ผู้กองสาวสืบสะบัด ตอน 10 ประทุษกรรมสัมฤทธิ์
There is no crime that leaves no trace. Criminals always leave something behind. ไม่มีอาชญากรรมใดที่ไร้ร่องรอย ไม่มีอาชญากรคนไหนที่ไม่ทิ้งบางอย่างเอาไว้
There is no crime that leaves no trace. Criminals always leave something behind. ไม่มีอาชญากรรมใดที่ไร้ร่องรอย ไม่มีอาชญากรคนไหนที่ไม่ทิ้งบางอย่างเอาไว้
ผมฟื้นขึ้นมาในชุดคนไข้ แต่ไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลหรอกนะ ห้องที่ผมอยู่เป็นแค่ห้องเล็กๆที่มีผนังปูนล้อมรอบ กับประตูเหล็กหนึ่งบาน ผมค้นทั่วห้องแล้วเจอเครื่องเล่น MP3 เครื่องหนึ่ง จึงตัดสินใจกดฟัง “คังชอลจุง นักเรียน ม.5 ห้อง 5 โรงเรียน XX ยินดีที่ได้เจอนะ... นายคงจะสงสัยใช่ไหมว่า ทำไมถึงถูกลักพาตัวมาอยู่ที่นี่ อยากรู้มากเลยละสิ... ถ้าอยากรู้คำตอบละก็...ลองเปิดประตูออกไปดูสิ เดินออกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวนายก็พบคำตอบเอง ...แต่รู้อะไรไหม ในตัวนายตอนนี้มียาพิษอยู่นะ ถ้านายเปิดประตูนั่นไม่ได้ภายใน 3 ชั่วโมงละก็ นายตายแน่...” ใครมันเล่นอะไรบ้าๆกับผมเนี่ย! ผมไม่เชื่อหรอกนะ แต่แล้วจู่ๆผมก็กระอักก้อนเลือดออกมา ไอ้เรื่องบ้าๆนี่จะเอาผมถึงตายจริงๆเรอะ!?!
ผมฟื้นขึ้นมาในชุดคนไข้ แต่ไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลหรอกนะ ห้องที่ผมอยู่เป็นแค่ห้องเล็กๆที่มีผนังปูนล้อมรอบ กับประตูเหล็กหนึ่งบาน ผมค้นทั่วห้องแล้วเจอเครื่องเล่น MP3 เครื่องหนึ่ง จึงตัดสินใจกดฟัง “คังชอลจุง นักเรียน ม.5 ห้อง 5 โรงเรียน XX ยินดีที่ได้เจอนะ... นายคงจะสงสัยใช่ไหมว่า ทำไมถึงถูกลักพาตัวมาอยู่ที่นี่ อยากรู้มากเลยละสิ... ถ้าอยากรู้คำตอบละก็...ลองเปิดประตูออกไปดูสิ เดินออกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวนายก็พบคำตอบเอง ...แต่รู้อะไรไหม ในตัวนายตอนนี้มียาพิษอยู่นะ ถ้านายเปิดประตูนั่นไม่ได้ภายใน 3 ชั่วโมงละก็ นายตายแน่...” ใครมันเล่นอะไรบ้าๆกับผมเนี่ย! ผมไม่เชื่อหรอกนะ แต่แล้วจู่ๆผมก็กระอักก้อนเลือดออกมา ไอ้เรื่องบ้าๆนี่จะเอาผมถึงตายจริงๆเรอะ!?!
