เสียงหวานเอ่ยถาม "ข้าจับมันได้ไหม?" แต่เขาตอบกลับทั้งที่จับจ้องนาง "แค่จับหรือ?"

ความรักฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่สวยงาม แต่... มันก็แค่เพียงช่วงแรกๆ เท่านั้นแหละ ฉันซื่อสัตย์มั่นคงต่อรักที่มีให้... ก็เพราะความรักไง ฉันถึงได้เป็นคนแบบนี้ ใครทำฉันก่อนอย่าคิดว่าฉันจะเอาคืนไม่ได้

ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหน เธอก็เป็นได้แค่ "ของตาย" หรือแค่สินค้าทางธุรกิจสำหรับเขา

ในนิยายนางร้ายมีทั้งอำนาจและคนหนุนหลัง เกาเฟยเยี่ยนที่ทะลุมิติเข้ามาในร่างทารกน้อยขอเถียงทั้งน้ำตา อยากบอกทุกคนว่านางร้ายเองก็เคยลำบากมาก่อนเหมือนกัน!

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

พิทักษ์รักเธอ แม้ในช่วงแรกจะเป็นเพราะงาน แต่ความผูกพันธ์นั้นได้ก่อตัวจนเป็นความรักขึ้นมา

เขาแต่งงานเพราะอยากแก้แค้น เธอแต่งงานเพราะแอบรัก “ลูกของขวัญขวัญเลี้ยงเองได้ค่ะ คุณภาคย์ไม่ต้องเป็นห่วง” “ลูกเธอคนเดียวที่ไหน เธอทำลูกคนเดียวไม่ได้หรอกจริงไหม”

ในวันที่ปภังกรและคู่หมั้นสาวไปแจกข้าวสารที่โรงเจ ได้มีผู้หญิงท้องแก่ใกล้คลอดมารับของแจกด้วย เขาคงจะไม่หัวใจเต้นแรงขนาดนี้ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่อดีตนางบำเรอที่เขาเลี้ยงไว้… ตกอับขนาดนี้เลยเหรอ

"คนหื่น!ในหัวสมองคงมีแต่เรื่องเซ็กส์สินะ” “คิดเรื่องเซ็กส์กับเมียตัวเองมันผิดตรงไหน”สวนทันควันพร้อมกับมองด้วยสายตาแพรวพราว “ทำไม? หรือจะเถียงอีกว่าไม่ใช่เมีย เอากันไปตั้งหลายยกแล้ว”

เพราะความเมตตาของพระอุมา ทำให้นางมณโฑได้ข้ามมิติมายังโลกมนุษย์ และมีโอกาสใช้ชีวิตกับสามีและลูกชายทั้งสองของเธออีกครั้ง แต่ไม่วายถูกสวามีอย่างพิเภกตามล่า แล้วมีหรือที่มณโฑคนใหม่คนนี้จะยอมกลับไปกับเขา

เธอผิดเองที่ปล่อยตัวให้ท้องในขณะที่เขาเฝ้าย้ำเสมอ ดังนั้นเมื่อมีเมล็ดถั่วกำลังเจริญเติบโตขึ้นมาในท้องเมื่อไม่พร้อมก็ไม่ควรจะรักษาดูแลมัน ก่อนจะรู้ความจริงว่าเขาเธอมีไว้แค่สำรอง

อุตส่าห์​ยอม​ล่มงานแต่งงานกับพระเอกเพื่อไม่ให้ถูกนางร้ายฆ่าตาย​ แต่โชคชะตายัง(ผลัก)​ดันให้ไปแต่งงานกับตัวร้ายแทน​ อืม... กล้ามเนื้อหน้าท้องแน่นๆ​ กับหน้าอกล่ำบึ้กคู่นั้น​ ดูไปดูตัวร้ายผู้นี้ก็หล่อดีนะ

ถูกสามีตราหน้าว่าเป็นสตรีร้ายกาจ ทำให้พี่สาวกับเขามิอาจสมหวังในความรัก มารดามันเถอะ!คนอย่างโหวอ๋องมีดีแค่ตรงเอวเท่านั้นแหละ ครบสัญญา 6 เดือนเมื่อใด นางจะหย่าและหาสามีใหม่ที่หล่อเหลาน่ากินกว่าเขาให้ได้

ไป๋หลันอดีตนักกีฬายิงธนู ตกที่กั้นตาย แต่ได้ย้อนเวลากลับไปยังยุคเก่า เธอที่ชอบอยู่แต่ในห้องก็สมหวังสักที ไม่ต้องออกไปหางานทำ ไม่ต้องหาข้าวกิน ไม่ต้องดิ้นรนกับสังคม ได้นั่งเย็บชุดโบราณที่ชอบทั้งวัน

ชีวิตดอกบัวขาวใครว่าง่าย นอกจากจะได้รับบทตัวประกอบร้ายๆมาหลายครั้ง พอกันทีครั้งนี้ดอกบัวขาวอย่างเขาจะปฏิวัติ พระเอกคนนั้นต้องเป็นของเขาเท่านั้น

‘เขาหันมามองเธอเพียงหางตา แม้จะเห็นว่าหญิงสาวอุ้มลูกน้อยวัยสามเดือนอยู่ในอก แต่เขาก็เลือกจะเดินผ่านเธอไปราวกับคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน’

ถึงเธอจะรักเขามากแค่ไหน แต่ก็ใช่ว่าจะขาดเขาไม่ได้ การแต่งงานที่มีกำหนดเวลาสี่ปีแล้วจบกัน ไม่ต้องรอให้ถึงวันนั้น วันนี้เธอขอ 'หย่า' กับเขา แล้วจากไปพร้อมกับ 'ลูก' ในท้องที่เขาจะไม่มีวันรู้

“พี่ว่าเรา หย่ากันเถอะ”แม้จะพอรู้ว่ายังไงวันนี้ก็ต้องมาถึง แต่มันกลับไม่ง่ายเลยกับการเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้

หากเรือนร่างอันแสนงดงามและบริสุทธิ์ผุดผ่องของข้า ต้องแปดเปื้อนราคีจากชายโฉดชั่ว ที่ข้านั้นแสนจะเกลียดชัง มิสู้ข้ามอบความบริสุทธิ์นี้ให้กับอาจารย์ของข้ามิดีกว่าหรือ

เธอเข้ามาอยู่ในร่างลี่อิน หญิงชาวบ้านที่มีลูกชายตัวเล็กสองคน ในบ้านหลังใหญ่มีเพียงห้องเล็กๆเป็นที่พักพิง เเม่สามีนิสัยเสียจ้องเอาเปรียบเเละทำร้ายเธออยู่ตลอดเวลา ยังดีที่มีระบบร้านสะดวกซื้อติดตามมาด้วย