกเตอร์ แต่แค่เรื่องง่ายๆ อย่างเธอแอบรัก แอบคิดถึงมาหลายปียังดูไม่ออก

"คะนึงไม่รู้ว่าเพื่อนคืออะไร พี่เมฆบอกคะนึงหน่อยนะ"

เด็กชายกับความทรงจำที่เด็กสาวทิ้งไว้ให้กับกบเหลาแห่งความทรงจำและความรู้สึกของทั้งคู่อยู่ในนั้น