'โบราณกาลนานมา เขาล่ำลือว่า ป่าผืนนี้มีชาวเมืองลับแลอาศัยอยู่'

พาฝันอมตะหญิงใช้ชีวิตในสงครามมานับแสนๆๆปี ในโลกเก่า แม้จะขึ้นชื่อว่าเป็นอมตะหญิงที่แข็งแกร่งที่สุด แต่ก็ไม่อาจต้านทานแผนร้ายที่อมตะคนอื่นตั้งใจให้เธอตาย

ถ้าชีวิตนี้จบลง แต่สามารถช่วยได้อีกหลายชีวิตในยุคข้าวยากหมากแพง เฟิ่งเทียนจะทำอย่างไร ถ้าขอพรได้หนึ่งอย่าง งั้นก็ขอห้างสรรพสินค้าไว้เลยก็แล้วกัน !!

“เวลาที่เรามีเซ็กส์กัน คุณต้องเรียกชื่อฉัน” “แล้วถ้าผมไม่เรียกชื่อคุณล่ะ” “คุณก็ห้ามเรียกชื่อผู้หญิงคนอื่น เพราะฉันไม่ใช่ตัวแทนของใคร”

ภายในตรอกแห่งหนี่งของเมืองฟุยุคิ เกิดช่องว่างมิติขึ้นพร้อมกับมีร่างเด็กหนุ่มผมสีขาวผู้สูญเสียความทรงจำได้หล่นออกมาก่อนจะได้รับความช่วยเหลือจากครอบครัวหนึ่ง

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

จุมพิตตรงหลังมือแสดงถึงการยกย่อง ไม่น่าเชื่อว่าฉันคนนี้จะได้รับเกียรติจากหัวหน้าทหารกองกำลังสำรวจด้วย ฉันหวังว่าการตัดสินใจของฉันจะเป็นกำลังให้พวกเขา แต่แล้วฉันกลับถูกหยิกแก้มเบาๆ "ซื่อบื้อจริง"

บุตรสาวที่ไม่เคยถูกแยแส กับบิดาที่ไม่เคยเลี้ยงดูบุตร ทั้งคู่มีโอกาสได้อยู่ร่วมกันโดยบังเอิญ ทั้งที่ไม่น่าจะเข้ากันได้ แต่ถงหลีก็กลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์เพียงหนึ่งเดียว ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของขุนนางหนุ่ม!

“ได้! ถ้าเจ้าต้องการข้าก็จะมอบคืนที่เจ้าจะไม่มีวันลืมเลือนไปชั่วชีวิต!” เดี๋ยวก่อน! นี่มันเรื่องอะไรกันแน่!

เมื่อสาวโสดวันสามสิบห้าปี เจ้าของร้านค้า ทะลุมิติมาอยู่ในยุคโบราณ นอกจากค้าขายแล้วนางยังทำอะไรได้อีกหลายอย่าง ชีวิตวุ่นๆในยุคโบราณจึงได้เริ่มต้นขึ้น

อ่านนิยายเทพปีศาจหวนคืนแล้วไอเดียพุ่งอย่างกระทันหันเลยมาแต่งเรื่องนี้ครับ

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

หลังจากถูกฆ่าลงบนกองหิมะพร้อมชายลึกลับ เวินเห่าหญิงใบ้ก็ย้อนเวลากลับมายังสามปีก่อนเกิดเรื่องทุกอย่าง นางจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตนเองและคนรอบข้างให้จงได้ และที่สำคัญก็คือชาตินี้นางไม่ได้เป็นใบ้แล้ว!

“ถ้าการทำให้ท่านนายพลเจ้าจอมก้มหัวให้มันยากนัก ก็แค่เปลี่ยนให้เขาไปนอนอยู่ใต้ร่างมึงสิวะเพื่อนรัก”

รถชนตายไม่พอ ต้องทะลุมิติมาอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นเคยอีก ตัวคนเดียวก็ไม่เท่าไหร่ แต่นี่ดันมีลูกติดมาด้วยหนึ่งคน เงินไม่มี มิติไม่มี เอายังไงล่ะทีนี้ มือและสมองเท่านั้นที่จะทำให้เธอรอด

"เหวินชิงหลีคนอย่างเจ้าอยู่บนโลกคนก็รังเกียจ อยู่ในปรโลกผีก็รังเกียจ แม้แต่พญายมยังไม่กล้ารับเอาตัวเจ้าไว้ เจ้าคิดว่าตัวเจ้าเองน่าสมเพชหรือไม่..."

ความบังเอิญ..ทำให้เขาและเธอเจอกันในวันรับน้อง

“เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างของเธอเป็นของฉัน ทั้งร่างกาย หัวใจและวิญญาณ ทั้งหมดนี้เป็นของฉัน..... ลูกแกะน้อย”

ผมได้รับความทรงจำจากในอนาคตมาแบบคร่าวๆ ถึงวันที่โลกจะล่มสลายจากภัยพิบัติซอมบี้

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย