ค้นหานิยาย: ด่านเคราะห์ | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ในความยุติธรรมย่อมมีอธรรม มีนรกย่อมมีสวรรค์ ดินแดนสวรรค์มีเทพเซียน นรกอเวจีย่อมมีจอมมาร นางผู้ละทิ้งทางโลกหนึ่งในเทพเซียนผู้สูงศักดิ์ต้องจำใจเป็นจอมนางเคียงคู่จักรพรรคดิ์จอมมารและเขาผู้กระหายในไอเลือด

เขาคือรัชทายาทเผ่ามารแต่กลับมีร่างกายเป็นเซียน เธอที่ถูกเขานำปฐมวิญญาณมาจุติบนแดนมนุษย์ ณ ประเทศไทย และองค์ครักษ์สุดแกร่งที่มาเพื่อทวงคืนองค์หญิงกลับแดนสวรรค์แต่ดันเกิดมาเป็นลูกพ่อค้ายาเสพติดซะงั้น!

" ศิษย์พี่ข้าบอกให้ท่านขยับออกไปไกล ๆ ไม่ใช่ขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิมเช่นนี้นะขอรับ อีกอย่าง.. ท่านล้วงอะไรของท่านเอามือออกไปเลยนะ! "

ความรักที่ต้องปิดบังในโลกมนุษย์ ความไม่เข้าใจกันบนสวรรค์และความมัวเมาลุ่มหลงระหว่างกันในแดนอเวจี ล้วนเป็นเขาทั้งสามที่วนเวียนอยู่ด้วยกัน (แนวเทพเซียน MPREG) นิยายเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรเป่ย

เราทั้งสองรักกัน แต่กับไร้วาสนาได้ครองคู่ แม้นพรหมลิขิตจะนำพาเราทั้งสองให้มาพบกัน แต่สวรรค์ก็พรากให้เราจากกันอยู่ดี

เพราะนางและครอบครัวต้องตายด้วยน้ำมือการทรยศของคนรัก จิตสุดท้ายจึงผูกอาฆาตอย่างแรงกล้า เมื่อได้รับโอกาสอีกครั้งจากจอมมาร นางจึงกลับมาแก้แค้น เชียดเฉือนเลือดเนื้อของคนที่ทรยศนาง ด้วยดัชนีปลิดวิญญาณ

เรื่องราวความรักของเทพสวรรค์อันลึกซึ้งเกี่ยวพันกับสามพิภพ พัวพันธ์กันไปถึงสามชาติ สามชาติชั่วชีวิตคะนึงหา

เขาและนางเป็นคู่หมั้นกันตั้งแต่วัยเยาว์ เขาแอบหลงรักนางตั้งแต่ยามนั้นแต่นางกลับไม่คิดเช่นเดียวกัน

หกหนาวถูกตกแต่งให้กับชินหวางแห่งต้าสุ่ยผ่านไปอีกแปดหนาวนางกลับถูกมอบหนังสือหย่าแต่ก็ช่างเถิดคนเช่นนาง'เฉียวปิงเซียว'ล้วนไม่คิดมาก...หย่าแล้วก็ดี...หย่าแล้วช่างดียิ่ง!...

“แล้วที่ผ่านมาข้าไม่ใจเย็นหรือ ข้าใจเย็นมากี่ครั้งแล้วท่านพี่ก็เห็น” “จะให้ข้าใจเย็นไปถึงไหนกัน”

ความรักที่บริสุทธิ์ถูกแยกออกด้วยคำว่าหน้าที่ นางสูญเสียลูก สูญเสียคนที่รัก เพียงเพราะ "หน้าที่" ที่นางไม่ต้องการ

ให้ตายสิสวรรค์! ทำไมทำกับข้าเช่นนี้ แค่เพียงข้าวิจารณ์นิยายของซือมิ่งถึงกับส่งข้ามาเชียวหรือ ข้าจะทำยังไงดีเนี่ย สหายรัก..ช่วยข้าด้วย!!

น้ำธาราลืมเลือน อาจทำให้ลืมสิ้นทุกอย่างไป แต่หัวใจกลับจดจำทุกความรู้สึกได้อย่างชัดเจน มิลืมเลือน!

“เราสอง...ล้วนเป็นด่านเคราะห์ของกันและกัน”

แต่ก่อนนั้น เป็นข้าที่วิ่งตามท่าน ขอให้ท่านรักอย่างโง่งม นับหลังจากนี้ไป ข้าขอให้ท่านเป็นฝ่ายวิ่งตามข้าบ้าง....

'หนึ่งชีวิต' ก่อกำเนิดขึ้น เพื่อไถ่ถอนความผิดบาปที่ก่อ 'หนึ่งชีวิต' ผู้คงอยู่ เฝ้ารอคอยเฝ้าถวิลหา และอีก 'หนึ่งชีวิต' เฝ้าตามติด ไม่ห่างกายา เพื่อสักครา นางจะหันมามองตน

สรรพสิ่งย่อมเวียนว่ายตายเกิด นางมิขอยุ่งเกี่ยวทางโลกขัดขวางวาสนาผู้ใด หากแต่เป็นเส้นทางรักนางจำต้องขัดชะตาสวรรค์ลิขิตวาสนารักของนางเอง