เหลียนฮวาหลุดเข้าไปอยู่ในนิยายชื่อดังมีคนหลายคนคอยอธิษฐานขอให้พระเอกของเรื่องสุขสมหวัง มีความสุขในชีวิตเสียที แรงอธิษฐานเหล่านั้นได้ส่งเธอไปหาเขาจนได้!
เมื่อวาระการเลือกเจ้าหลวงองค์ใหม่เวียนมาถึง เหล่าทายาทสายตรงของจตุรเทพแต่ละคนต่างได้รับจดหมายจากที่บ้านให้ระวังตนไว้ให้ดี อย่าไว้ใจทางอย่าวางใจใครในช่วงนี้ พวกเขาต่างภาวนาเพียงแค่ว่าเมื่อถึงเวลานั้นแล้วพวกเราอย่าได้หันดาบเข้าหากันเลย แต่หากจำเป็นต้องเลือก ใครเล่าจักกล้าตอบว่าเพลานั้นจักเลือกมิตรภาพที่เพิ่งพานพบมากกว่าตระกูลที่ฟูมฟักมาแต่อ้อนแต่ออก ขออย่าให้พวกตนต้องเลือกเลย... แต่จักเป็นไปได้เยี่ยงไรในเมื่อสุดท้ายผู้ชนะมีเพียงหนึ่ง แลเส้นทางสายนี้มิอาจมาบรรจบกันได้ พิพพาเองก็มิเคยคิดเลยว่าหากวันหนึ่งต้องยืนอยู่กันคนละฝั่ง ถึงเพลานั้นเธอจักทำเยี่ยงไร จักกล้าหันดาบมาทำร้ายคนที่ตัวเองรักได้จริงๆ ฤาไม่
ไม่มีปัญหาไหนที่แก้ไม่ได้ด้วยอาหาร จางซิ่วอิงถือคตินี้มาตั้งแต่ชาติก่อน ทั้งบิดาที่ห่างเหิน สามีพ่อหม้ายมาดขรึม หรือลูกเลี้ยงที่ไม่ชอบหน้า หลังเธอเสิร์ฟอาหาร พวกเขาก็ยิ้มหวานมองมาที่เธออย่างรักใคร่
หมายเหตุ : เนื้อหาเล่ม 02 จะเทียบเท่ากับ ตอนที่ 68 - ตอนที่ 131 ของนิยายรายตอน บอร์น กิบส์ เป็นเด็กธรรมดา เขาเกิดและโตในครอบครัวของนักวิชาการ เป็นเด็กเนิร์ด ที่ชอบเล่นเกมพอประมาณ เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยชั้นนำ แม้ไม่ใช่เด็กหัวกะทิที่สุดของชั้นเรียน แต่ก็ถูไถพาตัวเองเรียนจบแล้วตอบรับเป็นที่ปรึกษาบริษัทเกมเปิดใหม่ของเพื่อนสนิท ทุกอย่างมันก็ดี ชีวิตราบรื่น คนรอบข้างดี การงานประสบความสำเร็จ เงินทองไหลมาเทมา แต่โลกคงคิดว่าเขาสบายไป เลยส่ง ‘ไวรัสแอสเอจ’ มาล้างโลก ใช่ นี่คือจุดเริ่มต้นของวันโลกาวินาศ คนตายเป็นเบือ ข้าวยากหมากแพง สัตว์กลายพันธุ์ แม้แต่แมลงก็ยังเป็นพาหะนำโรคที่น่ากลัว สิ่งที่โชคดีที่สุดอย่างเดียวก็คือ คนที่ติดเชื้อไม่ได้กลายเป็นซอมบี้แต่มีจุดจบแค่สองอย่าง ตายอย่างสงบแล้วกลายเป็นศพที่ทำให้เชื้อแพร่กระจายเร็วขึ้นหรือไม่ก็กลายพันธุ์เพื่อที่จะมีชีวิตรอดต่อไปในโลกหลังวันสิ้นโลก บางทีไวรัสแอสเอจอาจจะเป็นระบบคัดกรองของธรรมชาติว่า คุณจะได้ไปต่อไหม แล้วก็ใช่ บอร์นโชคดี เขาคือมนุษย์คนที่สองของโลกที่กลายพันธุ์ ร่างกายชองเขาผลิตสิ่งที่เรียกว่า ‘คลีนเอเนอร์จี’ ได้ พลังนี้เหมือนเกราะคุ้มภัยและยารักษาทุกโรค ถ้ามีมันก็ลดความเสี่ยงในการตายก่อนวัยอันควรได้เกือบเก้าสิบเปอร์เซนต์ และมันก็ทำให้เขารอดชีวิตจากหายนะวันสิ้นโลกจริงๆ มีคำกล่าวของหนังสือนวนิยายแฟนตาซีชื่อดังเล่มหนึ่งในโลกก่อนวันสิ้นโลกกล่าวไว้ว่า "อย่าสงสารคนที่ตายไปแล้วเลย… สงสารคนที่อยู่เถอะ" บอร์นคิดว่าจริงที่สุด เพราะเขาดันเป็นคนที่ต้องอยู่ไง! เขาหรือก็สู้อุตส่าห์ตรากตำทำงานเพื่อมนุษยชาติด้วยความรับผิดชอบอย่างยิ่งยวดจนโลกเข้าสู่สภาวะนิวนอร์มอลอย่างปลอดภัย อายุอานามก็ปาเข้าไปสองร้อยปีถ้วน มันก็ได้เวลาแล้วไหม ที่เขาจะต้องนอนหลับอย่างสงบในโลงศพที่ถูกสร้างขึ้นอย่างสมเกียรติสิ จะมีใครคู่ควรสิ่งนี้ไปมากกกว่าเขา แต่ทุกอย่างผิดแผนเพราะคำพูดคำเดียวของไอ้เพื่อนตัวแสบ ‘ฝากนายทำให้เด็กมันดูด้วยแล้วกัน’ ทำให้ดู คำพูดเรียบง่ายแต่กินความหมายนั้นเต็มไปด้วยรายละเอียดและความยากลำบาก ‘ไอ้บ้าเบค ไอ้เพื่อนชั่ว!’ ไหนบอกว่าตายได้ไง! ใครเขาอยากเกิดใหม่กัน! (สบถเป็นคำหยาบหนึ่งร้อยแปดภาษาเป็นเวลาห้านาที) ……… ….. … ในเมื่อเกิดใหม่แล้ว แถมถูกบังคับให้รับหน้าที่ ‘สาธิต’ การใช้ชีวิตคนยุคใหม่แบบนิวนอร์มอลแล้ว ก็คงต้องเป็นตามนั้น ชีวิตไม่สิ้นมันก็ต้องดิ้นต่อไป แต่ดูเหมือนเขาจะดวงดีอยู่บ้างที่ได้เจอ ซีฮัน ซีฮันเป็นใคร? ซีฮันเป็นหมา แต่ไม่ใช่หมาธรรมดา เพราะมันเป็น…หมาเกิดใหม่ของสุดยอดจอมยุทธ เอาละสิ ทีนี้ชีวิตปีที่ 201 ของเขาก็เลยเริ่มน่าสนใจขึ้นมาเลย (หึๆ ยิ้มชั่วร้าย) แต่โทษทีนะ คงต้องหยุดเรื่องเล่าไว้แค่นี้ พอดีวันนี้มีนัดสัมภาษณ์กับนักเขียน เอาไว้ไปอ่านกันเองแล้วกัน ไปละ บาย! ======================== เนื้อความส่วนหนึ่งจากการสัมภาษณ์ นักเขียน : ชีวิตคุณดูลำบากเลยนะคะ แต่คุณยังก็ดูร่าเริงและมีความสุข คุณจัดการกับความรู้สึกสิ้นหวังของการเกิดใหม่ครั้งนี้ได้อย่างไรคะ บอร์น : (ยิ้มสดใส) ผมยังเศร้าอยู่มากครับ นักเขียน : แต่รอยยิ้มของคุณ… บอร์น : อ้อ นี่เหรอครับ ผมก็แค่… (ยิ้มกว้างขึ้นทั้งปากและตา) บอร์น : ผมต้องการยิ้มเย้ยพวกมันครับ นักเขียน : คะ? บอร์น : ผมจะยิ้มให้กับไอ้เพื่อนชั่วทั้งเก้าสิบเก้าคนว่าผมมีชีวิตดีแค่ไหน จนพวกมันต้องอิจฉาที่เลือกตายไปก่อน! นักเขียน : …. (แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า คุณยอมรับการเกิดใหม่อย่างหน้าชื่นตาบานด้วยเหมือนกันหรือไงคะ?) มาร่วมติดตามชีวิตปีที่ 201 ของคุณปู่ บอร์น กิบส์ ใน “สุดยอดนักส่งอาหารแห่งบาร์เซโร” The story of two-hundred-year-old geezer and his martial art dog. #ตาแก่สองร้อยปีกับหมาจอมยุทธ
พี่น้องฝาแฝดคู่นั้นต้องการผู้หญิงคนเดียวกัน คลั่งรักเธอ กระหายทุกตารางนิ้ว หยาดเหงื่อ ทุกความรู้สึกเร้าในเนื้อหนัง เธอต้องเป็นของพวกเขาทั้งหมด
คนอื่นเข้าเกิดใหม่ได้เป็นคุณหนูในห้องหอไม่ก็ลูกสาวคหบดี แต่ฉันนี่สิ... เกิดใหม่กี่ทีก็ยังเป็นคนเดิม
“เมื่อฉันและเขาคือผู้สืบทอดแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์” ความลับอันดำมืดของอสุรกายกินคน การบูชายันต์จะช่วยให้ความแค้นสะสางได้จริงหรือ? มีเพียงปรารถนาแห่งหัวใจคือคำตอบของทุกคน “ติชา” ออกตามหา “เตชินท์” น้องชายวัยมหาลัยที่หายตัวไปอย่างลึกลับ และนั่นทำให้เธอต้องจับพลัดจับผลูแต่งงานกับผู้สืบทอดสายเลือดแวมไพร์บริสุทธิ์อย่าง “คามิณ” แห่งเมืองบุหลัน เมืองในหุบเขาที่ไม่ว่าใครเข้าไปก็ต้องพบจุดจบอันน่าสยดสยอง ติชาถลำลึกเข้าไปในวงจรอุบาทว์ของแวมไพร์จนเกิดเรื่องร้ายขึ้นกับชีวิตของเธออย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง แล้วใครกันที่เป็นต้นเหตุของปัญหาทั้งหมด?
สาวบรรณารักษ์ย้อนกลับมาในร่างของลูกสาวชาวสวน เธอจำอะไรไม่ได้และต้องแต่งงานกับชายที่ตนไม่ได้รัก แถมยังมีตำแหน่งแม่ม่ายคืนเดียวห้อยท้ายอีกเพราะสามีคนแรกหนีไปตั้งแต่วันเข้าหอ
เธอรักเขามาตลอด แต่เขากลับเฉยเมย วันที่เธอถอดใจเขากลับเรียกร้องความรักจากเธออีกครั้ง
(อัลฟ่าหญิง x โอเมก้าชาย) หน้าที่ของเขาคือการทำให้นางร้ายได้เจอกับรักใหม่แสนวิเศษ แต่ดูเหมือนเขาจะทำอะไรพลาดไปสักอย่าง "คุณ...กำลังจีบฉันอยู่เหรอคะ?"
เดือนอ้ายตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจเมื่อคนที่นอนอยู่ข้างเขาคือเจ้านายที่มาทำงานด้วยกัน ไม่คิดว่าวัดขอคู่จะของแรงขนาดนี้ ขอปุ๊บได้ปั๊บแบบไม่ทันตั้งตัว แถมยังเป็นท่านประธาน!!!
