ค้นหา

“ตอนที่แอบชอบพี่ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ ฉันคิดว่า... คงได้แค่แอบชอบพี่ตลอดไป”

เธอมักจะแอบมองฉันตลอด จนวันหนึ่งเธอก็เดินเข้ามาหาจนเราเผลอสบตากัน พอรู้สึกตัวอีกทีก็เป็นฉันเองที่แพ้ แล้วฉันก็พูดขึ้นมาว่า" ไง ยินดีที่ได้รู้จัก" บ้าจริง!

โพล!ชายคนหนึ่งที่แอบไปชอบเด็กสาวรุ่นน้อง..แต่หารู้ไม่ว่า เด็กสาวคนนั้นก็แอบปลื้มเขาเหมือนกัน....!!

มิลินหญิงสาวที่สูญเสียพ่อแม่ไปด้วยอุบัติเหตุอย่างกะทันหัน เธอตัดสินใจจบชีวิตลงด้วยการกระโดดสะพานเพื่อฆ่าตัวตัว แต่แล้วชีวิตเธอกลับพลิกผัน เมื่อมีชายรูปงามได้ช่วยเธอไว้

“ความตาย” นำพาคนสองคนมาพบกัน ….“ความรัก” ของพวกเขารายล้อมไปด้วยความลับมากมาย…จนกระทั่งความจริงทั้งหมดถูกเปิดเผย…

หมูน้อยตกน้ำในตอนนั้น โตมาสวยขนาดนี้เชียวหรือ? ให้ตายเถอะ! ตรีศูลผู้นี้ หลงเธอจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วรู้หรือเปล่า... หนูพาย!

“อะไรกันเนี่ย! บ้านพักองค์กรลับระดับประเทศ แต่กลับปล่อยให้ใครก็ไม่รู้เข้ามาตายในบ้านได้” บางครั้งจุดจบของชีวิตคนบางคน อาจนำไปสู่จุดเริ่มต้นความรักของใครอีกหลายคน … แต่มันเกิดขึ้นผิดเวลาไปหรือเปล่า?

เมื่อกาลเวลาโยนคนที่เคยจากไปให้หวนกลับคืนมา เธอจะให้อภัยได้หรือเปล่าไม่รู้ แต่... "ในเมื่อกลับมาแล้วก็อย่าหวังว่าจะออกไปได้ง่ายๆอีก ไหนๆก็อยู่ในหัวมาได้ตั้ง9ปี ลองเปลี่ยนมาอยู่ในกำมือบ้าง ดีไหม"

ก็แค่จูบ...แต่ทำไมคุณพี่เลี้ยงถึงอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งลนไฟกับคนแปลกหน้าอย่างผมได้ละครับ

คุณหมอครับ ผมจะไม่หยุดแล้วนะ ... รักแรกที่ผมทำหล่นหายไปหลายปี ยังไงก็จะต้องเอากลับมาให้ได้ ก็ผมยังรักคุณคนเดียวนี่นา

สาวเหนือที่เดินทางเข้ามาทำงานในเมืองใหญ่และได้พบกับชายในฝัน ที่ทำไห้เธอหลงรักเขา แต่ผู้ชายทั้งเจ้าชู้หลายใจ สาวเหนือตัวแสบ รักเขาหลงเขา และทำทุกวิธีทางเพื่อไห้ได้ผู้ชายคนนี้มาครอบครอง

ภาคสองของชีรียส์ไตรภาคชุด "ตำนานบุหรงลายัง" อันเป็นเหตุการณ์ในช่วงที่โสมสุดายังเรียนอยู่ที่ปีนังและสิงคโปร์ ได้เคยพบรักกับหนุ่มชาวสิงคโปร์คนหนึ่ง คบหาดูใจกันอยู่หลายปี

บางทีความรักอาจจะมาในรูปแบบของการเป็นเพื่อนมาก่อน

ฉันไปสุสานทุกคืนวันคริสต์มาส น่าแปลกที่เขาเองก็เช่นกัน เขาอยู่ที่นี่ในทุกๆ ปี พร้อมกับกุหลาบขาว หมวกไหมพรม และคำว่าโสด...

ป็อบเด็กหนุ่มสุดเนิร์ดที่ไม่ประสีประสาเรื่องการใช้ชีวิตนอกตำราหรือห้องสอบ ได้เข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยในต่างจังหวัด แล้วต้องมาเจอกับสังคมสุดToxic ที่การมานอนด้วยกันกลายเป็นเรื่องธรรมดา....

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรอคนคนหนึ่งโดยที่ไม่รู้ว่าจะพบเจอกันอีกไหม

ถ้าวันนั้นเราไม่เจอกัน วันนี้ก็คงไม่เจ็บปวด

เราสามารถรักใครคนนึงได้นานแค่ไหน ถ้าไม่มีการติดต่อ พูดคุย เห็นหน้ากัน เราจะเก็บเขาไว้ในความทรงจำไปตลอดไม่มีใครมาแทนที่ได้จริงมั้ย หากเรารักใครสักคนจากใจจริงเราจะมีความสุขจากกการได้รู้ว่าเจายังสบายดีใช่ไหม....

ความผูกพันที่มีแต่เยาว์วัย หลังไม่ได้พบเจอมากว่า 20 ปี กลับมาครั้งนี้ เรื่องราวของเขาและเธอจะเป็นอย่างไร