เมื่อเขาร้ายเธอก็พร้อมจะร้ายตอบ แต่ถ้าเขารักละเธอจะตั้งรับยังไงดี เมื่อชะตาฟ้าลิขิตส่งให้นายวายร้ายอย่างเขาโคจรมาพบกับยัยตัวแสบอย่างเธอ ซึ่งตั้งแต่เล็กจนโตทั้งสองไม่เคยพูดดีกันเลย
เพราะเล่ห์ร้ายของใครบางคนหรือโชคชะตาที่เล่นตลกให้คนแปลกหน้าพลาดมีสัมพันธ์ลึกซึ้งจนเกิดเป็นบ่วงรัดทั้งคู่ไว้ด้วยกัน
เมื่ออดีตเด็กเลี้ยงกลับมาของานทำ พร้อมกับจูงมือเด็กน้อยวัย 4 ขวบมาด้วย พอถามว่าใครเป็นพ่อเด็ก เธอก็บอกว่ามันตายไปแล้วไม่ต้องสนใจ แต่หน้าเด็กก็อปปี้เขามาขนาดนั้นอ่ะ ควรต้องสนใจหน่อยไหมล่ะ เฮ้อ!
นิยายชุดนี้แบ่งเป็นเจ็ดเล่มแห่งความฝัน แบ่งเป็นชายทั้งเจ็ดวัน ใครที่ยังไม่ได้ติดตาม หรือข้ามมา แนะนำกลับไปเก็บวันเกิดของตัวเอง หรือแฟน เพื่อนำไปปรับใช้ได้นะคะ เล่ม 1 คนที่เกิดวันพฤหัสบดี เล่ม 2 คนที่เกิดวันอาทิตย์ เล่ม 3 คนที่เกิดวันพุธ เล่ม 4 คนที่เกิดวันจันทร์ เล่ม 5 คนที่เกิดวันอังคาร เล่ม 6 คนที่เกิดวันศุกร์ เล่ม 7 คนที่เกิดวันเสาร์ แต่ละเล่มเนื้อเรื่องเข้มข้นไม่ต่างกันเลย ช่วยสนับสนุนนักเขียนด้วยนะคะ ขอขอบคุณทุกท่านที่ร่วมเข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ซีห่าวรู้สึกตัวอีกครั้ง ก็ย้อนเวลากลับไปตายในอดีต วิญญาณของเขาทำได้เพียงเป็นส่วนหนึ่งของโลก แล้วมองทุกอย่างดำเนินไป พร้อมกับมองคู่หมั้นแสนงามออกเรือนไปกับผู้อื่น หัวใจของเขาบอบช้ำ หาทางแก้ไขอย่างเต็มที่ แต่ยิ่งแก้กลับยิ่งยุ่ง เขาต้องมองนางมีความรักกับบุรุษอื่นไปอีกนานเพียงใด
นิ้วของเขาวนที่ริมฝีปากนางอย่างที่เคยเห็นนางทำเวลาทาขี้ผึ้ง เขามองริมฝีปากนั้นอย่างชื่นชม พยายามทาปากให้นางอย่างเบามือที่สุด เขากำลังดื่มด่ำกับความนุ่มหยุ่นของริมฝีปากนาง
"ข้าหวังเพียงความรักหนึ่งเดียว และมั่นคง ท่านมอบให้ข้าได้หรือไม่" นี่เป็นเพียงปรารถนาเดียวของหลิงหลง ภรรยาที่ผูกด้ายแดงกับเขามาเกือบยี่สิบปี แต่เมื่อเวลาผันเปลี่ยน เขาก็คล้ายเลอะเลือนไปจนเกือบทำผิดไป
ซีห่าวรู้สึกตัวอีกครั้ง ก็ย้อนเวลากลับไปตายในอดีต วิญญาณของเขาทำได้เพียงเป็นส่วนหนึ่งของโลก แล้วมองทุกอย่างดำเนินไป พร้อมกับมองคู่หมั้นแสนงามออกเรือนไปกับผู้อื่น หัวใจของเขาบอบช้ำ หาทางแก้ไขอย่างเต็มที่ แต่ยิ่งแก้กลับยิ่งยุ่ง เขาต้องมองนางมีความรักกับบุรุษอื่นไปอีกนานเพียงใด
“อย่าเกร็งสิ ตอนจับคู่กับกันตพณคุณดูเป็นกันเองกับหมอนั่นดีนี่ จะกอดเอวผมไว้ตอนไม่แน่ใจว่าจะพลาดหรือเปล่าเหมือนที่ทำกับหมอนั่นก็ได้นะ” คนฟังเม้มปากแน่น “ฉันไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาใคร เพราะคุณเป็นเจ้านาย” “เปล่า...