ค้นหานิยาย: ไข่หวาน | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

“แหม...อาหารอร่อยแล้วคนทำจะอร่อยไหมคะ”ฉันถามไปงั้นแหละ น้ำหยดลงหิน หินบอกเปียก

“เขาว่ากันว่าสะดุดลานเกียร์จะได้แฟนเรียนวิศวะ” “แล้วกูไปจับกบหน้าตึกคณะแพทย์กูจะได้หมอเป็นผัวปะวะ?”ถ้าสะดุดลานเกียร์แล้วได้วิศวะเป็นแฟนนี่ไปหกล้มเข่าถลอกมาไม่ได้หมอเป็นผัวเลยหรอวะ

ตอนที่ 20 (100.00%) ^^" [[TALK WITH WRITER :^]

เรื่องราวสับสนอลหม่านระหว่างสาวที่มีดีแค่หน้าตาหวังรวยทางลัดกับหนุ่มมาดเกย์บ้านรวย โดยมีทรัพย์สินมหาศาลเป็นเดิมพัน สัญญาวิวาห์หลอกๆ จึงเกิดขึ้น ความเข้าใจผิดเมื่อแรกพบจะนำพาเขาและเธอมารักกันได้หรือไม่

ตอนแรกฉันใจกล้าหน้าด้านเสนอความสัมพันธ์ระหว่างเราโดยไม่มีสถานะใด ๆ ให้กับเขา แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไป ฉันกลับทำตัวเหนือเกินคำว่าแฟนของเขาเสียอีก [โจแอล+ไข่หวาน]

"คิน"รุ่นพี่ปี4 นิสัยอะหรอขี้หึงและอารมณ์ร้อนที่สุด ต่างจาก"ไข่หวาน" นักเรียน ม.6 เธอเป็นคนขี้อ้อนและน่ารัก ทั้งสองคนจะรักกันได้อย่างไงเมื่อทั้งสองคนอายุต่างกันตั้งหลายปี นิสัยก็ต่างกัน ความต่างครั้งนี้จะทำให้ทั้งสองคนรักกันอย่างไรติดตามในนิยายนะค่ะ

ผมไม่คิดว่ารอยยิ้มของใครคนนึงจะทำให้ผมรู้สึกมี กำลังใจ มีความรู้สึกที่ไม่ควรเกิดขึ้น อย่างคำๆนั้นที่ไม่สามรถพูดออกไปได้

ทั้งที่เจ็บปวดและหวาดกลัวขนาดนั้น เธอยังปิดปากเงียบอยู่ได้ยังไง มันน่าหงุดหงิดที่ผมดัน... เข้าใจ "ไม่เป็นไร" บาดแผลที่มองไม่เห็นนั่น "ร้องไห้... กับพี่ก็ได้" #นายน้อยไข่หวาน

กิจวัฒประจำวันหลังเลิกเรียนของหลายๆคนเขาไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร แต่สำหรับ 'ไข่หวาน' แล้วมันคือการแอบเอาขนมที่แม่ทำไปห้อยไว้ตรงรั้วของบ้านตรงข้ามเป็นประจำทุกวัน

ไข่หวาน : ผมว่าผมหลงรัก......เข้าแล้วล่ะ ทาโร่ : ผมว่าผมอยากกิน..........มากๆเลย

“เดี๋ยว นี่อะไรเนี่ย” ร่างสูงของคนไม่รู้เรื่องพูดขึ้น มันมองไข่เจียวกับผมสลับไปมาคล้ายงุนงง “นี่อะไรเนี่ยเจียว แล้วหมอนี่ใคร?” “ผัวครับ” “ต้น!!!”

‘พี่อยากกินไข่’ ก็แค่คำธรรมดา แต่ทำไมจำไม่ลืม ถ้าวันนี้ผมอยากให้พี่กิน พี่จะกินผมมั้ย.. ไข่หวาน ‘ไอ้ไข่’ มันเป็นน้องชายข้างบ้าน ขี้แกล้ง ปากร้าย กวนบาทาที่สุด แต่ผมอยากเห็นหน้ามันทุกวัน... เรียวอิจิ

“มัน...เป็นอุบัติเหตุ” “แต่เราต้องรับผลของการกระทำที่เราก่อ” “พี่จะเอาอะไรกับคนเมาวะ” “แต่เราขอพี่เป็นแฟนเองนะ” “โว้ย! ก็ถึงบอกไงว่าจะเอาอะไรกับคนเมา!”

เฮียไข่ปวารณาตัวจะเป็นโสดไปตลอดกาล แต่ทำไมเฮียต้องมานั่งเลี้ยงหลานในช่วงคริสต์มาสอันแสนหนาว ต้องมาอยู่ในเมืองที่เฮียไม่รู้จัก แถมยังต้องมาเจอผู้หญิงหยาบคายอะไรอย่างนี้

พรุ่งนี้ในเวลาประมาณนี้ ฉันคงกำลังร้องไห้ และคิดถึงเธออยู่แน่เลย...

●ตอนที่ 18 [100.00%] ^^"