'จัสติน’ นักแสดงที่โด่งดังจากซีรีส์วาย ต้องการพิสูจน์ฝีมือการแสดงให้ทุกคนเห็น ว่าที่ดังมาได้เพราะความสามารถ จึงรับเล่นละครที่เคยดังทั่วบ้านทั่วเมือง แม้ต้องให้คนที่ไม่ชอบหน้าอย่าง 'ศิวกร' คอยสอนงานให้
การหลุดเข้ามาในนิยายมันไม่เท่าไร ถ้านิยายเรื่องนั้นมันไม่ใช่นิยายแฟนตาซีไซไฟวันสิ้นโลก! คนธรรมดาจะเอาชีวิตรอดยังไง แถม 'ลีจินยู' ยังเป็นนักเขียนนิยายเรื่องนี้อีก เขาชอบเรื่องนี้มากๆ แต่ไม่ได้แปลว่าอยากจะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งนะ! โชคดีที่เขามีระบบเทพสงครามติดตัวมาจึงกลายเป็นเทพเติมทรูพร้อมเป็นขาทองคำให้เหล่าตัวเอกได้เกาะ และเป้าหมายการใช้ชีวิตในโลกใบใหม่ของลีจินยูก็คือการตามติ่งเหล่าตัวเอกนั่นเอง! พระเอกอยากได้ผนึกวิญญาณเหรอ เอาไปทั้งเหมืองเลย! พระรองอยากได้โพชั่นเหรอ เอาไปร้อยขวด! และแล้วเรื่องราวของการเข้าเรียนอคาเดมี่ ทำภารกิจ สังหารมอนเตอร์ บุกดันเจี้ยน พิชิตหอคอย อัพเลเวล ฟาร์มของของเหล่าชายหนุ่มผู้เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังก็ได้เริ่มต้นขึ้น ภาค 1 : ปฐมบท & เกมมรณะ ณ เกาะซีนิว จำนวน 51 ตอน : บทนำ - บทที่ 50 **เรื่องนี้ฮาเร็ม พระเอกรุมล้อม หวานๆ น่ารัก ไม่ดราม่าความรัก** -------------------------------------------------------
หอบลูกในท้องจากลาผู้ชายคนนั้นนานถึงเจ็ดปี แต่ต้องกลับไปหาเขาเพราะลูกชายร้องขอพบเจอปะป๊าก่อนเข้ารับคีโม “หนูไม่เคยเห็นปะป๊าเลย หนูอยากเจอ อยากรู้ว่าปะป๊าใจดีไหม”
"นอกจากที่พี่จะชอบทั้งการเป็นหมอและการมาเดินดูงานศิลป์แล้ว" - "พี่ว่าตอนนี้พี่มีความชอบเพิ่มขึ้นมาอีกอย่างแล้วล่ะ" - "จริงๆ ก็ชอบมาสักพักแล้ว" - "ไม่สิ!" - "คิดว่าชอบตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอด้วยซ้ำ :)"
ไซโตะได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งที่ทำให้เขาไม่อาจละสายตาไปได้ ชื่อของเธอคือนานะ นานะเป็นแวมไพร์ “ไซโตะดึงตัวนานะกลับมาที่ห้องแล้ว เขาล็อคประตูทันที “ฉันยังออกล่าไม่เสร็จเลยนะ” เธอบอกอย่างเสียอารมณ์ “เปิดให้ฉันออกไป ฉันไม่ฆ่าใครเหมือนแวมไพร์ใจร้ายตัวอื่นหรอกน่ะ” แต่ไซโตะคว้ามือของนานะที่กำลูกบิดประตูและกำลังจะแก้ล็อคออก ก่อนจะดึงมือนั้น ทำให้ทั้งตัวนานะลอยเข้าไปชนกับร่างของเขา “ไซโตะ ?” ร่างสูงรั้งมือของนานะแน่น