ค้นหานิยาย: มีชู้ | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

คนสองคนที่เคยรักกัน มีกันและกันแต่กลับกลายมาหวาดระแวงและหายจากกันไปและกลับมาพบกันใหม่ เธอจำเขาไม่ได้แต่เขาจำเธอได้ดี

เขาประสบแต่รักรันทดคนแล้วคนเล่า! แต่ผีซ้ำกรรมซัดให้เขาจำยอมสู้ชีวิตเพื่อหลุดพ้นรักอันน่าบัดซบนี้ ทว่า! เขากลับเป็นไอ้ขี้แพ้ทุกครั้ง

รมิตาก้าวเดินอย่างมั่นใจเข้าไปในบ้านด้วยรองเท้าส้นสูงสีสด นานแล้วที่เธอสลัดภาพสวยสวยไปรับบทแม่บ้านก้นครัวอยู่ในบ้านหลังนี้ ถึงเวลาแล้วที่เธอจะทวงศักดิ์ศรีของเธอคืน

“ เราไม่ได้รักกันตั้งแต่ตอนไหน…. ” น้ำเสียงที่เปล่งออกไปแผ่วเบาพร้อมกับความจุกในอก

ทุกคน ต่างก็มีนิยามเกี่ยวกับความรักที่ตนได้วางเอาไว้แตกต่างกันออกไป ถึงแม้ว่าความรักจะเข้าใจได้ยากแค่ไหน แต่ก็ไม่ได้ยากเกินกว่าเราจะสัมผัสและรับรู้

'ลลิล' มองเห็นด้ายแดงที่ผูกเนื้อคู่ไว้กับเธอ แต่ยามเมื่อร่อนการ์ดแต่งงาน ความจริงที่ตีแสกหน้ากลับทำให้เธอต้องกลายเป็นว่าที่คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ภายใต้การดูแลของพี่ชายข้างบ้านที่ยังคงรักเธอคนนั้น

เพราะถูกคนรักและน้องสาวช่วยกันสวมเขาให้ เธอจึงแต่งงานกับชายผู้ทรงอิทธิพลเพื่อหวังแก้แค้นทุกคนที่ทำให้เธอเจ็บ ใครๆก็บอกว่าเขาโหดร้าย แต่พอเธอได้เจอกับเขาแบบตัวต่อตัวก็พูดได้แค่ว่า เขาร้ายกว่านั้นเยอะ!

ความรักที่ถูกสร้าง ขึ้นมาด้วยความรู้สึกของคนสอง คน กลับโดนคนที่ไว้ใจทำร้ายความรักอย่างไม่ใยดี "เพลิน... อย่าเข้าใจผิดนะ พี่กับน้ำไม่ได้มีอะไรกันนะ" "โกหก!"

..เขาและเธอวางแผนที่จะสร้างครอบครัวที่แสนอบอุ่นและเตรียมมีลูกน้อยด้วยกัน แต่แล้ววันหนึ่งเธอกลับพบ ‘ถุงย าง’ อยู่ในเสื้อของสามี ซึ่งเขาไม่เคยใช้มันกับเธอเลยสักครั้ง แล้วเขาเอามันไปใช้…กับใคร

เธอรักเขาไม่น้อยไปกว่าใคร เธอให้เขาได้ทุกอย่างทั้งตัวทั้งหัวใจแต่ทว่าความรักของเขามันไม่ได้เป็นของเธอ เลยแม้แต่นิดเดียว สุดท้ายจึงได้ยอมรับและจากมาพร้อมกับเลือดเนื้อเชื้อไขของคนใจร้าย!

รู้ความลับของคนข้างห้องมันแสนอึดอัดใจ คันปากอยากบอก แต่กลัวเขาไม่เชื่อ เราอาจเป็นหมาได้ง่าย ๆ "เมียพี่มีชู้นะรู้ยัง เอากันเสียงดังจนหนูนอนไม่ได้เลย~" แต่งเพลงร้องเตือน 3 ปีแล้ว รู้ตัวสักทีเถอะพี่!!!

เขาแต่งงานกับเธอเพราะแม่อยากให้แต่ง แต่เธอแต่งงานกับเขาเพราะรัก เมื่อการแต่งงานไม่ได้เกิดขึ้นจากความรักของคนทั้ง 2 ฝ่าย ชีวิตคู่จะมีความสุขได้อย่างไร หากในใจเขายังไม่ลืมรักครั้งเก่าในอดีต

เรื่องนี้จินตนาการล้วน ๆ ของผู้เขียน เพื่อความบันเทิงจากมุมมองของสังคมปัจจุบันที่เกิดขึ้นได้จริงๆ ที่ผู้เขียนก็อยากให้เป็นแค่จินตนาการ

รักมากก็เจ็บมาก