ค้นหานิยาย: สถาปัตย์ | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 3

เมื่อนักกีฬาบาสเก็ตบอลของโรงเรียนที่มีแต่สาวๆห้อมล้อมแบบผม ต้องถูกน้องชายฝาแฝดของเพื่อนรักตามจีบ ผมจะทำอย่างไรกับหัวใจของตัวเองดี

"ช่วยหยุดวุ่นวายกับฉันสักที ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย" เธอพูดด้วยอารมณ์หงุดหงิดก่อนจะเดินจากไป เเต่คิดเหรอว่าคนอย่างผมจะหยุด

เมื่อถูกบอกเลิกด้วยวิธีสุดแสนจะขี้ขลาด ทำให้ทิวเขาผู้เถิดทูลความรักและถือคำมั่นสัญญาเป็นสิ่งสำคัญ เสียใจจนคิดทำร้ายตัวเอง จากคนที่เคยสดใส แววตาเต็มไปด้วยความอบอุ่นหม่นแสงลง จนคณินแทบคลั่ง

"ก้าวแรกหลงทาง ก้าวสาม..." "ยี่สิบเจ็ด อยู่วิศวะคงไม่ตกเลขหรอกนะ!" หัวจะปวด! อบเชยอยากใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ไอหนุ่มวิศวะนี่มันเข้ามาในวงจรชีวิตเธอทำไม "หลงเธอไม่ได้หรอวะ" ก็มาสิ รุกขนาดนี้ ต้องชอบเขาละ

ความป่วงวุ่นวายกับความรักในรั้วมหาวิทยาลัยระหว่างสาวหมวยสุดซ่าส์ กับหนุ่มหล่อสุดกวน -ีน ที่เน้นฮาเป็นหลัก น้ำตาลฉาบเบาๆ กลับมาลงรีไรท์ให้หายคิดถึงกันแล้วจ้า!!!

ชีวิตผมค่อนข้างสงบสุข จนกระทั่งได้รู้จักกับโอ๊ต คนที่ผมเดินชนตอนเปิดเทอมวันแรก นั่นล่ะจุดเริ่มต้นความวายป่วง...

เรื่องราวของรุ่นน้องต่างคณะที่หลวมตัวมาอยู่กับรุ่นพี่วิศวะที่ใครๆก็ว่าเขาโหด รุ่นน้องก็ซึน ส่วนรุ่นพี่ก็ปากแข็งจนไม่อยากเอาใจช่วย แถมคู่แข่งที่ดูจะเป็นตัวจริงกว่า ก็ดันออกมาในตอนท้ายๆ

เรื่องของเด็กสถาปัตย์คิวท์ๆผู้ใช้ชีวิตเรียบง่ายที่วันหนึ่งความรักก็วิ่งเข้าใส่จนเกิดมีตัวเลือกของหัวใจขึ้นมา ใครกันจะเป็นคนที่ถูกเลือกในตอนสุดท้าย

"น้ำชา..ชอบพี่หรอ" ฉันเงยหน้าขึ้นเพื่อสบตากับเจ้าของคำถามแล้วตอบเสียงเบา "อืม" ฉันก็ไม่รู้ว่าไปชอบพี่คีย์ตอนไหนรู้ตัวอีกทีก็ชอบไปแล้ว

เรื่องราวเฮฮาของอคิณผู้อยากเข้าสู่วงการบันเทิง กับเวลาที่เสียไปเพราะต้องมารับมือกับพี่ชายของเพื่อนที่ปากไม่ดี ขี้แกล้ง แต่คลั่งรัก

ผมเป็นคนที่ค้อนข้างจะซุ่มซ่าม(?)นิดหน่อย แต่ผมว่ามันก็ไม่ได้หนักหนาอะไรมากมายนะครับ แล้วทำไมพี่ถึงต้องตามผมเหมือนผมซุ่มซ่ามมากมายนักล่ะแค่เดินไปแล้วมันสะดุดขาตัวเองเท่านั้นเอง "พี่จะตามผมไปถึงไหนครับ"

ทำไมผู้ชายแสนดีผู้เป็นรักแรกของฉัน ถึงกลายเป็นหนุ่มเพลย์บอยเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า! ‘พาย’ คนนี้ที่ต้องฝึกงานในบริษัทเขา ก็คงเลี่ยงไม่ได้สินะ ที่จะต้องเจอเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น!

เรื่องรักวุ่นวายของเพื่อนร่วมงาน เมื่อเธอไม่รู้จึงยุแหย่ให้เขารุกจีบคนที่แอบชอบ คอยสอนคอยเชียร์อย่างสุดใจ หารู้ไม่ว่าใครคนนั้นก็คือตัวเธอเอง...

เขาว่ากันว่าผู้ชายเมื่ออยู่กับคนที่รักจะกลายเป็นคนละกับตอนอยู่กับคนอื่น แล้วสำหรับ ' เขา ' ผมพอจะเรียกว่าตัวเองเป็คนที่ขารักได้รึเปล่า ?

เพียงแค่ก้าวเท้าเข้ามามหาวิทยาลัยวันแรก ชีวิตเด็กซิ่วหน้าใสของแมวน้ำก็มีอันต้องปวดหัว เพราะรุ่นพี่คนนั้นคนเดียว!

ผมเฟรชชี่น้องใหม่ปีหนึ่งกับเขารุ่นพี่สถาปัตย์ปีสองที่จู่ๆดันบังเอิญได้ใกล้ชิดกันโดยไม่คาดคิด(?) แต่ใครจะไปคิดว่าคนกวนบาทาอย่างพี่มันจะมีแต่ความลับในใจมากมายถึงขนาดนี้(?)

"ต่อไปนี้พี่จะดูแลมินเอง ไปอยู่กับพี่นะ" พี่เนี่ยนะจะดูแลผม! ผมว่าพี่ดูแลตัวเองให้รอดก่อนเถอะ...หรือไม่... ก็ให้ผมดูแลพี่แทน.. รับรองจะดูแลอย่างดีทั้ง..ตัวและหัวใจ เลย

ไม่รู้ทำไมบูรพาถึงถูกเพื่อนร่วมคณะอย่าง"ไอ้กวาง"คุณหนูสันดานเสีย ตามราวีไม่เลิก ยิ่งมีข่าวฉาวว่าเขาเป็น"ผู้ชายขายน้ำ"มันก็ยิ่งเอาเรื่องนั้นมาดูแคลนกัน ชักจะมากเกินไปและ แบบนี้พี่ต้องสั่งสอน!

ความรักเกิดไม่เลือกสถานที่ ไม่เกี่ยงสถานะ อยากลองเปลี่ยนจากคนไม่ชอบหน้ามาเป็นชอบหน้ากันบ้างไหม?

เจอกันครั้งเเรกก็เหยียบโมเดล 'เขา' แหลกคาเท้า เจอกันครั้งที่สองก็ทำกระจกรถ 'เขา' หักคามือ ...เหตุการณ์พวกนั้นดูจิ๊บๆไปเลยเมื่อเทียบกับการที่ฉันจะต้องมาอศัยอยู่ร่วมห้องกับเขา...พี่โมห์คลีลูกหมาป่า...