เมราย์ ราชสีย์จันทราแห่งทะเลทรายได้ออกเดินทางเพื่อตามหาคู่ชีวิต จนกระทั่งได้เจอมนุษย์ผู้หนึ่ง ซึ่งมีเส้นผมสีแดงราวกับเปลวเพลิงของดวงอาทิตย์ ซูเปียน์ แล้วเกิดสนใจขึ้นมา

เธอรักเขา 'หมดหัวใจ' อต่เขาตอบแทนความรักของเธอด้วยการ 'หลอกลวง'

การมีอยู่เพื่อเป็นเพียงเงาของใครสักคนแม้จะดูมืดมนแต่กับข้าแล้วนั้น ข้ายอมขออยู่เป็นเงาเพื่อให้ได้อยู่กับเขาเช่นนี้ยังดีเสียกว่า

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

นักวิจัยสาวเข้ามาในมิติคู่ขนานด้วยการถูกอัญเชิญจิตวิญาณ เข้ามาใน มิติที่ใช้เวทย์มนต์ คาถาอัญเชิญ ด้วยความสามารถด้านเขียนโปรแกรม และ ความรู้อนุภาคโฟตอน ทำให้เธอกลายมาเป็น นักเวทย์ระดับสูงสุด

"แกว่า...คนเราจะรักใครสักคนหนึ่งไปได้ตลอดไปไหม?" "ตลอดไปดิ ถ้าคนคนนั้นเป็นแก"

นางได้แต่แอบรักเขาและเฝ้ามองเขาจากที่ไกล ๆ เช่นนั้นอย่างคนขี้ขลาด สุดท้ายเมื่อเขาจากไปก่อนวัยอันควร ก็ทำได้เพียงแค่ร้องไห้ที่หน้าหลุมศพเขาเท่านั้น หากย้อนกลับไปได้..นางอยากจะทำให้เขาจดจำนางได้สักครั้ง

เพราะอยากเอาชนะคำสบประมาท คำก็เด็ก สองคำก็อ่อน ช้องนางจึงพาตัวเองเข้าไปอยู่ในปากเสือโดยไม่รู้ตัว แค่เหล้าอึกเดียวก็เสียวไปถึงขั้วหัวใจ เขาที่ฝากรอยรักไว้มากมายบนตัวเธอ

ชีวิตใช่ว่าจะมีได้ง่ายๆ เพราะงั้นถ้าได้มีแล้ว ดูแลชีวิตของคุณให้ดีล่ะ :)

ไปเจรจาซื้อที่แบบไหนถึงได้เจ้าของไร่มาแทน ด่ากันไป ตีกันมา เธอด่าฉันจูบ เธอต่อยฉันปล้ำ ชุลมุนวุ่นรักไปหมด

เพราะความอัปลักษณ์ทำให้ 'จางจินเม่ย' ถูกบุรุษที่หมายใจสร้างอนาคตตัดสัมพันธ์กลางตลาด ความเศร้าเสียใจและความอับอายทำให้ตัดสินใจคิดสั้น จนวิญญาณของสตรีอีกคนเข้ามาอยู่แทน พร้อมความวุ่นวายที่บังเอิญว่า...

มนุษยชาติถูกส่งมายังดินแดนรกร้างว่างเปล่า ในขณะที่ทุกคนกำลังตื่นตระหนกและเอาชีวิตรอด ผมได้สร้างเมือง...

ความดวงซวยทำให้แทนคุณตกกะไดพลอยโจรไปยุ่งกับคนมีเจ้ากรรมนายเวรอย่างคนโปรด

"ถ้าหนูอายุยี่สิบแล้ว นายจะเอาหนูทำเมียไหม"

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ภายใต้ความกลัว ความหวาดวิตก และถ้อยคำในแง่ลบต่าง ๆ ที่สมองขอมมนุษย์คิดขึ้นมาบั่นทอนกำลังใจ "อันเจ๋อ" กลับรู้สึกได้ถึงเกราะป้องกันที่ "ลู่เฟิง" มอบให้เขา สิ่งนี้ในภาษามนุษย์เรียกว่าอะไร...