เธอบอกผมให้จำทุกสิ่ง แต่ให้ลืมเธอชั่วนิรันดร์

เขา...อยากจะตามหาคนร้ายที่ฆ่าน้องสาว นาง...กลับเป็นสาเหตุที่ทำให้น้องสาวเขาต้องตาย แล้วเรื่องราวที่ซับซ้อนวุ่นวายเช่นนี้ จะจบลงอย่างไรกัน !

กว่าจะรู้ตัวว่าโลกปัจจุบันคือโลกนิยายแฟนตาซีที่ผมเคยแต่งเมื่อชาติก่อนก็ผ่านมา 17 ปีแล้ว นึกออกตอนเกิดอุบัติเหตุหลังจากไปทำร้ายนายเอกเข้า ตื่นขึ้นมาสำนึกความผิดแทบไม่ทัน กลับตัวกลับใจตอนนี้ได้รึเปล่า..

'ไป๋ลี่ถัง' หญิงสาววัยยี่สิบห้าปีที่เคราะห์ร้ายประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต แต่เนื่องด้วยดวงไฟประหลาดทำให้เธอได้กลับมามีชีวิตอีกครั้งในยุคสมัยที่แตกต่างจากที่เธอเคยอยู่ และต้องทำภารกิจที่ได้รับให้สำเร็จ

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

อวิ๋นอี้หลันเก็บเด็กคนหนึ่งมาเลี้ยงดูเพราะความสงสาร แต่แล้ววันหนึ่งก็เกิดเหตุไม่คาดฝัน เด็กยามตัวเปียกจะมีเขา มีเกล็ดขึ้นตามตัวและมีรัศมีสีเงินส่องประกาย คนในหมู่บ้านคิดว่านางเป็นปีศาจจึงพากันขับไล่

ตัวเค้านั้นถูกครอบครัวส่งไปตายที่สนามรบแต่ว่าเค้านั้นกลับกลายเป็นคนที่ทุกคนในกองทัพนั้นให้ความเคารพว่าเป็นพระเจ้าถึงแม้ว่าเค้าถูกเกลียดจนเค้านั้นกลายเป็นคนที่ถูกครอบครัวนั้นรังเกียจและในโรงเรียนก็ด้วย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

คนที่ทำให้คนของซึนะงาคุเระที่กำลังเมามายเข้าใจผิดนำทางไปที่ห้องนอนของคาเซะคาเงะได้ก็ต้องมีแต่คาเงะด้วยกันเท่านั้นแหละ

เถียนจิวเมิ่งค้นพบว่าเธอได้ย้อนเวลามาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านชิงซานในช่วงเวลาของอดีตในยุค 70 หมู่บ้านขาดแคลนอาหาร ปัญญาชนกลายเป็นแรงงานปลูกพืช และเลี้ยงสัตว์

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

“ยินดีด้วย คุณเคลียร์ดันเจี้ยนครบหนึ่งพันครั้ง กำลังนำทางท่านไปสู่ของรางวัลพิเศษ” ติ้ง “ยินดีด้วย รางวัลพิเศษของคุณคือ การได้สวมบทบาทเป็นบอสแห่งดันเจี้ยน” “หะ”

จุมพิตตรงหลังมือแสดงถึงการยกย่อง ไม่น่าเชื่อว่าฉันคนนี้จะได้รับเกียรติจากหัวหน้าทหารกองกำลังสำรวจด้วย ฉันหวังว่าการตัดสินใจของฉันจะเป็นกำลังให้พวกเขา แต่แล้วฉันกลับถูกหยิกแก้มเบาๆ "ซื่อบื้อจริง"

ไม่รู้ว่าเพราะพรหมลิขิตหรือดวงอภิมหาซวย เมื่อจู่ ๆ ชีวิตราบเรียบดั่งถนนลาดยางของคุณหมอสาวตากลมต้องหล่นปุไปอยู่ท่ามกลางอันตรายในต่างแดน แถมตัวต้นเหตุก็ดันกลับกลายมาเป็นสาเหตุของอาการใจเต้นแรงซะได้

เมื่อ "ตึกมรดก" ไม่ใช่ "เซฟโซน" เป็นที่พักอาศัย เมื่อ "คน" ต้องอยู่กับ "สังคมผี" มาทำ "อัปรีย์" ใส่ที่กู อย่าหวังจะได้อยู่อย่างสบายในที่แห่งนี้

[ไคริส แบล็คคิงตัน : เธอคือของเล่นในสายตาฉัน แล้วฉันคืออะไรในสายตาของเธอกันนะ?] [คริสตัล : เขาคือขยะเปียกในสายตาฉัน ส่วนฉันก็คือของเล่นในสายตาเขาเหรอ? เหอะ..]

คืนนั้นของเรามันดีมาก มากจนมาเฟียอย่างมาร์โคปล่อยเธอให้หลุดมือไม่ได้ เมื่อตอนนี้มาเฟียอย่างเขาอยากมีเมียแล้วน่ะสิ

ในปี 2225 สองร้อยปีหลังโลกล่มสลาย หลังจากโลกถูกสัตว์อสูรและผู้ฝึกตนจากต่างโลกยึดครอง ผู้ปลุกพลังคนหนึ่ง ที่มีพลังห้วงมิติ ได้ย้อนเวลากลับมาก่อนวันสิ้นโลก เพื่อปลุกพลังใหม่อีกครั้ง

“ไหน ๆ มึงก็เสนอตัวทำหน้าที่แทนเมียมึงแล้ว งั้นก็ใช้ร่างกายของมึงสนองให้กูเหมือนที่เมียมึงเคยทำแล้วกัน”