ค้นหา

เมื่อโลกถูกไวรัสซอมบี้บุก สิ่งสำคัญเดียวมากกว่าชีวิตของเขาก็คือเมียและลูกชายที่ทิ้งไปเมื่อหกปีนี้ เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องคนทั้งสอง

อ๋องหมิงชวี่มาเพื่อตามหาของสำคัญในต่างแคว้น กลับต้องมาเจอกับเจ้าของหอนางโลมจอมเจ้าเล่ห์ หวังป๋อเหวิน ที่มีหน้าตาเป็นอาวุธ อุปสรรคมากมายรอให้เขาร่วมฝ่าฟัน ในวันที่บ้านเมืองของทั้งคู่เริ่มก่อภัยสงคราม

เป็นเบต้าแถมเป็นลูกคนกลาง จืดจางกว่านี้มีอีกไหม และไม่ว่าจะเป็นแฟนที่ดีให้ตายแค่ไหน ก็สู้คู่แห่งโชคชะตาไม่ได้อยู่ดี

'ฮานึล'โดนใส่ร้ายว่าทรยศองค์กรจึงได้หนีมาที่อเมริกา และได้เจอกับ'เฮนรี่' หัวหน้ากลุ่มอาชญากร ชายคนนั้นเสนอให้เขาทำงานเป็นแฮกเกอร์ให้กับทีมตัวเอง เพราะไม่มีทางเลือกมากนักฮานึลจึงตอบรับข้อเสนอ

‘เวลา’ ใช้ชีวิตเด็กทุนอย่างเงียบสงบมาโดยตลอด จนกระทั่งคืนนั้นที่เขาตัดสินใจมีสัมพันธ์ฉันคู่นอนกับใครคนหนึ่ง… ซึ่งจะเปลี่ยนชีวิตของเขาไปตลอดกาล ด้วยคนคนนั้น คือเจ้าของทุนของเขาเอง

เขาตายเพราะสามีและชู้ชั่ว ครั้งนี้ได้โอกาสย้อนเวลากลับมาเขาจะแก้ไขทุกอย่างทั้งเรื่องความรักกับคนที่ควรจะรักและขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดของวงการบันเทิงเหยียบย่ำคนที่เคยทำร้ายเขาให้ได้

“บุกลองดี หวังตีมึงตายคาเรือน จากนั้นกูจักกำชัยเซ่นผีเผือน ทว่ากลับพ่ายให้เสือเถื่อน ถูกจับกดลงพื้นเรือน......สะเทือนกายา”

เซี่ยไป่เอียงศีรษะเล็กน้อย ขณะที่มีศพหลายศพปรากฏขึ้นอยู่ด้านหลังของเขา เขาถามอีกครั้งอย่างสุภาพ “ผมขอร่างของคุณได้ไหม?”

กู่ซิงอีถูกสหายคนสนิทขอร้องให้ช่วยยกเลิกงานหมั้นให้ งานนี้เขาจึงต้องออกหน้าเอง ทุกอย่างดูเข้าร่องเข้ารอยแผนของเขาก็ค่อนข้างเข้าท่า แต่ไหงกลายเป็นตนที่คล้ายจะเป็นเจ้าสาวเสียเอง!

"หากความคิดถึงเจ้าดำดึงหัวใจเตไปหาต้าแล้วเรื่องนี้จะจบลงยังไง?" เจ้าดำหมาที่หายไปยังอยู่ในใจเต แต่ใครจะคิดว่าเส้นผมของรูมเมตสายแบดบอย อย่างต้าจะช่วยปลอบโยนเขาได้ แล้วเตจะห้ามใจไม่หยุมหัวต้าได้หรือไม่?

เมื่อถูกย้อนเวลากลับมาก่อนวันสิ้นโลก ลั่วเฟิงเลือกไม่พึ่งพาใคร แต่เตรียมพร้อมทุกอย่างด้วยตัวเอง สร้างชีวิตใหม่ในหมู่บ้านเล็กๆ เพื่อเตรียมพร้อมรอวันที่โลกจะพังทลาย...

"ไอ้คุณระบบครับ ทำไมคุณ(มึง)ถึงส่งผมมาที่แบบเน่!!" ระบบ : แบบไหนอะครับ? ก็ปกติดีนะ ??? "แบบนี้บ้าน(มึง)เรียกปกติเหรอ?!! ระบบ : ???? "กลางสมรภูมิรบ หรือไม่ก็จุดวิกฤษของชีวิตเนี่ยนะ!! (มึง)เรียกปกติ"

"พี่หลงไม่กลับไปหาเขาได้มั้ยครับ" บางทีผมเองยังงงว่าในคำพูดนั้นมันกำลังขอร้อง หรือว่าเป็นคำสั่ง น้ำเสียงออดอ้อน แต่สายตานี่ไม่ใช่ละ! หมาเด็กมันพร้อมจะขย้ำได้ทุกเมื่อถ้าไม่ทำตามที่มันขอ เด็กอย่างเอา!

ไม่รู้ว่าพี่ส่องแสงสว่างพอที่ข้าวจะมองมาหรือยัง...แต่พี่พันแสงคนนี้ได้แต่แอบมองน้องข้าวอยู่นะ

เรื่องของเรามันจะจบดีเหมือนกับนิยายไหมนะ

ไปป์อยู่ที่ไหน ไปป์อยู่กับใคร.. เขาจะหาไปป์จากที่ไหนได้ ไปป์… นายอยู่ไหนกัน.. ขอโทษได้ไหม ฉันอยากบอกว่าฉันขอโทษที่ทำให้นายงอนฉัน.. ฉันขอโทษที่ทำให้นายเสียความรู้สึก… นายจะให้อภัยฉันได้ไหม…

❝ถ้าขืนนายหนีอีก...ฉันจะจับนายแต่งเป็นภรรยาฉันซะ...❞ ❝แม้แต่สัตว์มีพิษก็ยังแพ้ให้ฉัน...แล้วนายเป็นใครถึงกล้าคิดจะหนี❞

ใครจะคิดว่าอยู่ๆคนที่ผมชอบและคิดว่าคงเป็นเรื่องยากที่เจอจะมาวนเวียนอยู่ในชีวิตของผม แค่นั้นยังไม่พอเหมือนเขากำลังจีบผมอยู่อีกต่างหาก

เหยียนหลิงถูกสาปมานานหลายร้อยปี เขาสามารถปรากฏตัวได้เมื่อตอนฝนตกเท่านั้น อีกทั้งยังไม่มีใครสามารถมองเห็นและสัมผัสเขาได้เลยสักคน

‘น้องนางฟ้าคนงาม... ผลัดขนเปลี่ยนเป็นสีดำต่อหน้าเขาเลยแฮะ’