อีกมือรั้งท้ายทอยใต้เส้นผมดำยาวเข้าไปที่ลำคอของเขาเอง “ดื่มเลือดฉันสิ” “นาย...!!??” “ดื่มเลือดฉัน” ตึกตัก นานะได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นผิดจังหวะออกไปจากเดิม ไซโตะอยู่ใกล้เกินไป “ฉันไม่แคร์ว่าเธอรู้สึกยังไงกับฉัน ที่ฉันต้องการก็คือฉันไม่อยากให้เธอดื่มเลือดใครอีก” นิ้วเรียวยาวของไซโตะรั้งปกเสื้อของตัวเองลง “ดื่มเลือดของฉันคนเดียวเท่านั้น”
เขาคือผู้ช่วยชีวิตที่กลายเป็นรักแรกและรักเดียวที่ลลิดาไม่เคยลืม เมื่อกลับมาเจอเขาอีกครั้งเธอจึงทำทุกทางเพื่อให้ได้ใกล้ชิดเขา แม้กระทั่งยอมเป็น 'เด็ก' ของเขา แต่เธอกลับเป็นเด็กที่ 'เสี่ย' ไม่ยอมแตะต้อง! “เท่าไหร่” “คะ?” “พี่ต้องจ่ายเท่าไหร่ เราถึงจะมาเป็นเด็กพี่” ฉันเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าพี่ครามจะเอาจริง จะเฉลยอยู่แล้วแท้ๆ ว่าล้อเล่น! แม้จะตกใจแต่สมองก็ประมวลผลด้วยความรวดเร็ว จะทำตามสมองหรือหัวใจดี “พี่ครามไหวที่เท่าไหร่ละคะ” หัวใจชนะสมองไปแล้ว “พี่จะให้มิวเดือนละแสน” ฉันตกใจจนทำหน้าเหวออีกครั้ง “แต่แค่สามเดือน หลังจากเรียนจบมิวก็จะเป็นอิสระ ข้อตกลงนี้จะถือเป็นอันสิ้นสุด” มีเวลาอีกสามเดือนเท่านั้นเองเหรอ ทำไมพี่ไม่บอกว่าจนกว่าพี่จะเบื่อเหมือนพระเอกนิยายที่หวานชอบอ่านล่ะ เพราะหนูจะไม่ทำให้พี่เบื่อตลอดชีวิตเลย “ระหว่างนี้ถ้ามิวอยากได้อะไร หรืออยากซื้ออะไรที่มิวอยากได้ พี่จะให้บัตรเครดิตอีกใบไว้ใช้ วงเงินสามหมื่น ถ้าใช้หมดก็บอกแล้วกัน ตกลงไหม” “ค่ะ” แค่นี้เองเหรอ “แล้วหนูต้องทำอะไรบ้าง” “ตั้งใจเรียน” หา! ตกลงฉันอยู่ในฐานะเด็กเสี่ยหรือเด็กในอุปการะที่เขาส่งเสียให้เล่าเรียน ให้ตายเถอะ!
เรย์ เลขาหน้าใส วัยหนุบหนิบ ทำงานวันแรก กลับมาเจอกับประธานหนุ่ม ไฟแรง ที่เคยมีคืนร้อนแรงด้วยกัน ทำไงดีล่ะทีนี้ เรย์จะรอดมือเจ้านายจอมเนี๊ยบไม๊
เขาคือท่านขุนนักรบอโยธยา แต่จู่ๆก็ตื่นมาในร่างของวายุในยุคปัจจุบัน ดาราหน้าตาดีแต่ไม่มีทั้งความสามารถ ข่าวอื้อฉาวเพียบ รายการเรียลไรตี้ก็ต้องเข้าร่วม เรื่องหัวใจก็ต้องเคลียกับขุนเขา...เอาหละสิงานนี้
เขาคือท่านขุนนักรบอโยธยา แต่จู่ๆก็ตื่นมาในร่างของวายุในยุคปัจจุบัน ดาราหน้าตาดีแต่ไม่มีทั้งความสามารถ ข่าวอื้อฉาวเพียบ รายการเรียลไรตี้ก็ต้องเข้าร่วม เรื่องหัวใจก็ต้องเคลียกับขุนเขา...เอาหละสิงานนี้