ผมคือเพื่อนร่วมงานของคุณ และตอนนี้ก็เป็นเพื่อนร่วมทีมกับคุณด้วย” “แล้วตกลงนายเกมไปไหนคะ” เธอถามออกไปเพราะสงสัยจริง ๆ และตอนนั้นไม่รู้ว่าเธอคิดไปเองไหมที่เห็นแววตาคมที่สบตาเธอนั้นวาววับขึ้นแวบหนึ่งก่อนเลือนหายจนกลายเป็นปกติ ทันกาลไม่ตอบเขาแค่ยกยิ้มมุมปากนิด ๆ พร้อมเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นอย่างท้าทาย เสียงนกหวีดเป็นสัญญาณเริ่มต้นการแข่งขัน ทันกาลเอากระดาษแผ่นบางขนาดเท่าฝ่ามือทาบไว้ที่ปากและดูดไว้เพื่อรอส่งให้มธุ-ลีห์ สายตาที่เขามองผู้ร่วมทีมทำให้พนักงานหลายคนที่จับตามองและยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายคลิปวิดีโอถึงกับกรี๊ดกันสนั่นลั่นสนาม ยิ่งตอนมธุลีห์ประกบริมฝีปากเพื่อรับกระดาษแผ่นแรกมาเก็บใส่จาน เสียงรอบข้างยิ่งดังขึ้นอีกเท่าตัว เรียกได้ว่ากรี๊ดจนคอแทบแตกของแท้เลยก็ว่าได้
“จะปิดประตูทำไม” ตรัยคุณถามแล้วเบี่ยงตัวเดินเข้าห้องโดยไม่รู้สึกว่ากำลังรบกวนหรือรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวของใคร รุ้งจันทร์ขมวดคิ้วมุ่นเดินตาม ไม่รู้จะนั่งตรงไหนในเมื่อตรัยคุณจับจองพื้นที่บนเตียงไปก่อน “จะยืนค้ำหัวผมอีกนานไหม” เมื่อถูกทักแบบนั้นเลยทรุดตัวนั่งบนพื้น เงยหน้าแหงนคอตั้งบ่ารอฟังว่าเขาจะพูดอะไร ตรัยคุณมองการกระทำของอีกฝ่ายอย่างคิดไม่ถึง ปกติรุ้งจันทร์ก็กวนประสาทเขาหน้านิ่งอยู่แล้ว มาตอนนี้เพิ่งหายป่วยไม่รู้ว่าที่เป็นนี่มึนยาแก้ไข้หรือตั้งใจตีรวนกันแน่ “ขึ้นมานั่งบนนี้ไปนั่งทำไมที่พื้น” “เดี๋ยวก็จะต่อว่าอีกว่านั่งเสมอผู้ใหญ่” “ก็แล้วตอนนอนทำไมไม่พูดแบบนี้”
‘ลุงจินทับน้าหญ้าแบนเลยค่ะ’ คำบอกเล่าของเด็กหญิงแก้วกัลยา และน้ำตาที่พรั่งพรูออกมาชวนให้ลุงป้าน้าอาทั้งหลาย ทั้งสงสาร ทั้งตีสีหน้าไม่ถูกไปตาม ๆ กัน ส่วนคนต้นเรื่องนั้นยังสามารถตีหน้ามึนกับคำบอกเล่าของเด็กน้อย และสายตาของทุกคนที่มองมาได้อย่างสงบ คล้ายกับว่าช่วงชีวิตที่ผ่านมาได้ฝึกปรือความหน้าหนาของตัวเองมาอย่างดี ในตอนนี้จึงไม่มีอะไรมาทำให้อารมณ์ของเขาสั่นไหวได้ นอกจากผิวขาว ๆ ของคนข้างกายเท่านั้น!
จ้าวจือจือนกแสดงสาวตายระหว่างถ่ายทำละครฉากแรก ทะลุมิติไปอยู่ในร่างโจรสาวมากความสามารถ ถูกนักเขียนขายทิ้งตั่งแต่สองฉากแรก แต่นางไม่ยอมตาย เรื่องราวความรักฟินจิกหมอนกับความเร่าร้อนจนลมหายใจสะดุดจึงเกิดขึ้น
นิลอร หญิงสาวที่ถูกตราบาปในอดีตขีดเส้นทางเดินจนต้องรับภารกิจผลิตทายาท แต่ด้วยหัวใจที่เผลอไปรักผู้จ้างวาน นิลอรจึงทำทุกวิถีทางเพื่อที่นางบำเรอเช่นเธอ จะได้เลื่อนขั้นเป็น ศรีภรรยา... ****ภาคต่อ นางบำเรอตีทะเบียน (สามารถแยกเล่มอ่านได้จ้า)
#คู่หลัก พริมกับคีย์ เมื่อพริมา ก้าวเข้ามาในบ้านของคุณอาผู้ใจดี แต่ลูกชายของอาดันไม่ต้อนรับ อคินหาเรื่องแกล้งเธอแบบที่ไม่เคยมีใครเขาทำกัน เธอก็ได้แต่อดทนอดกลั้น เฝ้ารอวันที่จะได้ไปจากเขา "ของเล่นอย่างเธอยังใหม่ ฉันก็เห่อเป็นธรรมดา ทนๆ หน่อยละกัน อีกหน่อยฉันเบื่อ เธอก็คงสบายเองนั่นแหละ หรือไม่แน่นะ พอถึงตอนที่ฉันเบื่อเธอ อาจเป็นเธอก็ได้ ที่ทุรนทุรายเพราะฉันไม่ยอมเข้าใกล้ อันที่จริง..." "เห่าพอหรือยัง! ถ้ายังไม่พอก็หลีก รำคาญ!" ไม่ใช่แค่หลอกด่า แต่ยังผลักอกเขาแรงๆ ทีตอนเจ้าท่อนอุบาทว์นั่น เข้าๆ ออกๆ ในตัวเธอละพูดดีนัก พอเสร็จนี่ก็ปากหมาเหมือนเดิม "ยัยบ้านี่!" ก็ได้แค่ด่านั่นแหละ เพราะแม่ตัวแสบสะบัดก้นจากไปแล้ว เอาละ...