ความสัมพันธ์ของเราไม่มีคำนิยาม ไม่มีสถานะ แต่เธอก็ยังพลาด...ที่เผลอใจให้เขา “ซิงเราพี่ก็ได้ไป หัวใจเราก็ยกให้พี่ไปตั้งนานแล้ว ถ้าเราไม่คบกับพี่จะให้เราไปคบกับใคร”

เพราะความผิดพลาดในอดีต เป็นบ่อเกิดกำเนิด 'เด็กน้อย' ขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ แถมเขามารู้ตัวอีกทีว่ามีลูก ก็ตอนที่เด็กคนนั้นสี่ขวบแล้ว! อีกทั้งเธอยังสอนลูกแปลกๆ อีก...ให้ตายสิ!

“แค่น้อง ไม่ได้คิดอะไร” >>>>> “ผู้ชายคนนี้ใครเหรอครับ” “ พี่ชายข้างบ้านค่ะ” แล้วทำไมไอ้คนที่ถูกแนะนำว่าเป็นพี่ชายข้างบ้าน ไอ้คนที่บอกว่าไม่ได้คิดอะไรต้องหงุดหงิด ทำไมต้องโมโห ไม่พอใจ

อย่าเสียใจไปเลย วันนี้เขาไม่รัก พรุ่งนี้ก็ไม่รักเหมือนเดิมนั่นแหละ

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อ "ลูเคีย" เห็นอิจิโกะ ถูกฆ่าตายต่อหน้าต่อตาตนเอง โดยที่ตนนั้นไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย "ทั้งหมดเป็นความผิดข้าเอง...เพราะข้า...เพราะข้าเองเจ้าถึงได้......อิจิโกะเจ้าอย่าตายน้าาาา"

คำขอที่ไม่อาจปฏิเสธนำพาให้มาเจอกับคนใกล้ใจ

ช่วงนี้ผมไม่อยากเปลี่ยนคู่นอนบ่อย ปกติผมไม่ได้เป็นคนยุ่งยากอะไร ไม่ต้องมีกฎเกณฑ์ ข้อบังคับอะไรให้คุณต้องลำบากใจ

จอมมารผู้เป็นผู้นำสูงสุด ได้ทำการเสียสละชีวิตของตัวเองเพื่อช่วยโลกเอาไว้ เเละเขาก็ได้ส่งตัวเองไปยังอนาคต เพื่อที่จะได้หาเรื่องน่าสนุกจากอนาคต คาดหวังให้มีการวิวัฒนาการจากอดีต โดยเขาไม่รู้ว่ามีไรรออยู๋

พ่อหนุ่มข้างห้องคนใหม่ของเธอ แค่เพียงแรกเห็นก็ทำให้นันท์นลินถึงกลับตาค้าง ทำไมถึงได้มีคนที่เหมือนพระเอกนิยายสักเรื่องหลุดออกมาได้ขนาดนี้

ห่างกันสักพัก ก็ไม่ต่างจากการบอกเลิกแค่ไม่ได้พูดมันออกมาเท่านั้น (เป็นเรื่องที่นำมารีไรต์ใหม่นะคะ เดิมชื่อเรื่องว่าร้ายก็รัก แต่ชื่อไปซ้ำกับคนอื่นเลยเปลี่ยนชื่อใหม่)

ไปกินข้าว ไปเที่ยว ไปรับไปส่ง ไปนอนด้วยกัน แต่ไปเป็นเพื่อน

ฉีคังหวาองค์หญิงสูงศักดิ์ป่วยเป็นโรครักษาไม่หาย ส่วนเขาเป็นองครักษ์ลับแอบซ่อนในเงามืด นางต้องแต่งงานไปแดนไกล แล้วองครักษ์ปากหนักอย่างเขาจะทำอย่างไร

พิชชา เธอตอบตกลงเป็นผู้หญิงของ องศา เพื่อแลกกับการช่วยเหลือจากเขา

หลี่หยานศิษย์นอกนิกายของสำนักเซียนกระบี่ที่มีรากฐานระดับต่ำ ได้พบสมบัติลับโดยบังเอิญมันช่วยให้เขาสามารถฝึกฝนในห้วงเวลาได้100ปี หลังจากครบ 100 ปี หลี่หยานก็พบว่าโลกดูแปลกไป

เหอปิงเหยาที่ควรตายไปแล้วกลับทะลุมิติมาในร่างสตรีอวบที่มีชื่อเดียวกับตนเอง หนำซ้ำตื่นมาในขณะที่เข้าหอไม่พอสามีกลับเห็นนางเป็นคนแปลกหน้าและหย่านางซะ!

“นอนไหมครับ” เขาถามพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจ ท่านั่งไขว่ห้าง เอียงน้อย ๆ แล้ววาดแขนคล้ายรอให้เธออิงซบ โคตรเชื้อเชิญให้เธอตอบว่า นอนค่ะ! แต่เธอจะตอบตกลงง่าย ๆ ได้ยังไง กระทั่งเขาถามว่า “คุณไม่อยากค้างกับผม"

พระเอก: คุณเป็นใคร? | นายเอก: เจิ้นเป็นจักรพรรดิ | พระเอก: อืม...เป็นคนสติไม่ดีสินะ (พบกับความรักแบบหยุมหัวระหว่างอดีตจักรพรรดิกับนายพลของจักรวรรดิ)

ชีวิตก่อนหน้านี้นางพลาดพลั้งหลงรักบุรุษผู้หนึ่งจนยอมทำผิดพลาดและถูกโบยตายอย่างไร้ความปรานี หากแต่ในชาติใหม่ที่นางได้ย้อนเวลากลับมาแก้ไขนั้น นางจะไม่มีทางหลงผิดกลับไปรักเขาอีกแน่นอน

เมื่อชะตาของราชาเนโครแมนเซอร์ผูกติดกับเด็กไร้เดียงสา...

“จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อคนคุมเกมตกหลุมรักเหยื่อเข้าอย่างจัง มาลุ้นกันค่ะ ว่าเสือจะสามารถตะครุบเหยื่อรายใหม่ได้หรือไม่”