เฟิงเหยานั่นหิวอาหารแต่ท่านพ่อครัวจอมมารจำแลงนั่นหิวอะไรหรือ?

เพราะความสงสัยในตัวหญิงสาว ทำให้แม่ทัพหนุ่มต้องมัวพัวพันใกล้นางทว่าในฐานะน้องชายตาคำของท่านตา แต่แล้วนานวันเข้าจากความสงสัยในวันนั้นได้แปลเปลี่ยนเป็นรักที่ท่านตาไม่เห็นด้วย

เกิดเหตุสังหารโหดทีมงานผู้สอบบัญชีชาวไทยในประเทศยาเรนท์ นับดารารอดตายเพียงคนเดียว ทำให้ต้องหนีสุดชีวิต และแล้วเกมไล่ล่าได้เริ่มต้นขึ้น

เขาเป็นบุรุษเย็นชาไร้ใจแต่นางรักเขาจนหัวปักหัวปำ พอทำใจได้ ไม่คิดรักเหมือนเก่า เขากลับเปลี่ยนแปลงสิ้นเชิง จากบุรุษน้ำแข็งพลันแปรผันเป็นบุรุษหนุ่มผู้ร้อนแรงดุจเพลิง แววตาที่เคยหมางเมินกลับแฝงความโหยหา

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

อยู่โลกเดิมก็ดีอยู่แล้ว จะส่งให้มาลำบากลำบน​ที่โลกนี้ทำไมเนี่ย!

ใครจะไปคิดล่ะว่า ‘ชายหนุ่มผู้มากับสายฝน‘ จะเข้ามาเปลี่ยนชีวิตธรรมดาของฉันให้ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป…

มู่เหวินซีผู้บัญชาการองครักษ์เสื้อแพร รับบัญชาจากฮ่องเต้ให้ไปจับตัวหัวหน้าลัทธิที่คิดจะก่อกบฏนาม 'จ้าวหราน' ตั้งแต่จับตัวได้นางก็เอาแต่ร้องไห้ หากไม่ใช่มีภาพวาดของนางในมือ เขาคงคิดว่าจับตัวคนมาผิดคน!

เมียนมาคือประเทศข้างๆ ไทย ส่วนคนข้างๆ กายคือรักแท้

“ฉันไม่รู้ว่านายจะมาเมื่อไหร่ นานแค่ไหน แต่ฉันรู้ว่านายต้องมา…อี้เฉิน”

หญิงสาวผู้ข้ามโลกไปอย่างไม่ทราบสาเหตุนั้นได้ไปในโลกโต้วลัวและลืมตาตื่นขึ้นมาในป่าที่เต็มไปด้วยสัตว์วิญญาณและถูกทำร้ายจนสูญเสียดวงตาไปจนเธอนั้นจะเอาชีวิตรอดยังไงในโลกที่โหดร้ายนี้กัน

ดวงวิญญาณเหล่านี้จะไปไหนกันนะ มันดูน่ากินเหลือเกิน [ท่านได้กลืนกินดวงวิญญานจอมอสูรลำดับที่ 72 ค่าสถานะเพิ่มข้ึนเป็นอย่างมาก ได้รับบสกิลบางส่วน]

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

มีพี่ชายเป็นคนดังไม่ใช่เรื่องตลก

เพราะอยากแบ่งเบาภาระของทางบ้านเธอเลยเข้าไปร้องเพลงในผับ แต่ไม่นึกเลยว่าเจ้าของผับจะคิดว่าเธอใจแตกแถมเสนอให้เธอเป็นเด็กของเขาด้วย "ของชิ้นไหนที่ฉันอยากได้มันก็ต้องเป็นของฉันเธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธจำไว้"

การปรากฏตัวขึ้นของเด็กหนุ่มหน้าใส นอกจากจะทำให้หัวใจที่แห้งแล้ง ของเขากลับมาสดชื่นมีชีวิตชีวา แต่มันยังนำพาเรื่องราวในอดีตให้กลับมาอีกครั้ง.

'ตัวตลกเมืองหลวง' 'สตรีอัปลักษณ์' จ้าวเฟยหรงได้ยินคำเรียกเช่นนี้จนเบื่อหน่าย แต่ไม่คิดไม่ฝันว่าวันนึงนางจะได้ฉายา 'ฮูหยินโง่งม' แห่งจวนแม่ทัพมาด้วย!

หลินเฟยเป็นนักเขียน วันหนึ่งเธอได้รับมรดกเป็นร้านหนังสือเก่า จากปู่ที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน ด้วยความอยากรู้เธอเลยตัดสินใจไปที่นั่น แต่เธอไม่รู้เลยว่า เมื่อตัดสินใจไปแล้ว จะไม่มีทางหวนคืนกลับมาได้อีก