ปล่อยหล่อนไปก่อน เห็นแก่ที่หล่อนทำให้เขาปลอดโปร่งโล่งกายก็แล้วกัน สายตาคมของอคินมองลงยังพื้นข้างล่าง หยาดหยดขุ่นข้นของเขาและหล่อน เจิ่งนองรวมกับน้ำฝนที่สาดเข้ามาใต้ชายคา มันละลายจางไปจนแทบมองไม่เห็น แต่บางอย่างกลับชัดเจนขึ้นมาในหัว "บ้าฉิบ! ลืมใส่ถุงยาง?" ****** #คู่รอง หิรัญก็อยากเป็นอาที่ดี ดูแลหลาน (นอกไส้) แต่หลานไม่ค่อยให้ความร่วมมือ เผลอเป็นเต๊าะตลอด เต๊าะเช้าเต๊าะเย็น อาก็ใจบาง จะทนไม่ไหวแล้ว... "ช่วงนี้อาไม่ค่อยกลับบ้านเลยนะคะ ไม่คิดถึงปริมเหรอ ปริมคิดถึงอานะ" เธอพูดยิ้มๆ มีเวลาทำคะแนนก็ต้องจัดเลยสิ รออะไร เอาให้ยัยป้ายุวดีอกแตกตายไปเลย หิรัญชื่นใจในคำบอกเล่า เขาหมุนพวงมาลัย ให้พารถเคลื่อนไปตามถนนยามค่ำคืน "มีอะไรหรือเปล่าเนี่ย อย่ามายั่วอาน่า อากำลังทำตัวเป็นอาที่ดีอยู่" "ไม่ต้องเป็นอาที่ดีก็ได้ แค่เป็นอาที่แซ่บก็พอ" ***** "สัญญาว่าอาจะไม่ทำอีก อาจะเป็นอาที่ดี" "โอเค...ถ้าอาทนไหวก็ทนเถอะ แต่ปริมไม่ทนนะ ถ้าปริมอยากฟัดกับอาเมื่อไหร่ ปริมจัดการอาแน่" ****** นิยายโรมานซ์ มี NC++ จบดี ไม่มีนอกกาย หรือ นอกใจ #กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ
"อาจะทำอะไร ปล่อยนะ!" "อย่าเล่นตัวเลยน่า รู้ว่าเธอก็ชอบ" "ไม่ชอบ" "งั้นก็อย่าครางสิ เวลาที่ฉันจูบเธอ หอมแก้มเธอ ทั้งไซ้ซอกคอนั่นน่ะ อย่าครางสิแม่ตัวแสบ" "ลามกจริงๆ ปล่อยนะ พราวจะไปนอนแล้ว" "ก็นอนสิ" "นอนได้เหรอ อามากอดอยู่แบบนี้" ******************** พราวฟ้า กับ เหนือนที หลานสาวกับอาไม่แท้ ความสัมพันธ์ที่ต้องหลบซ่อน ความรักที่มาโดยไม่รู้ตัว ความรู้สึกผิดที่เกาะกินใจ มันหลอมรวมกับความกระหายในราคะ จนยากจะละทิ้งสิ่งหนึ่งสิ่งใด ทำได้เพียงโอบกอดมันไว้ พร้อมหลอมละลายไปกับสัมผัสอันร้อนผ่าว รสจูบอันเร่งเร้า และบทรักอันเย้ายวน นิยายโรมานซ์ ไม่ดราม่า เน้นฟินเน้นแซ่บ! กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนสั่งซื้อนะคะ
[ “ผมหรือคุณกันแน่ที่ทำให้คนอื่นมองว่าเราห่างเหินกันทั้งที่เป็นผัวเมียกันแล้ว” ปริวรรตน์ถามคนบนตักด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้มน่าฟัง อีกทั้งยังแฝงความปั่นป่วนชวนมึนงงเข้าไปในการกระทำด้วย สายตาคมลอบมองใบหน้าคนบนตักกับคนที่ยกพวกมาเป็นแขกในสามวันต่อจากนี้ เห็นได้ชัดว่าคนที่ทำตัวเป็นมดแดงแฝงรังมะม่วงกำลังหน้าตาเคร่งเครียด เขาเองก็เป็นพวกหวงของ อะไรที่เป็นของเขาก็ไม่ต้องการแบ่งใคร โดยเฉพาะเมียที่ไม่ว่าตอนไหน เมื่อไหร่ เขาก็ไม่คิดจะให้ใครหน้าไหนมาแย่งไปเด็ดขาด ]
