ค้นหานิยาย

หลังการต่อสู้กับแฮชเชอร์แห่งมิติ ร่างของมุราตะ ฮิเมโกะ ทะลุผ่านมิติตกไปยังโลกแห่งอัตลักษณ์และได้รับความช่วยเหลือ เธอก็ตั้งปณิธาน ขอเป็นเปลวเพลิง ปกป้องภัยร้ายและนำทางพวกเขาไปสู่อนาคต

สวัสดีครับผมชื่อมิโดริยะ อิซึคุ ผมเป็นคนไร้อัตลักษณ์จนวันหนึ่งผมโดนแมงมุมกัดตรงต้นคอเต็มๆจนร่างกายของผมกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งสุดๆเลย มาดูเรื่องราวของผมกันเถอะ

บาคุโกกำลังเสพติดเสียงเพลงนั่น...เสียงร้องเพลงอ่อนหวานของอายาเมะที่ล่อลวงเขา น่าหงุดหงิดเป็นบ้า ทั้งที่คิดอย่างนั้น แต่เขาก็กดเล่นเพลงซ้ำอีกครั้งอยู่ดี เป็นกับดักที่เอาไว้ล่อลวงเขาจริงๆ นั่นล่ะ

จำได้ว่าตัวเองกำลังนั่งอ่านเอกสารในห้องทำงาน แต่อยู่ๆ กับตื่นขึ้นมาในห้องของใครไม่อาจทราบ แถมฮีโร่กับวิลเลินนั่นคืออะไร? เขารู้จักแต่กูลกับCCG

'คิรินาเสะ ริน' เธอคือเด็กสาวสุดแสนคาวาอี้ผู้มีอัตลักษณ์สุดจะแข็งแกร่ง!!เธอผู้ฝันอยากจะเป็นฮีโร่ผู้ผดุงความยุติธรรม!!และเธอจะเป็นได้ไหมมาติดตามกันเล้ยยย!!!

ขอโทษที่รั้งเธอไว้ไม่ได้เลย [🚨🚨 ในเนื้อหานิยายมีสปอยด์มังงะนะคะ!!🚨🚨]

"แหม ใครไปคิดกันละครับว่ายุคสมัยมันจะเปลี่ยนไปเร็วขนาดนี้" พ่อมดแห่งบุปผาดอกไม้กล่าวเอ่ยชมกับภาพเบื้องหน้าตนเองด้วยรอยยิ้ม

ในโลกแห่งอัตลักษณ์ การที่ได้เข้าเรียนในโรงเรียน UA ก็เหมือนกับการถูกรับเลือกโดยโชคชะตา แต่ทว่า หากจะต้องสูญเสียทุกสิ่งเพื่อจุดสูงสุดนั้น มันคุ้มค่าจริงๆหรือ?

มาอยู่ในอนิเมะก็ดีใจหรอกนะ ใช้พลังได้คล้ายโดมะด้วย ดีใจสุดๆ แต่ว่า อัตลักษณ์?? มายฮีโร่อะคาเดมี่?? ยังไม่ได้ดูเลยนะคะ .....ฮ่าๆ โหดร้ายมาก ไม่มีโพยให้กันแบบนี้

บาคุโก คัตสึกิ คือเด็กผู้หญิงที่อยู่ไม่เหมือนเด็กผู้หญิงทั่วไป เพราะนอกจากชื่อที่เหมือนผู้ชายแล้ว เธอก็ยังห้าว, เลือดร้อน, และปากเสียเป็นที่ 1 อีกด้วย

just a slice of life of pro-hero and his housewife

ฉันได้หลับไปขณะที่กำลังแต่งแฟนฟิคของด้อมมายฮีโร่อยู่ พอตื่นมาอีกทีก็กลายเป็นคุณของออริที่ตายไปแล้วล่ะค่ะ! ว่าแต่คนเราใช้คำว่าเกิดใหม่กับวิญญาณได้มั้ยคะเนี่ย?

วาราฮาบิ เรนะนั้นเป็นคนไร้อัตลักษณ์ และคัตสึกิก็ไม่เคยคิดว่าตนเองจะเจอหล่อนในยูเอ

อะไรก็ได้ที่คัตรับ แต่งตามความสะดวก

'' อะไรก็ไม่สำคัญเท่าการดูเจ้าพวกนั้นเติบโตหรอกนะ " ซค. " อยากจีบยัยนั่นก็ข้ามศพฉันให้ได้ก่อนเถอะ " คส. " ผมก็ไม่ยอมให้จีบพี่สาวของผมกับคัตจังหรอกนะ " อซ.

ไม่ว่าจะฮีโร่หรือวิลเลินมันก็เหมือนๆกันหมด เห็นแก่ตัวไงล่ะ! ขนาดเด็กตัวเล็กๆที่ถูกทอดทิ้งยังไม่คิดจะแยแส แล้วจะให้เรียกว่าอะไรล่ะ? ไม่เห็นงั้นหรอ? ' ไม่สนใจมากกว่าล่ะสิไม่ว่า— '

"แกต้องการอะไรฟะ!?" บาคุโกถาม พลางนำโทรศัพท์มาใกล้ๆหู ก่อนที่เขาจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย "คัตจัง ตอนนี้นายอยู่ที่ไหนน่ะ?"

ในวันที่รู้ตัวว่ารักเขามากขนาดไหนก็คือวันนี้เสียเขาไป .. และต่อให้อ้อนวอนขนาดไหน เขาก็คงไม่หวนกลับมาให้เธอได้รักอีก [ BAKUGOU X SATSUKI ]​

ว่ากันว่าเกลียดอะไรมักได้อันนั้น ท่าจะจริง

You are the one you are the only one and you are amazing