เรื่องนี้นิยายแนวระบบนะครับ จากคนที่ชอบอ่านหนังสือมากมายอยู่ดีๆดันต้องมาเดินเล่นในนิยายเสียนี่ ถ้าเป็นนิยายฟิวกู๊ดจะไม่ว่าเลย แต่นี่อะไร ซอมบี้ มอนสเตอร์ จอมมาร ดาหน้ามาหาเรื่องแบบนี้ต้องตบให้หัวทิ่ม

ไลฟ์อาร์ม อาวุธมีชีวิตที่ใครๆต่างต้องการ แต่ใครจะรู้เล่าว่าไลฟ์อาร์มของเขามันช่างน่ากระทืบ น่าถีบลงเหว น่างัดสมองออกมาบูรณะ และถ้าเป็นไปได้ นั่งยางมันซะ!

ผมเป็นแค่คนเดินดินกินเงินเดือนธรรมดาแท้ๆ แต่ทำไมความธรรมดาของผมถึงไปเข้าตาพวกไม่ค่อยธรรมดาเข้าล่ะนั่น เดี๋ยวๆ เอาความธรรมดาของผมคืนมาก่อน!!

เพลท แผ่นโลหะที่สามารถสร้างอาวุธ แปรพลัง เรียกสัตว์วิญญาณ และล้มสลายโลกนี้ (ถ้ามันอยู่ในมือพวกจิตปกตินะ)

แค่มางานเลี้ยงในวังก็ถูกฆ่าเสียล่ะ ครั้นท่านยมทูตให้โอกาสคืนชีพดันได้ร่างเด็กสิบเอ็ดที่พ่วงความอันตรายให้ตายได้ทุกวินาทีมาด้วย งานนี้พึ่งใครดีล่ะถ้าไม่ใช่ชาวผีทั้งหลาย

ไม่มีสิ่งใดน่ากลัวไปกว่าการมีชีวิตอีกแล้ว นั่นคือความหมายตัวตนของมัน

ไปต่างโลกหรือ..ธรรมดามาก เดี๋ยวนี้ใครๆเขาก็ไปกัน แต่ไปแบบเง็กเซียนไม่รัก ผู้พิทักษ์มองเมิน เป็นส่วนเกินในทุกสถานการณ์ ผมก็ไม่ใช่หัวหลักหัวตอขนาดนั้น

เทพยาจกอย่างเขาจะทำอะไรได้ละ ถ้าวันๆไม่ทำให้ประชาชีเป็นยาจกตามหน้าที่ ไม่ต้องขยับไปไหนนะทุกท่าน เดี๋ยวข้าจะสาดความซวยไปให้ถึงที่เอง

บทพิเศษขนาดสั้น 4 บทจบ ฉายเดี่ยวของเอเลเมลโอฟแห่งบลูแพลนเน็ตครับ

จากผู้ทำงานกับความตายแสนทรงอำนาจ อยู่ๆโดนกระโดดถีบขาคู่เข้าไป ความง่อยดันพุ่งเข้ามาซบทันที อะหือชีวิตแบบนี้ร้องเรียนใครได้บ้าง!

มันก็แค่การไปเป็นคนดูแลร้านขายของธรรมดาให้อาของตนที่ต่างดาวเท่านั้นเอง

นี่คือบทพิเศษ ที่จะเขียนตามอารมณ์เท่านั้นครับ

แดนภูตที่ข้าคาดหวังว่าจะไปเที่ยวอีกครั้ง ในที่สุดก็ได้ไป...เที่ยวหรือ ไม่ใช่เลย ข้าต้องวิ่งป่าราบ กับสิ่งประหลาดทั้งหลายที่ไม่รู้พร้อมใจกันรวมตัวมาทำความรู้จักข้าทำไมนัก เนื้อหอมแบบนี้ทางใครทางมันเถอะ

คนที่เป็นเจ้าหญิงนี่เขามีงานอดิเรกคือการโดนลักพาตัวใช่ไหม และการประกาศหาคนกล้าไปช่วยก็เป็นของคู่กัน แต่ว่า ผมไม่ได้สมัครใจไปช่วยเธอสักหน่อยนะเว้ย!

การมีชีวิตอย่างสงบสุขเกินไปของเหล่าผู้ครองอำนาจแห่งยุค กลับกลายเป็นที่ขัดใจของผู้ทรงอำนาจระดับเอกภพที่บังเอิญผ่านมาเจอเข้าเสียนี่ การแสดงอำนาจให้เป็นที่ยอมรับโดยมีบลูแพลนเน็ตเป็นเดิมพันจึงเริ่มขึ้น...

แค่เกิดมาหล่อเกินไปยังไม่พอ สวรรค์ยังอุตส่าห์แถมเสน่ห์ สุดร้ายกาจที่ทำให้แม่มดดำ พ่อมด ปีศาจ ต่างพร้อมใจกันหมายหัวเขา ชีวิตนี้ต้องพึ่งบอดี้การ์ดมือดีกันหน่อยล่ะ

ถ้าคุณรู้ว่าการไปเที่ยวครั้งนี้คือการพา เหล่าวิญญาณอาฆาตไปส่งยังจุดหมายที่วิญญาณเหล่านั้นต้องการ คุณยังอยากไปกับพวกเขาไหม?...

"เรื่องนี้มีนางเอก" วันๆข้าก็แค่ล่องเรือเก็บคนที่เรืออับปางไปส่งไม่ก็เก็บศพลอยอืดในน้ำไปส่งอยู่ดีๆ ก็ดันไปเก็บเจ้าชายลอยน้ำที่พ่วงเรื่องวุ่นวายมาเสียนี่ เรือลำไหนที่มีเจ้าชายโดยสารต้องอับปางใช่ไหม!

ดาร์กแฟนตาซีแบบไม่รั่วไม่ฮานะครับ ตัวเอกไม่ใช่คนดีที่จะช่วยคนอื่นๆจนลืมนึกถึงตนเอง การฆ่าเพื่อเอาตัวรอดก็เป็นสิ่งที่ต้องทำ

ทั้งที่ข้าเป็นถึงกษัตริย์แท้ๆ แต่ทำไม มันถึงมีคำว่า ง่อย โง่ เซ่อ ทึ่ม ต่อเป็นสร้อยประโยคสวยๆ ให้ข้าจากปากใครคนหนึ่งตลอดเลยล่ะ ข้าไม่ได้ไร้คุณภาพขนาดนั้นนะ!!