ค้นหานิยาย: น้ำค้าง | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

'เราคบกันไม่ได้' น้ำค้างก้มหน้าหลบสายตา 'ทำไม' ครูหนุ่มถามเสียงราบเรียบ 'มันไม่เหมาะสม' เธอทิ้งคำพูดสุดท้ายก่อนจะเดินจากเขาไปช้าๆ ปล่อยให้คินภัทรยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ...ใช่ ระหว่างเรามันไม่เหมาะสม

เรื่องราวความผิดพลาดของ ภูผา และ น้ำค้างในคืนนั้น ที่เขาและเธอพยายามจะลืมมัน แต่เรื่องกลับไปง่ายขนาดนั้น เมื่อผลจากคืนนั้น ได้มากำเนิดที่ที่ท้องของเธอตอนนี้!

พ่อครับ จีบสาวบริหารต้องทำยังไงครับ

“เราเลิกกันเถอะ” “พี่ตะวันยังรักพี่พลอยอยู่ใช่ไหม” ตะวันฉายเบือนหน้าหนี แล้วตอบ “ใช่”

น้ำค้าง อยาก กรี๊ด เมื่อตื่นขึ้นมาแทนที่จะได้เห็นเตียงนุ่งนุ่ง กับกลายเป็น กองฟาง นี้มันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน

หัวใจอันแน่วแน่กลับต้องแพ้พ่าย จากตั้งใจจะร้ายกลับพ่ายแพ้ให้กับรักแสนบริสุทธิ์ รักจาก'น้ำค้าง' ว่าหนักหนาแล้วแต่ทันทีที่ 'ยัยหนูแก้มแดง' ปรากฏตัว หัวใจของ 'เมฆา' พลันประจักษ์ถึงความพ่ายแพ้อย่างราบคาบ!

ตั้งแต่ฉันได้มาอยู่ที่โรงเรียนนี้ หัวใจของฉันมันก็เริ่มเต้นไม่ปกติ มันเป็นเพราะฉันตื่นเต้นรึเปล่านะ?

"พี่ครับๆ ผมขอเบิร์น เอ้ย! ขอเบอร์พี่หน่อยสิครับ" "โทษทีโทรศัพท์พี่พึ่งตกส้วมไป น้องจะไปดูดมันขึ้นมาให้พี่หรือเปล่าล่ะครับ"

อดีตชาตินางทำผิด ชาตินี้ได้โอกาสแก้ไข นางจะขอชดใช้ให้เขาทั้งหมด แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะมีฐานะสูงส่งเพียงนี้แล้วนางจะเข้าหาเขายังไงล่ะเนี่ย...

" รถฉันก็ไม่ใช่สีแดงนะ ไม่ต้องวิ่งเข้ามาขวิดก็ได้ "

เวฬุเวทผู้กลืนกินความเศร้าโศกของมนุษย์

ในวันที่ฉันคลั่งรักเขาแทบตายเขากลับไม่สนใจแต่ในวันที่ฉันตัดใจเจ้าตัวดันกลับตามจีบฉันแทบเป็นแทบตาย"ถ้าคิดจะเล่นกับไฟ ก็อย่ากลัวว่ามันจะลวกมือ""เดี๋ยวนะ กูไปเล่นกับมึงตอนไหนก่อน?" เขาแม่งโคตรปัญญาอ่อน

น้ำค้างหญิงสาวคนหนึ่งเธอใช้ชีวิตเป็นนักเขียนนิยายธรรมดาๆ อยู่ในบ้านที่พ่อแม่เธอทิ้งไว้ให้ แต่แล้ววันหนึ่งบ้านหลังนั้นกลับไม่ใช่ของเธออีกต่อไป เพราะเขาไม้คิว ผู้ที่อ้าวว่าเป็นเจ้าของบ้านคนใหม่

น้ำค้างหญิงสาวผู้มีอุดมคติว่าชีวิตนี้สามารถอยู่ได้ด้วยตัวคนเดียว ไม่ได้รังเกียจความรักแต่ชีวิตนี้ไม่จำเป็นต้องมีใครก็ได้ เขาผู้ไม่เคยคิดจริงจังเรื่องความรักจนมาเจอกับผู้หญิงแปลกคนหนึ่ง

“ผู้หญิงนี่อันตรายจริงๆ มองไกลๆทำไมดูสวยวะ” “มองใกล้ๆ ก็งั้นๆ นมก็แบน”

"ความรักก็เหมือนกับฝน ที่ไม่รู้ว่ามันจะตกมาเมื่อไหร่ และมันจะทำให้เราสดชื่นหรือว่า...หนาวสั่นกันแน่นะ"

แล้วคุณจะรู้ว่า การรอคอยและทำเพื่อใครสักคน มันทรมานมากเพียงใด >>เมื่อชายหนุ่มที่เป็นคนแรกของเธอ และเธอก็คือรักสุดท้ายของเขา<<

"สีไม้ที่แข้งกระด้างเมื่อโดนน้ำกลับละลายลง"

น้ำค้างเมื่อถูกแสงแดดก็ระเหยหายไปฉันใด ชีวิตของนางก็ไม่เคยอยู่ในสายตาของใคร แม้แต่พ่อแท้ๆ ยังมองเมิน จะเห็นความสำคัญก็เมื่ออับจนหนทาง นำ้ค้างอย่างนางจึงมีความหมายขึ้นมาเป็นบรรณาการต่อชีวิตให้ชนเผ่า

เมื่อความรักที่ตามหาและรอคอยกลับเป็นเพียงแค่ภาพลวงตาที่คิดไปเอง แล้วเขาจะทำไงดี ระหว่างรอต่อไปหรือเปิดใจรักใครคนใหม่ดี ร่วมตามหาอีกหนึ่งนิยามของความรักที่จะทำให้ซึ้งและขำไปในเวลาเดียวกัน