ค้นหา

เมื่อนนนท์อกหัก จึงหาทางเยียวยาตัวเองโดยการไปให้ไกล ๆ จากสิ่งแวดล้อมที่คุ้นชินสักพัก ... ไกลคนละซีกโลก ด้วยภาษาอังกฤษแบบบ้าน ๆ ประสบการณ์เข้าสังคมต่ำ นนนท์จะใช้ชีวิตในต่างแดนอย่างไร

ชีวิตบรรลัยของคนเขียนเอง

นี่ไม่ใช่นิยาย ไม่ใช่เรื่องสั้น แต่เป็นคำบอกเล่า ทุกความรู้สึกที่ประทับไว้ในใจจากทุกการเดินทางผ่านเลนส์กล้องฟิล์ม :-)

ไดอารี่ของไมซ์วัน.

ยมทูตบอกกับอารันว่าเขาจะตายในอีกสองอาทิตย์ ชายหนุ่มจึงพยักหน้ารับคำ และนั่งจรดปลายพู่กันบนผ้าใบไร้สีสันเช่นเดิม

ไดอารีของปี 2565 บันทึกเรื่องราว ความสุข เศร้า เหงา และสุดเหวี่ยงของชีวิตเจ้าของเรื่อง...อ่านเอาความสนุกสนาน เพลิดเพลิน ไม่มีสาระใดใดในเรื่องเล่าเหล่านี้ ยินดีที่รู้จักค่ะทุกคน

ฉันรู้สึกว่าหลังจากที่หัวเเนบหมอนทุกครั้งฉันได้ยินเสียงคนเรียกตลอดเลยอะ\\อีกอย่างติมก้ยังไม่เลิกงานด้วย รู้สึกเียงจะมาจากใต้บันไดเเหะ เอาน่าอย่าคิดมาก

โลกนี้ยังคงมีสิ่งสวยงามและมีความหมายกับใครสักคน แม้พยายามที่จะรักทุกอย่างบนโลกก็ลงเอยด้วยความชิงชังเสียได้

ความรักคืออะไร และ ความเป็นอมตะมีอยู่จริงหรือไม่ เรื่องสั้นที่ค้นหาทั้งสองสิ่งนี้ แม้อาจไม่ได้คำตอบ แต่อย่างน้อยเราก็ตั้งคำถาม

เรื่องนี้จริงๆก็เหมือนไดอารีนั่นแหละ แต่ไม่ใช่ไดอารีของเรา เป็นไดอารของคนที่อยู่ในหัวเรา

เรื่องราวของเด็กหนุ่มผู้ไม่เคยจะได้มีแฟนกับเขาซักที..แต่ด้วยความพยามและทุ่มเทของเขา จะทำให้เขาหาแฟนซักคนหนึ่งด้หรือไม่???

ผมชื่อ 'ต๊อด' แต่คนญี่ปุ่นเรียกผมว่า 'โตโดะ' ชีวิตนักเรียกนอกของผมก็ธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ...อย่างน้อยผมก็คิดอย่างนั้นนะ

ไดอารีชีวิตม.ปลายของเราเอง

เหมือนเป็นเพียงหนังสือรวบรวมรายชื่และประวัติของบุคคล และดูเหมือนมีการเขียนความเห็นต่อบุคคลคนนั้นด้วย

หนึ่งวัน...กับอีกสองมุมมอง เรื่องราวที่จะทำให้รู้ว่า "โลก" ไม่ใช่สิ่งที่ดีหรือร้ายในตัวมันเอง แต่ขึ้นอยู่กับ "ดวงตา" ที่คนๆนั้นใช้มองมันต่างหาก..