จะอยู่ยุคไหน สมัยไหน ชายรักชายมันต้องมี เชื่อชิรินได้ ติ่งสายวายจงเจริญ!!

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

เซี่ยจิงที่ได้มีชีวิตใหม่อีกครั้ง หลังจากที่ได้แผงทักษะที่สามารถฝึกฝนได้ไม่จำกัด ก็ได้เป้าหมายเล็กๆ ไว้

รุจิ นักศึกษาปีสุดท้ายที่ต้องเดินทางไปฝึกงานไกลถึงจังหวัดเหนือสุดของประเทศ จนกระทั่งได้ไปพบเจอกับเพื่อนใหม่ที่เข้ามาทำให้หัวใจดวงน้อยนั้นสั่นไหว

"เกิดเป็นอัลฟ่าแล้วจะโชคดี" คำพูดนี้ผมไม่ได้ล้อเล่น

ซูเซียว โกรธแค้นที่มองคนผิด ทำให้ลูกในครรภ์ไม่มีโอกาสลืมตาดูโลก ทั้งหมดเป็นเพราะหญิงชั่วชายโฉดคู่นั้น หากแต่สวรรค์กลับเมตตาให้นางได้ย้อนเวลากลับมาทวงแค้น ชาติภพนี้นางขอเป็นสตรีร้ายกาจ

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ไอ้ที่ไม่ยอมก็ยอมทุกอย่าง ไอ้ที่ว่าไม่มีวันรัก ก็อาจรักปานจะขาดใจตายเลยก็ได้

อันนี้เอาเป็นว่าตัวเอกของเราจะเป็นบุตรชายถังเฉินที่กลายเป็นเจ้าเมืองแห่งการสังหารแล้วไปมีกับหญิงอื่น

"อย่ามาหวงข้า ตอนนี้ข้ามิใช่พระชายาของท่านอีกต่อไป" "ผู้ใดบอกว่าเจ้ามิใช่พระชายาของข้า " "ก็ตอนนี้ข้ามีหนังสือหย่าเช่นนั้นข้าก็มิใช่พระชายาของท่าน" "ฮ่าฮ่า หนังสือนั้นเป็นของปลอมข้าไม่ยอมให้เจ้าไปไหน"

ตะวัน นักศึกษาปี 1 ของคณะวิศวะที่ต้องตามหาพี่รหัสให้เจอก่อนวันรับน้อง โดยที่คำใบ้ของเขาคือ หล่อ รวย สปอต์ ใจดี แต่เขาไม่ได้เอะใจว่าจะเป็นใคร คงจะตามหาได้ไม่ยาก

'ไม่คิดว่าจับทาสใส่ปลอกคอครั้งนั้นมันจะยังเชื่องจนถึงตอนนี้"

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ลั่วซือหานหลังจากที่ประสบอุบัติเหตุเขาได้ทะลุมิติมาอยู่ในนิยายยุค70 วันแรกที่เขาฟื้นขึ้นมา เขายังสามารถช่วยชีวิตสาวงามไว้ได้ตั้งหนึ่งคน?!

ถ้ารักให้รักตอบ ถ้าชอบให้ตอบแทน ถ้าร้ายให้ร้ายแสน ให้เหมือนแม้นที่ทำมา!!! "ก็เคยบอกพวกเจ้าไปแล้วว่าข้าไม่ใช่คนดี!"

ตายแล้วแทนที่จะได้ไปเกิดใหม่กลับต้องย้อนไปในยุคจีนโบราณเมื่อพันปีก่อนในร่างเจ้าชายไร้ค่าเสียอีก แล้วข้าจะเอาตัวรอดรึนี่ สวรรค์ท่านเล่นอะไรของท่านกัน

" มึงอย่าไปบอกพี่มันนะเว้ยว่ากูชอบอะ " ผมใช้สิทธิ์ในการมีเพื่อนเป็นคนในชมรมฟุตบอล เข้าไปตีซี้อย่างแยบยลเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดเขามากกว่าเดิน ประมาณสองเมตรครึ่ง ใกล้กว่านี้ไม่ไหว ใจสั่น

อาจพิมผิดพลาดต้องขออภัยด้วยครับ

ช่วงนี้ผมไม่อยากเปลี่ยนคู่นอนบ่อย ปกติผมไม่ได้เป็นคนยุ่งยากอะไร ไม่ต้องมีกฎเกณฑ์ ข้อบังคับอะไรให้คุณต้องลำบากใจ