"เรียนคหกรรมโภนาการและการประกอบอาหารแบบนี้ก็ต้องทำอาหารอร่อยล่ะสิ งันพี่ทำให้ผมกินบ้างได้มั้ย"

ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง คงสถานะไว้เพียงแค่เพื่อน...

เรื่องราวของ ลีเจี้ยน นาม โกวิลฟรีด ที่ได้เดินทางมายัง คิงด้อม เวิลด์เพื่อตามหาคนสำคัญที่ตัวเขาอยากเจออีกครั้งหนึ่ง

จู่ๆก็ถูกโยนบทนางร้ายที่ใครๆต่างก็เกลียดชังมาให้ แต่คิดว่าคนอย่างหลิวซีซีจะรับมือไม่ไหวหรือ? หนักกว่านี้นางก็เคยเจอมาแล้ว

แม่ทัพเซียวเทียนเล่อดุดันแข็งกร้าว บิดาของคุณหนูจางจึงไม่อยากให้บุตรสาวตนได้ครองคู่กับเขา อีกทั้งนางก็ไม่เห็นด้วย แต่ด้วยเวลาของวัยออกเรือนที่แสนกดดันของคุณหนูจาง ทำให้บิดาของนางต้องตัดสินใจครั้งสำคัญ

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

หมอเอสพลิกกลับขึ้นมาอยู่ด้านบนแทนหมอเอสก้มลงจูบ พีมอยางดูดดื่มเหมือนว่าพีมเป็นอาหารที่เขาโหยหามานาน.ปากของพีมถูกบดจูบ. พีมตอบรับรสจูบจึงหลับตาอ้าปากยอมไห้ลิ้นหนาของหมอเอสเข้ามาอย่างง่ายดาย

นิยายไทยพีเรียดฟีลกู๊ด นางเอกแสนดี พระเอกไบโพล่า เอะอะก็ปรักปรำ น้องหนีก็จับไปขัง สอบสวนไปสอบสวนมายัยน้องฉันเกือบขิต เอาเป็นว่าลองคลิกเข้าไปอ่านดู ระวังจะอ่านเพลินนะออเจ้า

คุณประธานร้องไห้อีกแล้ว

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

นางเป็นสตรีสะคราญโฉม นางต้องเอาตัวรอดท่ามกลางสงครามและภัยอันตราย ส่วนเขาเป็นแม่ทัพหนุ่มรูปงาม ไม่ชอบสุงสิงกับผู้ใด แต่เมื่อได้ตกหลุมรักนาง เมื่อนั้นก็ยากจะถอนตัว!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

"อู๋หมิง ข้าไม่ชอบชื่อนั้นของเจ้า มันทำให้เจ้าต้องไปจากข้า" "ข้าเองก็เช่นกัน จริงๆ แล้วถ้าหาก...ถ้าหากเป็นไปได้ข้าก็ยินดี ไร้แซ่ไร้นาม คอยติดตามอยู่เคียงข้างท่านตลอดไป"

ถูกทรยศหักหลังจากคนไว้ใจ นางสิ้นใจอย่างทรมาน เป็นวิญญาณล่องลอยอยู่นานหลายปี ทว่าสวรรค์ให้โอกาส เข้ามาอยู่ในร่างบุตรสาวของหมอหลวง นางจึงขอเปิดบัญชีแค้น เอาคืนผู้ที่กระทำผิดต่อครอบครัวนางอย่างสาสม!

เล่ออันหยวนได้รับเทียบเชิญไปยังสกุลหลี่เพื่อเลือกเจ้าสาว เขาอึกอักเล็กน้อยแต่ก็ต้องตัดใจเลือกสตรีเหลวไหลนามว่าหลี่อวี่หลันเฟย แม้นทุกคนในสกุลเล่อจะไม่เห็นด้วยแต่ทุกคนก็มิกล้าขัดคุณชายรองสกุลเล่อสักคน

ความสัมพันธ์ที่คิดถึงกันในวันที่ต้องการความช่วยเหลือและแรงใจ แล้ววันไหนจะคิดถึงกันด้วยความรู้สึกจริง ? “พี่ต้องเป็นไม้คอยกันหมาให้ข้าวอีกนานแค่ไหน ข้าวถึงจะเห็นใจพี่ ว่ามัน.. ไม่อยากเป็นแค่ไม้แล้ว”

เมื่อรักถูกทรยศเปโตรจึงหนีกลับมาเลียแผลใจที่บ้านเกิด ที่นี่เขาเจอใครบางคนที่ทำให้หัวใจอันบอบช้ำกลับมาพองโตได้อีกครั้ง รักที่ไร้เงื่อนไขจะเป็นประตูที่ทำให้เขาค้นพบรักที่แท้จริงได้หรือไม่ ฝากติดตาม

“แค่ดูก็รู้ว่าเจ้าเป็นผัวใครมิได้ดอก” “งั้นมาลองดูไหมล่ะ เราจะทำให้คุณเป็นเมียเราให้ได้!”