ค้นหานิยาย: เมะซึน | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 1

ผมมีแฟนหนึ่งคน ทำอะไรก็ไม่เป็นสักอย่าง ซักผ้าถูบ้านเหรอ ฝันไปเถอะ โคตรจะเป็นภาระ วันๆเอาแต่ยิ้มหวาน เหอะ...คิดว่ายิ้มให้แล้วจะใจอ่อนหรือไง บอกไว้ตรงนี้เลยว่าที่ยังไม่ทิ้งน่ะเพราะสงสาร!

เรื่องต่อยตีผมไม่เคยเป็นรองใคร แต่เรื่องหัวใจผมคงต้องติว แถมอาจารย์ผมดันเป็นเด็กแว่นสุดมึนที่ไม่มีท่าทีจะชอบผมกลับด้วยเนี่ยซิ

อะไรกัน คนๆนั้นชอบพูดจาเชือดเฉือนชะมัดชอบทำเย็นชาใส่ชาวบ้าน เอะอะอะไรก็ด่าไม่ก็ลงโทษ เราไปทำอะไรให้เขาแค้นรึเปล่าเนี่ย ให้ตายสิ

เรื่องราวทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะ"เขาคนนั้น" ....บุคคลปริศนาที่เข้ามาในครั้งนั้น ทำให้"เขา" ผู้ที่เป็น"หัวใจ"ของ"พวกเขา"ได้เปลี่ยนไป...

กลับหอพร้อมกันพอดี ดีเลยจะได้เอาหนังสือคือให้ด้วย

ผมรักเค้ามากกว่าที่ตัวผมได้คิดไว้

"ผมไม่รู้ว่าคุณมาที่นี่ทำไมทุกวัน คุณต้องการอะไร" "ฉันอยากได้นาย"

"แล้วสรุปไปนั่งทำอะไรตรงนั้น" "......" "ว่าไง" "แมวมันเปียกฝน" "......" "เราเลยเอาเสื้อไปบังฝนให้" เจริญครับ

เพราะเขาถึงทำให้ผมเจ็บ เพราะเขาถึงทำให้ผมต้องจองจำ เพราะเขา...ที่ทำให้ผมเปิดใจรักใครไม่ได้อีก #ท้องฟ้าไร้แสงดาว

นิยายเรื่องนี้ปวดตับ...ในหลายๆความหมาย และมีแต่สัตว์กินเนื้อที่ล่าสัตว์กินเนื้อด้วยกันเองเป็นอาหาร สถานะ : ตอนพิเศษสำหรับขอบคุณ