ค้นหา

แม้คนทั้งยุทธภพจะยกย่อง ท่านประมุขน้อยเพ่ยหลิวหยาง แต่ในสายตาของ ฟางอี้หลิน คนผู้นี้คือ ‘อสรพิษ’ ดี ๆ นี่เอง เขาพรากพรหมจรรย์ของนางไป แต่เขากลับจำนางไม่ได้ ที่แย่ไปกว่านั้น คนผู้นี้ยังปากร้าย เจ้าเล่ห

หลิวซินหลินหวนคืนกลับมาก่อนที่เขาจะถูกรอบสังหารจนตาย การกลับมาในครั้งนี้เพื่อแย่งชิงทุกอย่างที่เคยเป็นของเขาคืน ทว่าเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นเมื่อชีวิตก่อนหน้านี้ กลับเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง!!

“แอ๊ อุแว้” หืมมม เสียงทารกที่ไหนกันฉันหันไปมองทางต้นเสียงจึงได้รู้ว่าเสียงมันดังอยู่ด้านข้างของฉันทันทีที่ก้มลงมองดูก็เห็นเด็กทารกตัวเล็กๆกำลังส่งเสียงร้อง จ๊อกกกก อุ้ย..แสบท้องอ่ะกุมท้องด้วยความหิว

เขาคือเฉินสือหลางประมุขเฉินแห่งไห่เมิ่งผู้ได้รับขนานนามว่าปีศาจร้าย ส่วนนางคือเสิ่นม่านเอ๋อร์คุณหนูน้อยตระกูลเสิ่น

นางไม่คิดว่าการเสียตัวในคืนนั้น จะนำมาสู่ความยุ่งเหยิงในวันนี้ ทั้งยังนำตัวเองเข้ามาพัวพันกับคนผู้นั้นโดยไม่รู้ตัว

เพราะเหตุการณ์ในงานล่าสัตว์ ที่หลี่หนิงอ้ายได้เสียจูบแรกให้กับบุรุษแปลกหน้า จึงทำให้ชีวิตของนางไม่สงบสุขอีกต่อไป

"แม่นางแล้วบุคคลในเรื่องเล่า หวนคืนมาหรือไม่" เถ้าแก่ของโรงน้ำชาและเสี่ยวเออร์ ต่างนั่งมองหญิงสาวด้วยใจลุ้นระทึก กับคำตอบของหญิงสาวตรงหน้า " หวนคืนหรือไม่นั้นแล้ว..อย่างไรเล่า"

นางตายอย่างมิอาจรู้สาเหตุ กลายเป็นผีเร่ร่อนไร้ถิ่นฐาน แต่ทว่าวันหนึ่งกลับมีเด็กผู้ชายหน้าตาดีผู้หนึ่งมองเห็นนางอีกทั้งยังมิเกรงกลัวนางเลยแม้แต่น้อย ดีล่ะหนุ่มน้อยนับแต่นี้ ข้าจะเป็นแม่ซื้อให้เจ้าเอง

แผนการมันเกิดความผิดพลาดขึ้นเล็กน้อย จึงนำพาให้มีองค์หญิงตัวน้อยๆ ได้มาถือกำเนิดในท้องของนางความรัญจวนแสนติดตรึงทำให้เขาไม่อาจลืมเลือนสายตาคู่นั้นได้ แม้เวลาจะเลยผ่านไปสักกี่ปีก็ตาม เขาก็ยังจดจำสายตา

อนุชาตาบอดเช่นเขาจู่ ๆ ก็ได้รับของขวัญจากพี่ชายคือบุตรสาวขุนนางคู่ใจ ปกติก็ต้องกังวลกับการตามหาหมอหนุ่มผู้ลึกลับ ตอนนี้ยังต้องกังวลเรื่องของชายาเอก ไม่รู้นางแต่งกับเขาด้วยจุดประสงค์ใด

'หยูเฟยหนิงผู้โง่เขลา' 'ทั้งชีวิตข้า มอบให้เพียงท่าน' 'แต่ท่านกับหักหลังข้าอย่างเลือดเย็น' 'ชาตินี้ข้าตายเพระรักท่าน ชาติหน้า ข้าจะทำให้ท่านตายเพราะรักข้าบ้าง' ......

เมื่อบุปผาที่มีแต่พิษร้ายได้ถือกำเนิดขึ้นมา มิติแห่งนี้จะยังสงบสุขได้อีกหรอ

จอมมารที่น่ากลัว ยังไม่น่ากลัวเท่าจิตใจมนุษย์จอมปลอม หากในโลกนี้มีคนชั่ว ย่อมก่อเกิดวีรบุรุษ แต่ถ้าวีรบุรุษ ทำชั่วเสียเอง ใครจะจัดการล่ะ "ท่านประมุขได้เวลาอาหารแล้วขอรับ" "อืม นำไปสิ"

ไอ๊หยา! อยู่ไม่ได้แล้วว ที่นี่อยู่ไม่ได้แล้ว นายท่านคนนี้หมดบุญบารมีแล้ว เธอต้องรีบหานายท่านคนใหม่ เอาไว้คุ้มกะลาหัวตัวเอง

ประมุขพรรคมารเช่นข้าเป็นหนึ่งในใต้หล้าเหตุใดต้องมาตกไม้ตายให้เด็กสาวเช่นเจ้า แล้วข้าเต็มใจรึไงเหตุใดต้องมาทนอยู่กับบุรุษไร้ใจเช่นท่าน หนึ่งในใต้หล้าอะไรกันเห็นแต่ตาแก่ขี้โมโหที่อีกไม่กี่วันก็จะลงโลง

สามปีเป็นฮองเฮาให้ฮ่องเต้ชั่ว ก่อนจะถูกปลดจากตำแหน่งเพราะรังแกสตรีที่เขารัก ถัดจากนั้นนางจึงโบยบินสู่แดนเหนือเพื่อทำการค้า หนึ่งปีต่อมาหอจันทราจึงถือกำเนิดและมีนางนั่งคุมบังเหียนอยู่เบื้องหลัง

กู้เสี่ยวถานสาวน้อยจิตใจดี ที่ได้รับความคุ้มครองจากผู้ดูแลอาณาจักรแมว หากนางได้รับอันตรายและร้องให้ช่วย นางจะกลายร่างเป็นแมวทันที

ข้าอยากได้นาง เจ้าจะห้ามข้าไปถึงไหนกันโจวมี่อิง!

อยู่ๆพรรคมารก็ถูกตามล่า ข้าที่ดำรงตำแหน่งหัวหน้าพรรคจึงยอมยุบพรรคและหลบหนี แต่นอกเหนือจากเป็นหัวหน้าพรรคมารแล้วมีอะไรที่ข้าทำได้บ้างละเนี่ย?

เรื่องมันเกิดที่นางไปเตะก้านคอและชิงจูบแรกท่านประมุขมาร “เราเคยเจอกันรึ?พ่อคนงาม"นางเอ่ยอย่างหยอกเย้า “ครั้งสุดท้ายและครั้งแรกที่เจอ เจ้าเตะก้านคอข้าจนสลบ” หวังจางลี่คิดได้อย่างเดียว ‘-ิบหายล่ะทีนี้’