นางร้ายหลี่เฟยเฟย
“เจ้าเป็นสตรีที่หน้ามิอาย…ขอโทษมี่เอ๋อร์เดี๋ยวนี้…หลี่เฟยเฟย” “ข้า…ไม่…ขอโทษ……มิคิดว่าใจท่านบอดแล้วสายตาท่านยังจะบอดอีก…” หึนี่หรือบุรุษที่หลี่เฟยเฟยเคยรัก
- 24
- 15.81K
- 78
- 29 มิ.ย. 65 / 09:00 น.
ไม่พบรายการคอลเล็กชัน
เรามีคอลเล็กชันในระบบมากมาย
ลองมาหาคอลเล็กชันเรื่องโปรดของคุณกัน
“เจ้าเป็นสตรีที่หน้ามิอาย…ขอโทษมี่เอ๋อร์เดี๋ยวนี้…หลี่เฟยเฟย” “ข้า…ไม่…ขอโทษ……มิคิดว่าใจท่านบอดแล้วสายตาท่านยังจะบอดอีก…” หึนี่หรือบุรุษที่หลี่เฟยเฟยเคยรัก
คืนนี้ฉันและเพื่อน ๆ ในนามของวงดนตรีมูลนิธิคนตาบอด มีความสุขกันมาก ที่ได้แสดงดนตรีให้แขกที่มาจัดงานส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีไหม่ให้พวกเรา แล้วเป็นคืนสุดท้ายที่ฉันจะได้อยู่กับเพื่อน ๆ พอตอนเช้า ดวงตาทึ่เคยบอดสนิทของฉันกลับมองเห็น แต่ที่นี่ไม่ใช่ห้องที่ฉันเคย
เขาหนีจากรักที่ถูกหักหลังปิดกั้นหัวใจตัวเองแล้วแบกกระเป๋าขึ้นดอย ส่วนนายคือผู้ที่มาทำลายกำแพงหัวใจ
ชีวิตเหมือนหลอกเรา จากที่ทุกอย่างเพียบพร้อม วันหนึ่งพบกับจุดจบที่ไม่สวยและที่เศร้ากว่านั้น ฟื้นขึ้นมาในร่างคนอื่น จากนี้จะเป็นยังไงนะ
ชีวิตที่เลือกเกิดไม่ได้ ในเมื่อเลือกความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณแล้ว ก็ต้องเผชิญกับมันอย่างกล้าหาญ
สามสาวทะลุมิติมาพร้อมกัน แต่พวกนางมาจากยุคสมัยที่แตกต่างกัน คนหนึ่งมาจากยุค อโยธยา อีกคนมาจากยุค2021และคนสุดท้ายมาจากยุคอนาคต
มุกดาสาวโสดวัย40 เธอขับรถกลับจากงานเลี้ยง ระหว่างทางฝนตกกระหน่ำใส่รถ เธอมองไม่เห็นทางจึงขับรถชนกับรถพ่วงตายคาที่ แล้ววิญญาณเธอเข้าไปอยู่ในร่างสาวน้อยนาราอายุ20 เธอเพิ่งผ่านคืนเข้าหอมา...โอ๊ยยยย
อ.ปานดาว อกหักในวัย 38 ปี แพทย์หนุ่มที่เธอคิดว่าแสนดีและรักมากแอบมีอะไรกับเพื่อนสนิทจนตั้งท้อง ...เธอดื่มหนักเพื่อที่วันพรุ่งนี้จะลืมทุกอย่างเกี่ยวกับสองคนนี้ แล้วทำไมเธอมาอยู่ในร่างสาวน้อยคนนี้
ธิดาญาหรือซินซิน ชื่อที่อาม่าตั้งให้ เธอไปประเทศจีนหาแรงบันดาลใจในงานแต่โชคร้าย เครื่องบินตกระหว่างทาง แล้ววิญญาณเธอเข้าไปอยู่ในร่างของหญิงสาวอีซอนยอลเธอกำลังหลบหนีเข้ามา ในเมืองเถียนหนาง แล้วเธอจะหาทางกลับไปที่ประเทศไทยได้ไหมนะ
ฉันฝันไปใช่ไหม ตรงหน้าเป็นทุ่งนาเหลืองอร่าม มันสวยงามมาก แล้วอยู่ๆประตูเปิดออกมา ขุ่นพระ ใครกันนุ่งแค่ผ้าขาวม้าผืนเดียวเข้ามาห้อง อืมเป็นความฝันที่ดีจริงๆ เธอกลืนน้ำลาย
วันวิสาโดนกักตัวเพราะเพิ่งเดินทางมาจากเกาหลีแต่เธอดันมาตายเสียก่อน เฮ้ยย....แล้วทำไมเธอได้ยินเสียงคนร้องไห้ ต้องเป็นผีแน่ๆ
“ที่รัก ช่วยปลดตะขอเสื้อให้ฉันหน่อย” รักแรกและรักสุดท้ายของชายหนุ่มชาวไร่ กับสาวชาวกรุงที่เบื่อหน่ายชีวิตที่วุ่นวาย
เด็กหญิงข้าวฟ่างและครอบครัวตายเพราะถูกคำว่าสองมาตรฐาน แต่สวรรค์ส่งเธอกลับมาตอนอายุ 10ปี พร้อมกับสิ่งลี้ลับเหนือธรรมชาติมาด้วย เธอจะกลับช่วยครอบครัวและรับมือกับคนสองมาตรฐานอย่างไร
วารีถูกห้อมล้อมด้วยผู้คนที่เรียกตัวเองว่าไฮโซ แต่ทุกคนใส่หน้ากากเข้าหากัน เธอหัวใจวายตายเพราะเห็นแฟนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับแม่เลี้ยงสาว ยมทูตใจดีให้เธอขอพร แต่ให้เธอมาอยู่ในร่างเด็กสาวชาวนาจนๆ
โมทนาสาวโสดวัย39 ตื่นมาในร่างของ ลี่หนิงนิยายที่เธอเคยอ่าน สาวน้อยผู้อาภัพรัก สามีไม่รักยังถูกใช้แรงงานอย่างทาส นี่หลงยุคจีนใช่มั้ย
เจ้าเป็นสตรี แล้วมานั่งจ้องหน้าบุรุษที่เดินไปมา เหมาะสมแล้วหรือ เอ๊ะ พี่ชายใบหน้าท่านงดงามยิ่งนักเจ้าค่ะ…อีกอย่างตัวข้าเป็นแม่ค้า จะให้จ้องแต่ผัก พี่ชายไม่สงสารข้าหรือ “ หึ สตรีวิปลาส”
มาลี สาวน้อยชนบทที่ใสซื่อและบริสุทธิ์ กาลวันเวลานำพาให้เธอกลายเป็นสาวน้อยร้อยรัก เหมือนกับดอกไม้ริมทางที่โดนแดดโดนลมแล้วเปลี่ยนสีไปตามวันเวลา