ในโลกที่ทุกสิ่งถูกกำหนดด้วยรหัส แม้แต่ความเป็นมนุษย์ยังกลายเป็นข้อมูลที่ต้องรอการอนุมัติ

เพียงในภวังค์ข้า มิมี (จริงเอย) ขอข้าเคียงฤดี ยั่วเย้า พาสูเจ้าพาที โอนอ่อน (สองเรา) พบที่รักเพียงเจ้า บ่าได้มองไผ ... "ลักษณวดี เจ้าคือผู้ถูกเลือก เป็นผู้เดียวที่จะเปลี่ยนแปลงชะตากรรมนี้ได้"

ความผูกพันจากอุบัติเหตุที่เธอต้องแลกด้วยการแต่งงานรับใช้เขา ได้อุบัติรักคล้องใจคนทั้งสองไว้โดยไม่รู้ตัว

เขาคืออดีตที่เธอไม่เคยลืม... เธอคือความทรงจำที่เขาไม่เคยปล่อย

ไยชะตาจึงลิขิตให้เธอได้กลับมาพบกับเขาอีกจนได้ จากปลายพู่กันที่แต่งแต้มภาพในวันนั้น

ร่องรอยสุริยเทพแห่งอินคา พาทั้งสองไปค้นหามายาแห่งรักอคติ ไกลถึง...มาชูปิกชู

Mio Caro ไดอารี่ นายช่วยบอกที ฉันรอเธออยู่ทุกวัน ลืมแล้วหรือไร...ฉันเฝ้าคอยเธอคนนั้นที่ในฝัน...

วิหคเหินฟ้า ‘อิคารัส’ ได้นำพาเขาและเธอไปพบกัน...ไกลถึงเกาะสวรรค์แห่งนี้บนท้องทะเลอีเจียน

ความดีจำต้องได้มาพร้อมด้วยหยดเลือดของคนชั่ว ความอยุติธรรมจึงจะสิ้นสุด

ถึงคราวตระบัดสัตย์ จะหาความสงบได้ไฉนฤา

แม้กาลเวลาจะล่วงเลยผ่านมาแสนยาวนานเพียงใด ทว่าเธอยังรอเขาอยู่ ณ ที่แห่งนั้น กลิ่นดอกรักและไอดินที่เคยซาบซึ้งกันในครานั้น ประหนึ่งว่ายังอยู่กลางใจเขาและเธอ อย่างมิเคยเลือนหายไปกับกาลเวลา

...Dear Abbie แอบบี้ที่น่ารัก...มีปรัศนีมาช่วยไข

ตาที่ปรากฏอยู่ด้านหลังของธนบัตรดอลลาร์...คือต้นเหตุบ่วงกรรม

ใครกันหนอ...สอดหัวใจ มาให้ในจดหมาย

ไม่เคยถามหาความรักจากใคร...ไม่รัก (ไม่ว่า) แต่ขออย่ามาทาร้ายกันเลยก็พอ

ความยุ่งเหยิงจากกระเป๋าเดินทางใบนั้นนับแต่วินาทีแรก คือสื่อความสัมพันธ์ให้เขาและเธอต้องว้าวุ่นกับพรหมลิขิตแสนเจ้าเล่ห์

๒ ๔ ๖ ๒ คือ ต้นเหตุแห่งบ่วงกรรม

จากสัญญาที่มัดเธอไว้...จำใจต้องมาอยู่ในปราสาทแห่งความเย็นชา

คำสั่งจากฟ้าหรือโชคชะตา ที่พาทั้งคู่ไปตามหาดวงใจเพื่อหลอมรวมเป็นหัวใจดวงเดียว

เมื่อใจสองหนุ่มตกบ่วงเสน่หานางเดียวจากแดนฟาโรห์ บอลลูนแห่งดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์จะช่วยดลบันดาล…