ผมฟื้นขึ้นมาในชุดคนไข้ แต่ไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลหรอกนะ ห้องที่ผมอยู่เป็นแค่ห้องเล็กๆที่มีผนังปูนล้อมรอบ กับประตูเหล็กหนึ่งบาน ผมค้นทั่วห้องแล้วเจอเครื่องเล่น MP3 เครื่องหนึ่ง จึงตัดสินใจกดฟัง “คังชอลจุง นักเรียน ม.5 ห้อง 5 โรงเรียน XX ยินดีที่ได้เจอนะ... นายคงจะสงสัยใช่ไหมว่า ทำไมถึงถูกลักพาตัวมาอยู่ที่นี่ อยากรู้มากเลยละสิ... ถ้าอยากรู้คำตอบละก็...ลองเปิดประตูออกไปดูสิ เดินออกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวนายก็พบคำตอบเอง ...แต่รู้อะไรไหม ในตัวนายตอนนี้มียาพิษอยู่นะ ถ้านายเปิดประตูนั่นไม่ได้ภายใน 3 ชั่วโมงละก็ นายตายแน่...” ใครมันเล่นอะไรบ้าๆกับผมเนี่ย! ผมไม่เชื่อหรอกนะ แต่แล้วจู่ๆผมก็กระอักก้อนเลือดออกมา ไอ้เรื่องบ้าๆนี่จะเอาผมถึงตายจริงๆเรอะ!?!
ผมฟื้นขึ้นมาในชุดคนไข้ แต่ไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลหรอกนะ ห้องที่ผมอยู่เป็นแค่ห้องเล็กๆที่มีผนังปูนล้อมรอบ กับประตูเหล็กหนึ่งบาน ผมค้นทั่วห้องแล้วเจอเครื่องเล่น MP3 เครื่องหนึ่ง จึงตัดสินใจกดฟัง “คังชอลจุง นักเรียน ม.5 ห้อง 5 โรงเรียน XX ยินดีที่ได้เจอนะ... นายคงจะสงสัยใช่ไหมว่า ทำไมถึงถูกลักพาตัวมาอยู่ที่นี่ อยากรู้มากเลยละสิ... ถ้าอยากรู้คำตอบละก็...ลองเปิดประตูออกไปดูสิ เดินออกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวนายก็พบคำตอบเอง ...แต่รู้อะไรไหม ในตัวนายตอนนี้มียาพิษอยู่นะ ถ้านายเปิดประตูนั่นไม่ได้ภายใน 3 ชั่วโมงละก็ นายตายแน่...” ใครมันเล่นอะไรบ้าๆกับผมเนี่ย! ผมไม่เชื่อหรอกนะ แต่แล้วจู่ๆผมก็กระอักก้อนเลือดออกมา ไอ้เรื่องบ้าๆนี่จะเอาผมถึงตายจริงๆเรอะ!?!
ผมฟื้นขึ้นมาในชุดคนไข้ แต่ไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลหรอกนะ ห้องที่ผมอยู่เป็นแค่ห้องเล็กๆที่มีผนังปูนล้อมรอบ กับประตูเหล็กหนึ่งบาน ผมค้นทั่วห้องแล้วเจอเครื่องเล่น MP3 เครื่องหนึ่ง จึงตัดสินใจกดฟัง “คังชอลจุง นักเรียน ม.5 ห้อง 5 โรงเรียน XX ยินดีที่ได้เจอนะ... นายคงจะสงสัยใช่ไหมว่า ทำไมถึงถูกลักพาตัวมาอยู่ที่นี่ อยากรู้มากเลยละสิ... ถ้าอยากรู้คำตอบละก็...ลองเปิดประตูออกไปดูสิ เดินออกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวนายก็พบคำตอบเอง ...แต่รู้อะไรไหม ในตัวนายตอนนี้มียาพิษอยู่นะ ถ้านายเปิดประตูนั่นไม่ได้ภายใน 3 ชั่วโมงละก็ นายตายแน่...” ใครมันเล่นอะไรบ้าๆกับผมเนี่ย! ผมไม่เชื่อหรอกนะ แต่แล้วจู่ๆผมก็กระอักก้อนเลือดออกมา ไอ้เรื่องบ้าๆนี่จะเอาผมถึงตายจริงๆเรอะ!?!
