ค้นหา

ความรับผิดชอบจากความผิดพลาดของพระนางอายุน้อยเพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยหมาดๆ ต้องช่วยกันเลี้ยงดูลูกสาวหลบๆ ซ่อนๆ กับปมในอดีตที่ทำให้หญิงสาวไม่ยอมเปิดใจรับคนใกล้ตัว (ห่างไกลหัวใจ) อย่างพ่อของลูกสาวเสียที

จู่ ๆ ก็ทะลุไปอยู่ในพล็อตนิยายที่เพื่อนเเต่ง สำคัญคือพี่สาวคนสวยที่แสนดีของนางคือคนที่จะต้องตรอมใจตายเพราะสามีไม่รัก ท่านพี่ ท่านไม่ต้องห่วง ในเมื่อสามีท่านมันเฮงซวย ข้าจะหาสามีใหม่ให้ท่านเอง!!!

เขาคือท่านแม่ทัพแห่งแคว้นหยาง เขาเป็นที่รู้จักในนามแม่ทัพหน้าหินผู้เลือดเย็น เขาพร้อมที่จะปลิดชีพคนทุกคนที่กล้าคิดทรยศกับเขา แล้วเช่นนี้ นางที่เป็นสาวใช้ของเขาจะกล้าทรยศและเผลอใจรักเขาได้อย่างไรกัน

ถ้าใครบอกว่าไอดอลต้องเรียบร้อยและวางตัวดี แสดงว่าคนๆ นั้นยังไม่รู้จัก 'ยัยซูเด็กผี' แห่งวงเรดวิง ล่ะสินะ... คืออีกนิดเดียวก็จะแหกทุกกฎของต้นสังกัดแล้วล่ะแม่

เมื่อแพทย์หญิงสุดมั่นข้ามเวลาไปไกลถึงสมัยร.3 ความอลหม่านวุ่นวายจึงบังเกิด พร้อมๆกับความรักที่มาแบบไม่ทันได้ตั้งตัว!

“ไม่อยากโดนตีแล้วหรือ เปลี่ยนเป็นลงโทษแบบอื่นก็ได้นะ” ฝ่ามือหนากร้านลูบลงที่ต้นขาด้านใน ก่อนจะเลื้อยไล้ขึ้นเฉียดผ่านจุดซ่อนเร้น คล้ายการกระทำนั้นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นโดยชายหนุ่มไม่ได้ตั้งใจ

ถึงทีหรือยังที่เธอจะได้รักใครที่เขารักเธอจริงสักที!!

เรื่องราวความรักระหว่าง " 'ภู' หนุ่มนิติฯสุดซื่อบื้อ" และ " 'ภพ' ลูกเจ้าพ่อมาเฟียสุดฮอต" ที่ชะตาฟ้าลิขิตให้เขาทั้งคู่มาเจอกัน....ประดุจดั่ง ' พระจันทร์ ' ที่โคจรมาบรรจบกับ ' โลก ' 🌕💫🌏

อยู่ร้านหนังสือดีๆแต่ต้องกลายมาเป็นลูกสาวเจ้าเมืองหนึ่งในสมัยอยุธยาแถมต้องหนีการไล่ล่าจากการชิงเมืองมาปลอมเป็นเด็กหนุ่มเพื่อลี้ภัยอยู่ในสำนักราชบัณฑิตที่มีแต่ผู้ชายที่มีแต่ลูกเจ้าลูกขุน อะไรวะเนี่ย!

เล่อหวงเป็นคุณหนูสกุลเล็กในชนบท นิสัยเอาแต่ใจ ชอบข่มขู่ผู้อื่น มารดาเลี้ยงไม่ชอบหน้า จึงออกอุบายให้นางแต่งออกไปกับบุรุษขาเป๋ ซึ่งอาศัยอยู่ตรงตีนเขา

ก่อนวันแต่งงานนางกลับต้องมาได้ยินประโยคนี้ "ข้าเพียงแต่งกับคุณหนูรองจางเพียงแค่ให้เจ้าสามารถแต่งเข้ามาต่อจากนางได้ เพราะฐานะเราต่างกันเกินไปข้าจึงต้องทำเช่นนี้ เจ้าต้องเข้าใจข้า ข้ารักเจ้านะอันฉี"

ยังคงรอเธออยู่เสมอ ณ ชายฝั่งครั้งแรกเจอคะนึงคิดระลึกจำคำก่อนลาจากฝากฝังใจไม่อาจลืมเลือน

"คุณบอกผมได้ไหมว่าคุณไปทำอะไรที่บ้านคืนนั้น" "ไม่!! ฉันไม่รู้..ฉันไม่ได้ฆ่า..ฉันไม่ได้ฆ่าอาของคุณ..." หญิงสาวนั่งกอดเข่าแน่นสะอื้นร่ำไห้ด้วยอาการสั่นเทา เธอพูดไม่ได้เธอพูดไม่ได้จริงๆ....