ค้นหานิยาย: TOKYOREVENGERS | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 2

ทำไมชินอิจิโร่ชอบสอนอะไรแปลกๆให้น้องมันตลอดเลยวะ "พี่ชินบอกว่าชอบใครให้ไปขอแต่งงาน เพราะฉะนั้นช่วยแต่งงานกับหนูทีนะคะ พี่วากะ"

นามแฟงของเธอคือ ไอริน อดัม จอห์นสันเป็นนักสืบในวัย17ปีได้ทำการแฟงตัวเข้าไปในองค์กร บงเทน เพื่อสื่บหาข้อมูลส่งให้ตำรวจ แต่แล้ววันหนึ่งเธอได้หักหลังพวกมัน

หน้าตาดูไม่เหมือนคนที่จะมาอยู่ในศาลเจ้าได้เลยนะ

ไมค์กี้น่ะ -- เกลียดผู้หญิงคนนั้นเข้าไส้...

เพิ่งถูกถีบหัวส่งจากงานในเศรษฐกิจซังกะบ๊วย แถมโดนวาร์ปมาสิงร่างเด็กที่ไหนไม่รู้พร้อมจอโฮโรแกรมอ้างตัวเป็นระบบ และภารกิจต่างๆที่ฉันต้องเคลียร์เพื่อเอาชีวิตรอด

My house...I want to go home

บางครั้งธรรมชาติก็เรียกร้องให้เราทำตามหัวใจตัวเอง

พวกเราตื่นขึ้นมาในศาลเจ้าร้างรอบๆเป็นสถานที่ที่พวกเราไม่รู้จักสิ่งสุดท้ายที่พวกเรายังจำได้อย่างแม่นยำคือการถูก ' ทรยศหักหลังด้วยฝีมือของคนที่ไว้ใจที่สุดในกลุ่มเพื่อน '

คุณรู้มั้ยอะไรที่ทำให้คนเราเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังฝ่าเท้าได้กัน? สำหรับผมคงเป็นตอนที่ได้รู้ว่าโลกที่ตัวเองอยู่เป็นเพียงละครที่สร้างความสนุกให้คนล่ะมั้ง

เพราะว่าเธอสวย เพราะว่าเธอน่ารัก เพราะว่าเธอปากหมา เขาก็เลยสนใจ "ช่วยเลิกแปลกสักทีเดี๋ยวชาวบ้านจะหาว่าฉันคบกับคนบ้า"

บุคคลสุดประหลาดที่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ แต่หมอนั่น— “เป็นนักเลง”

มันก็แค่วันธรรมดาวันหนึ่ง จนกระทั่งมือของเธอได้ลุกเป็นไฟไม่พอดันเจอสัมภเวสีผีไม่มีศาลลอยไปลอยมาอีก "มอจจี้!!!ไฟไหม้!!!!!" "รัน!!! ผีโว้ย!! รัน!!!!!!"

นก คือสัญลักษณ์ของอิสระ แต่สำหรับลูกนกอย่างเธอ ต่อให้เขาคนนั้นจะเปิดประตูกรงให้เธอบินออกไปสู้อิสระที่ว่านั้นได้..เธอก็ไม่ไปอยู่ดี "สำหรับฉันแล้วอิสระที่ไม่มีเธออยู่มันไม่มีความหมายหรอกค่ะ อิซานะ"

"คนเราสามารถมีความสุขได้จริง ๆ เหรอ ?" —　MÍU

มัทสึโนะ จิฟุยุมีแฟนอยู่คนหนึ่ง เป็นแฟนสาวที่แม้แต่โชโจมังงะในห้องนับสิบเล่มก็ใช้อ้างอิงไม่ได้เหมือนตอนให้คำแนะนำบาจิซัง เพราะแฟนของจิฟุยุ เท่กว่าตัวเขาเองซะอีก!

เธอคะ เราไม่อยากได้เงิน เราอยากได้เธอ

แก้วกาแฟว่างเปล่าวางอยู่บนโต๊ะ กลิ่นน้ำมันเครื่องยนต์ลอยแตะจมูก อ้อมแขนกระชับแน่น และเสียงทุ้มกระซิบแผ่วข้างหู “ฉันเป็นหมาของเธอ” “แค่เธอคนเดียว”

รันกำลังง้อแฟนสาว ให้ถูกคือตามตื๊อหวังขอคืนดีหลังถูกบอกเลิกไปเมื่อคืน สาวเจ้าแยกเขี้ยว ชูนิ้วกลางและกล่าว“ไสหัวไปให้พ้นหน้าฉัน!” รินโดมองพี่ชายเอ่ยปากซ้ำเติมไม่คิดจะเห็นใจกันแต่อย่างใด “สมน้ำหน้า”

เริ่มจากคะแนนต่ำเตี้ยเรี่ยดินจนน่าร้องไห้ ครูประจำชั้นนึกสงสาร เห็นแก่ที่ตั้งใจเรียนถึงจะเป็นนักเลงเลยส่งมาให้ช่วยติว แต่ประโยคแรกที่บาจิ เคย์สุเกะทักคนช่วยติวนั้นไม่ใช่ชื่อเจ้าตัวแต่อย่างใด “แมว”

มิทสึยะ ทาคาชิแค่พาน้องสาวทั้งสองของตัวเองไปดูไอดอลที่เจ้าตัวชื่นชอบ แต่พอรู้ตัวอีกทีเขาก็เผลอซื้อบัตรไปงานจับมือสาวเจ้าเสียแล้ว “แล้วทำไมถึงไม่มีบัตรส่วนของลูนะกับมานะล่ะ!”