ผมฟื้นขึ้นมาในชุดคนไข้ แต่ไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลหรอกนะ ห้องที่ผมอยู่เป็นแค่ห้องเล็กๆที่มีผนังปูนล้อมรอบ กับประตูเหล็กหนึ่งบาน ผมค้นทั่วห้องแล้วเจอเครื่องเล่น MP3 เครื่องหนึ่ง จึงตัดสินใจกดฟัง “คังชอลจุง นักเรียน ม.5 ห้อง 5 โรงเรียน XX ยินดีที่ได้เจอนะ... นายคงจะสงสัยใช่ไหมว่า ทำไมถึงถูกลักพาตัวมาอยู่ที่นี่ อยากรู้มากเลยละสิ... ถ้าอยากรู้คำตอบละก็...ลองเปิดประตูออกไปดูสิ เดินออกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวนายก็พบคำตอบเอง ...แต่รู้อะไรไหม ในตัวนายตอนนี้มียาพิษอยู่นะ ถ้านายเปิดประตูนั่นไม่ได้ภายใน 3 ชั่วโมงละก็ นายตายแน่...” ใครมันเล่นอะไรบ้าๆกับผมเนี่ย! ผมไม่เชื่อหรอกนะ แต่แล้วจู่ๆผมก็กระอักก้อนเลือดออกมา ไอ้เรื่องบ้าๆนี่จะเอาผมถึงตายจริงๆเรอะ!?!
หลานไห่ซิง จิตแพทย์หญิงใช้วิธีนอกแบบแผน ช่วยเพื่อนตำรวจไขคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง ด้วยการสะกดจิตผู้ต้องสงสัยจนได้หลักฐานสำคัญ และทำให้ต้องเข้าไปพัวพันกับคดีฆาตกรรมปริศนาอื่นๆ... ขณะที่คดีทางอาชญวิทยายังคงดำมืด เธอได้พบกับ #ไป๋อี้ ดอกเตอร์ด้านจิตวิทยา ที่เพิ่งกลับจากอเมริกา และได้รับเชิญจากทางตำรวจให้มาเป็นที่ปรึกษาในคดี ในเวลานี้มีคนว่าจ้างให้เธอช่วยรักษาอาการความจำเสื่อมของไป๋อี้อย่างลับๆ เธอตอบรับและเป็นจุดเริ่มต้นของการเข้าไปค้นหา ความลึกลับในตัวตนอีกด้านหนึ่งของเขา จนในที่สุดสิ่งที่เธอค้นพบกลับเป็นปริศนาของตัวเธอเอง... อดีตที่ลบเลือน ความทรงจำที่สูญหาย และใครคนหนึ่งที่ถูกเธอลืมกำลังร้องว่า "เธอห้ามทิ้งฉันไว้คนเดียวนะ...ฉันจ่ายค่าคุ้มครองแล้ว" ทุกอย่างยังอยู่ตรงนั้นและกำลังกลับมาหาเธอ...
หลานไห่ซิง จิตแพทย์หญิงใช้วิธีนอกแบบแผน ช่วยเพื่อนตำรวจไขคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง ด้วยการสะกดจิตผู้ต้องสงสัยจนได้หลักฐานสำคัญ และทำให้ต้องเข้าไปพัวพันกับคดีฆาตกรรมปริศนาอื่นๆ... ขณะที่คดีทางอาชญวิทยายังคงดำมืด เธอได้พบกับ #ไป๋อี้ ดอกเตอร์ด้านจิตวิทยา ที่เพิ่งกลับจากอเมริกา และได้รับเชิญจากทางตำรวจให้มาเป็นที่ปรึกษาในคดี ในเวลานี้มีคนว่าจ้างให้เธอช่วยรักษาอาการความจำเสื่อมของไป๋อี้อย่างลับๆ เธอตอบรับและเป็นจุดเริ่มต้นของการเข้าไปค้นหา ความลึกลับในตัวตนอีกด้านหนึ่งของเขา จนในที่สุดสิ่งที่เธอค้นพบกลับเป็นปริศนาของตัวเธอเอง... อดีตที่ลบเลือน ความทรงจำที่สูญหาย และใครคนหนึ่งที่ถูกเธอลืมกำลังร้องว่า "เธอห้ามทิ้งฉันไว้คนเดียวนะ...ฉันจ่ายค่าคุ้มครองแล้ว" ทุกอย่างยังอยู่ตรงนั้นและกำลังกลับมาหาเธอ...
ศีรษะของหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งถูกตัดตั้งแต่ช่วงบนเลยช่วงไหล่ขึ้นไป หญิงสาวผมตรงยาวสีดำสนิทและกำลังเบิกตาโพลงด้วยอาการตกใจบางอย่าง
เมื่อการฆาตกรรมแบบธรรมดากลายเป็นการฆาตกรรมแบบต่อเนื่องที่นับวันจะเลวร้ายมากขึ้น ยิ่งภาสกรพยายามตามสืบเรื่องนี้มากเท่าไร เขากลับพบว่าเงาแห่งความตายได้คืบคลานเข้ามาใกล้เขาทีละน้อย
การเสียชีวิตอย่างเป็นปริศนาครั้งนี้เป็นเพียง อาถรรพ์ของตำนานสิ่งลี้ลับ ในโรงเรียนจริงหรือไม่? แต่ถ้าเป็นการฆาตกรรมใครที่เป็นคนทำเรื่องนี้? และเพื่ออะไร? เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเพราะเหตุการณ์ไฟไหม้ครั้งยิ่งใหญ่เมื่อ 14 ปีก่อนหรือไม่? มาร่วมกันหาความจริงของเรื่องทุกอย่างได้ในอาถรรพ์ตำนานมรณะ ที่จะทำให้คุณได้รู้ถึงมิตรภาพของคำว่าเพื่อน และความลับที่น่าเศร้า
คุณเคยคิดบ้างหรือไม่ว่าระหว่างการฆ่าคนตายกับการฆ่าตัวตายอย่างไหนทำได้ยากกว่ากัน ‘ไม่มีร่องรอยอะไรเลย ไม่มีรอยเลือด ไม่มีรอยที่แสดงว่าถูกยิง และไม่มีร่องรอยของการบุกรุก เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงกันนะ’
การฆาตกรรมต่อเนื่องพร้อมทั้งกรีดที่ข้อมือของเด็กนักเรียนหญิงต่างโรงเรียนและไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลยแม้แต่น้อย แต่ว่าเมื่อตามสืบเรื่องนี้โดยร้อยตำรวจโทโอภาส เขากลับพบเรื่องราวที่ซับซ้อนมากยิ่งขึ้นเกี่ยวกับคดีเมื่อสามปีก่อนซึ่งเป็นการฆาตกรรมต่อเนื่องพยาบาลสาวกว่าห้าราย แต่ในคดีนั้นคนร้ายได้กระโดดลงทะเลเพื่อฆ่าตัวตาย
เกมการฆาตกรรม หรือ วังวนอุบาทว์ ที่เรียกร้องให้ปีศาจเกิดขึ้นในร่างกายของมนุษย์
ฐิสา นักแสดงสาวที่กำลังโด่งดังในขณะนี้ เธอคือเหยื่อรายต่อไปของคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง ผ่านมาแล้ว 1 เดือนกว่า มีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้น ในลักษณะเดียวกันถึง 3 ราย แต่ทางตำรวจก็ยังไม่สามารถจับตัวคนร้ายได้ และตอนนี้เธอถูกคนร้ายจับตามองอยู่ตลอด หญิงสาวจะสามารถรอดพ้นจากเหตุฆาตกรรมในครั้งนี้ได้หรือไม่
ในโลกที่เต็มไปด้วยอาชญากรรม การเป็นสายลับเพื่อออกหาข้อมูลสำหรับสืบคดีต่างๆ มันคืองานที่หนักหนาอยู่พอควร แต่เรื่องของความสัมพันธ์ระหว่างปฏิบัติงานนั้นจัดการได้ยากยิ่งกว่า โดยเฉพาะกับปัญหาของหัวใจ...
It’s been too long to wait for someone who will never return. มันนานเกินไปสำหรับการรอผู้ที่ไม่หวนกลับมา