"ฉันรักเธอที่สุด.." "ฉันจะปกป้องเธอเอง" "อย่าริอาจเเตะต้องเธอ! พวกเฮงซวย!!"

หลังซูอวิ๋นซีต้องมาอยู่ในร่างน้องสาวพระเอกผู้แสนอาภัพ ได้รับพระราชทานสมรสกับฉู่อ๋อง ตัวร้ายที่ถูกพระเอกแย่งชิงคนรักไป โชคชะตาที่แสนอาภัพจึงบังเกิด ให้ต้องกลายเป็นเครื่องมือระบายไฟแค้นของเจ้าวายร้าย

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ในโลกที่ความรักและความรุนแรงไม่สามารถแยกจากกันได้, "วันวันของนายฆาตกร PALMER46" บอกเล่าเรื่องราวของ PALMER46 ชายผู้หลงใหลในความโหดร้ายแต่แฝงด้วยความอ่อนโยน เมื่อเขาได้พบกับเธอที่เปลี่ยนชีวิตไปตลอดกาล

เมื่อต้องข้ามมาอยู่ยุคทุกอย่างอยู่แค่ในห้องสี่เหลี่ยม แอล จะทำเช่นไร เพื่อชีวิตสโลว์ไลฟ์ ที่เธอต้องการ

'โมริอาร์ตี' ในสายตาขององค์กร 'เชอร์ล็อก โฮล์มส์' ในสายตาของตำรวจ เจียงเซี่ย : จริง ๆ แล้วเขาแค่เก็บเกี่ยวเจตนาฆ่า และเลี้ยงผีเท่านั้นเอง

ร่างสูงใหญ่ดั่งปราการเหล็กยักษ์ ร่มสีแดงชาดถูกกางออกจนส่งเสียงพรึบใหญ่ ท่อนแขนล่ำสันยื่นออกไปบดบังหยดน้ำฝนให้กับเด็กชายตัวเล็กผู้เฉลียวฉลาด "เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก" [Oc x Shinichi]

ดวงจันทร์ยามค่ำคืนช่างงดงามมีดวงดาวส่องประกายระยิบระยับ แต่ความงดงามเช่นนี้อาจจะอยู่ได้ไม่นานก็เป็นได้...

จู่ๆ ก็มีปานแดงที่ข้อมือ และนั่นคือมิติส่วนตัว จางเสวี่ยจมอยู่กับความฝันแปลกๆ และไม่คิดว่าความฝันเหล่านั้นจะกลายเป็นความจริง เมื่อเธอทะลุมิติมาในปี 1978 ปีที่รัฐบาลกำลังเริ่มเปลี่ยนแปลงระบบเศรษฐกิจ

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เพื่อที่จะได้พลังมา เขาตัดสินใจเดินทางไปทดสอบคัดเลือกเพื่อเข้าเป็นหนึ่งใน “ภาคีธรรม์อาถรรพ์” สถาบันปลุกปั้นจอมขมังเวท หากแต่เบื้องหน้าอันสวยงามยิ่งใหญ่ก็ยังแฝงไปด้วยเบื้องหลังอันดำมืดสุดคาดคิด...

นี่คือมหกรรมเรื่องสยองอันไร้เดียงสา เมื่อจู่ๆ ผีที่เกิดขึ้นในจินตนาการของเด็กๆ ก็เกิดมีตัวตนจริงขึ้นมาและออกอาละวาดไปทั่ว

จะรีบไปไหนครับ น้องลิซ่า ฉันหันไปตามเสียง ที่เรียกขาน ชื่อฉันทีนที... "เรารู้จักกันหรอคะ" "จุ๊ๆๆ หนูจำคนแรกของตัวเองไม่ได้หรอคะ งั้นเรามาทวนความทรงจำกันไหมครับ เผื่อจะจำได้" แล้วผมก็ก้าวยาวๆ

จะไม่ยอมให้ห่างกันอีกแล้ว...จะไม่ยอมแยกจากกันอีกแล้ว...พวกรามาอยู่ตลอดไปเลยนะ" "กระซิก...เศร้าอะ ได้สิข้าจะทำตามความปราถนาเจ้าให้เป็นจริงเอง"นั่นแหละคนที่ทำให้เกิดเรื่องราว