เมื่อสิบหกปีก่อน เฉินหยางได้ถูกให้อยู่กับพี่สาวของตัวเองลำพังสองคนโดยพ่อกับแม่ของทั้งคู่ได้บอกว่าจะไปทำงานหาเงินที่ต่างประเทศ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป

การพบเจอกันระหว่าง 'คนที่ถูกทอดทิ้งให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว' กับ 'คนที่ถูกทิ้งให้รออย่างไร้จุดหมายปลายทาง' สิ่งที่ขาดหายถูกเติมเต็ม ความลงตัวที่คาดไม่ถึง เหมือนแสงแดดที่บางครั้งก็ไม่ได้อยู่บนท้องฟ้า :)

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เพราะความใจร้อนของตัวเอง มันจึงทำให้ 'เธอ' ต้องได้มาตกอยู่ในข้อเสนออันแสนรัญจวนใจของ 'เขา' อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้.. "กรุณาปล่อยมือของหนูด้วยค่ะ”.. “แล้วถ้าฉันไม่ปล่อยล่ะ หนูจะว่ายังไง”

เขาอยากจะรีโนเวทคฤหาสน์ใหม่ อะไรนะครับ? คุณชายไม่อนุมัติ? แต่สุดท้ายแวมไพร์ก็นอนแค่ในโลงแคบๆ ไม่ใช่เหรอ ก็นอนต่อไปสิครับ เขาจะต่อเติมห้องอาบแดด

บ่ายวันหนึ่งในเดือนธันวาคม... ผมตกหลุมรักเธอซ้ำเป็นรอบที่ 1,237

นั่งรีวิวนิยายอยู่ดีๆจ้าวลี่หลินก็ทะลุมิติมาเกิดใหม่เป็นนางร้ายที่ต้องตายในนิยายสวรรค์เหตุใดต้องกลั่นแกล้งกันถึงเพียงนี้แล้วสามีผู้นี้มิใช่ว่าคือแม่ทัพเก่งกาจหรือไรเกิดอะไรขึ้นจึงได้มาเป็นชาวสวนแบบนี้

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

เทียนอยากจะกลับไปคบกับแฟนเก่าแต่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมีแฟนแล้ว สุดท้ายทำไมถึงได้มาลงเอยกับเพื่อนแฟนที่เป็นม้ายได้ แถมมีลูกติดมาอีกหนึ่ง!

ถึงจะเคยคิดว่าอยากพัก แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะมีโลงศพมารับถึงที่หรอกนะ

อดีตประมุขหูผู้มากคุณธรรมฆ่าคนรักกับมือเพราะเขาเป็นประมุขพรรคมาร เห็นทีสวรรค์จะเป็นใจได้กลับมาเกิดใหม่ ครั้งนี้ หู ก้งเยว่คุณชายผู้เรียบร้อยจะไปเข้าสำนักมารเพื่อตามจีบพี่หลิวให้ได้

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เมื่อเอมี่เลิกงานดึกและต้องขึ้นรถไฟตอนเที่ยงคืน มีบางอย่างผิดปกติบนรถไฟขบวนนั้น.. ผิดปกติเอามากๆ

ในวันธรรมดา ได้มีการทดสอบ"เครื่องอ่านความทรง"โดยการใช้กับนักเรียน และในวันนั้นเอง...โลกสีฟ้าใบนี้ได้เปลี่ยนไป ตลอดกาล

“หยางอี้เหริน วาสนาด้ายแดงในชาตินี้ข้าขอตัดขาดกับท่านด้วยตัวเอง หากแม้นชาติหน้าพบกัน ข้าเล่อชุนหลันไม่ขอผูกวาสนาใด ๆ กับคนใจร้ายเช่นพระองค์อีก!!”

"เขาซื้อ ฉันก็ซื้อ....ถ้าอยากได้ฉันเป็นเจ้าของก็ฆ่ามันซะ"