ผู้บำเพ็ญเซียนทั่วหล้าต่างแวะเวียนมาหา ทั้งยังคิดว่าปุถุชนเช่นเขาเป็นถึงปรมาจารย์เซียนผู้ปลีกวิเวก!

ซ่างเยว่รักพี่ชายเฉินจนหมดใจ​ ในสายตาของเขา​ นางเป็นเพียงนางบำเรอไร้ค่า จวบจนลมหายใจสุดท้ายมาถึงก็ยังไม่ได้รักที่ปรารถนา​ พอกันทีกับความโง่เขลา​ ภพชาติใหม่นี้​ นางไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับบุรุษผู้นั้นอีก!

ฉัน(ผม)ไม่รู้จะพูดอะไรดี ความรักมันคืออะไร ฉัน(ผม)เคยมีแต่ทำไมมันว่างเปล่า หรือเป็นเพราะว่าชีวิตที่ไม่มีจุดหมายมันคอยกัดกินแล้วทำให้ฉัน(ผม)กลายเป็นคนแบบนี้กัน แล้วฉัน(ผม)ควรทำอะไรต่อไปดี?

นิยายครอบครัวสุขสันต์ หยุมหัวกันวันละนิดจิตแจ่มใส!!

"ต้นรักชอบพี่ภูเขานะจ๊ะ"...."แต่พี่ไม่ได้ชอบน้อง"

เพราะว่ารักนางจึงมองข้ามเรื่องที่เขามีสตรีในดวงใจอยู่แล้ว ทะนงตนหวังเพียงใช้ความพยายามของตนชิงหัวใจของเขามาครอบครองเพียงแต่… จากความรักกลับกลายเป็นความแค้น!!!

แค่หมั้นกันเพราะคำสัญญาของผู้ใหญ่ ถึงจะต้องใกล้ชิดกันก็อย่าหวังว่าฉันจะชอบเธอ ...แล้วทำไมไม่มองหน้ากัน? ถ้าไม่มองจะจูบนะ!

ขวัญใจตายจากความเชื่อใจเพื่อนร่วมทีมคนนึง แต่เขาได้มีโอกาสย้อนกลับมาก่อนวันสิ้นโลก ครั้งนี้ล่ะเขาจะต้องเปิดร้านอาหารให้ได้

เกิดใหม่ไม่ได้รับพรจากพระเจ้าแถมตายังบอดตั้งแต่เกิดอีกช่างเป็นชีวิตที่สุขสันต์จริงๆ

ฉันไม่คิดว่าจะได้กลับมาเยือนบ้านเกิดอีกครั้ง และไม่เคยคิดว่าจะเจอกับคนที่เคยทำลายหัวใจฉันจนพังย่อยยับในอดีต แต่ทำไมเขาตอนนี้ช่างแตกต่างกับคนเดิมที่ฉันเคยรู้จัก..??

ลืมตาตื่นมาอีกครั้ง อยู่ดี ๆ ก็มาอยู่ในร่างของนายเอกเกมส์จีบหนุ่ม ที่มีพระเอกตามวุ่นวาย และตัวร้ายที่ค่อนข้างจะ... ตัวร้ายคนนั้น : คนบ้า นิสัยไม่ดี! ...คำด่าอะไรล่ะนั่น

ซอแทยงเป็นตัวร้ายในมังฮวาชื่อดังที่เขาอ่าน ที่ค่อยขัดขาพระเอก ขึ้นชื่อเป็นตัวร้ายเลวทรามที่สุดในเรื่อง ส่วนเขาที่ได้เข้ามาในร่างของคุณตัวร้าย ต้องทำตัวยังไง? คำหยาบแทบไม่เคยได้พูด พูดเป็นแต่ภาษาอีสาน

ยามพบโออิรันผู้เลอโฉม กลิ่นดอกฟูจิลอยแตะจมูก แลดูท่านราชากำลังเสพติดกลิ่นนี้

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

อดีตที่เจ็บปวดถูกเยียวยาด้วยชีวิตใหม่ที่เพรียบพร้อมแต่ก็ไม่วายมีคนโง่เข้ามาทำร้ายครอบครัวที่นางรัก ดูท่านางคงต้องสั่งสอนเสียหน่อยแล้วกระมั้ง

อาริสะ ยูกิ เด็กสาวเพื่อนข้างบ้านของอควากับรูบี้ และยังเป็นเพื่อนโรงเรียนอนุบาลเดียวกัน ซึ่งเด็กสาวนั้นรู้ความลับของทั้งสองดี เพราะตัวเธอเองก็เป็นผู้เกิดใหม่เช่นกัน

"ยอมแล้ว ปล่อยแยมก่อน" น้ำเสียงออดอ้อนพร้อมแววตาขอร้อง ของคนใต้อาณัติ "ยอมอะไร หื้ม?" ทนายหนุ่มถามขึ้นพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ "ขอแค่ปล่อยก่อน แยมยอมทุกอย่าง" "งั้นก็ยอมรับมาก่อนสิ ว่าเป็นเมียพี่"

ข้ามาร่ำรวยในยุคโบราณ อยู่ดีๆ ก็ทะลุมิติมาอยู่ในสมัยโบราณที่ไม่มีในหน้าประวัติศาสตร์ ครอบครัวนางช่างยากจนนัก ท่านพ่อกตัญญูอย่างโง่เขลา ท่านแม่อ่อนแอไม่สู้คน เหล่าพี่น้องของนางต้องอดอยากหิวโหย

หวยไม่ถูก มาม่าเหลือซองเดียวไม่พอ ไข่ที่ตอกลงไปในหม้อยังเน่าอีก ระหว่างนั่งหลับไว้อาลัยให้กับมาม่าที่เสียไป เหตุใดลืมตาขึ้นมาฉันกลับอยู่บนรถม้า...เดี๋ยวนะ? รถม้า!!!!!