ค้นหานิยาย: พีเรียดตะวันตก | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

เด็กเเฝดดวงตาสีเทาผมสีดำนั้นเป็นการเตือนถึงสิ่งชั่วร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น สองเเฝดเกิดมาก็มีดวงชะตาที่ยากลำบากถูกขายให้เป็นทาสเเต่ทว่าโชคยังเข้าข้างสองเเฝดจนได้เป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดยุก

"กฎข้อห้ามของ ‘ดยุกแห่งเบรย์เดธี’ ใบหน้านั้นห้ามผู้ใดเชยชม..." โชคดีหรือเคราะห์ร้าย? ที่ทำให้ ‘เมลวิน‘ ผู้ซึ่งรักษากฎเป็นที่สุด ได้เลื่อนขั้นจากข้ารับใช้ต่ำต้อย สู่พ่อบ้านของท่านดยุก

ฮาลิฟริดตกอยู่ในสถานะ ‘หญิงรับใช้ก็ไม่ใช่ บุตรบุญธรรมก็ไม่เชิง’ ทั้งยังเป็นขี้ปากสังคมเพราะคดีพิพาท วันหนึ่ง ดาบแห่งจักรวรรดิ ยื่นข้อเสนอที่แม้จะเสี่ยงอันตราย แต่เปรียบดั่งพรแห่งโอกาส มีหรือจะไม่รับ

เส้นทางชีวิตที่ถูกลิขิตไว้โดยผู้อื่น ไฉนเลยจะสู้กำหนดขีดเขียนด้วยตัวเองเล่า -- หนทางการเอาตัวรอดของนักบุญตาบอดผู้มุ่งมั่นและปรารถนาในอิสรภาพจากก้นบึ้งจิตใจ

ฉันแค่อยากเป็นเจ้าหญิงของใครสักคนจึงตกลงทะลุมิติเข้ามาในนิยายที่เคยอ่านฉันแค่เข้ามาในโลกที่ไม่มีคนรู้จักก็แย่แล้วแต่ฉันถูกบังคับให้ร้ายตามบทบาทของตัวละครทางรอดเดียวคือความตายแต่เมื่อทำใจไว้แล้วเขากลับ

จดหมายปริศนาจากปี 1945 ชักนำเธอให้ย้อนเวลากลับยังไปนอร์ฟอล์ก ในฐานะหลานสาวเจ้าของไร่โอแบเรียน ที่อยู่ข้างฐานทัพอากาศอเมริกา ณ ช่วงเวลาที่สงครามโลกครั้งที่สองเริ่มทวีความรุนแรงขึ้น

[ภารกิจแรกของผู้ใช้คือ... `ไม่คีพคาร์นางร้าย`] .....ม่ายน้— ห้ะ? ห๊ะ? ห๋ะ?

เรื่องราวของ ' เมโลดี้ ' องค์หญิงที่ถูกรับเลี้ยงเข้ามาอยู่ในวังด้วยสาเหตุบางอย่าง ทำให้เธอต้องเอาชีวิตรอดจาก คนรอบตัว ปัญหาทางการเมือง ปัญหาภายในต่างๆปราสาท ไปจนถึงเรื่องราวอีกมากมาย

ชาคินชายชราแก่อายุ60กว่าเป็นบอดี้การ์ดรับใช้มาหลายรุ่นแต่แล้วภารกิจสุดท้ายที่ชายแก่อย่างเขาได้ทำก็เสร็จสิ้นเมื่อหมดลมหายใจและลืมตาขึ้นก็กลายเป็นตัวร้ายซะแล้วคนแก่ปวดหัวจริงๆ

เรื่องราวของเทพผู้ถูกขานนามว่า 'เทพแห่งความชั่ว ร้าย' ที่ต้องประสบชะตากรรมที่ต้องสูญเสียคนรัก ด้วยความแค้นทำให้ต้องก่อสงครามกับเหล่าเทพ ตลอดระยะเวลาที่ยาวนานไม่มีใครสามารถหยุด เขาได้นอกจากคนผู้นั้น

ในที่วันที่หิมะถาโถม ร่างกายที่อ่อนล้าของเธอไม่สามารถทนต่อไปได้อีก เธอล้มลง ยอมรับชะตากรรมที่หลบหนีมาตลอด แต่แล้วก็มีแสงจากตะเกียงส่องสว่างโชติช่วงเปิดทางแห่งความหวังของเธอ

‘หัวหน้าองครักษ์อะไร หน้าอกก็ใหญ่ ก้นก็ใหญ่ราวกับวัวแม่พันธุ์ นิสัยก็แง่งอน ราวกับอิสตรี’ ‘บั้นท้ายกับหน้าอกของกระหม่อมจะมีขนาดเท่าใด ก็หาใช่เรื่องที่เจ้าชายทั้งสองจะต้องมาให้ความสนใจ’

เอเลนอร์ตายอย่างมีเกียรติในฐานะวิศวกรทหารจากศตวรรษที่ 23 เพื่อป้องกันการรุกรานจากต่างดาว ดังนั้นชีวิตหลังความตายของเธอจึงควรสุขสบาย ไม่ใช่มาเกิดใหม่เป็นเด็กไร้ประโยชน์ในตระกูลแม่มดอย่างนี้สิ บัดซบ!

เอเลนอร์ เรนเนสซ่า เดอ ลิทาเลีย ตัวประกอบที่ไม่เคยปรากฏชื่อเพราะตายไปตั้งแต่เรื่องยังไม่เริ่มต้นขึ้น....เกิดใหม่ทั้งที ขอดีกว่านี้ไม่ได้หรอ!!!

นึกว่าเกือบได้ตายไปแล้ว แต่ดันตื่นมากลายมาเป็นสาวใช้เจ้าชายใบซะได้!! แต่แบบนี้ยอมตายไปน่าจะดีกว่าT^T

‘ลีออน’ ถูกแทงจนสิ้นใจ ทว่ากลับฟื้นขึ้นอีกทีในร่างของ “ไฮยาซินทัส” เจ้าชายรูปงามผู้เป็นคนรักของเทพอพอลโล หากแต่สิ่งที่ทำให้เขาหวั่นใจ กลับมิใช่เทพองค์นั้น แต่เป็นบุรุษเคียงกายที่เทวตำนานไม่เคยกล่าวถึง

จะเป็นอย่างไร เมื่อยมทูตหนุ่มรูปงามตนหนึ่งดันไปตกหลุมรักมนุษย์คนที่ตนจะต้องนำไปส่งยังแดนปรโลก

เพื่อเกียรติยศของครอบครัวเธอจึงต้องแต่งงาน อลิซาเบธมองหาชายคนดังกล่าวเอาไว้ได้แล้ว เสียก็แต่อย่างเดียว"ชาย"ที่อยู่ข้างกายของเขากลับเกลียดเธอเข้าไส้ ศึกศักดิ์ศรีใครจะเป็นผู้ชนะกันแน่นะ เขาหรือว่าเธอ?!

ไม่ว่าคุณจะเป็นใครมากจากไหนก็ตามก็จงรักษาตัวเอาไว้ อย่าได้กลายเป็นผู้ป่วยเสียเอง

พนักงานเงินเดือนที่มีหัวการค้านิดหน่อย ดันตายแล้วไปเกิดใหม่ต่างโลกพีเรียดตะวันตกแฟนตาซี แต่ในเมื่อมีชีวิตใหม่กับครอบครัวใหม่ล่ะก็ต้องทำให้เต็มที่ไม่เหมือนชาติก่อน—...แต่พวกโอเมก้านั้นจ้องน่ากลัวชะมัด